ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 16

แม้จะต้องเผชิญกับสถานการณ์น่าตกใจตรงหน้า แต่สีหน้าของไซม่อนก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย เขาเดินเอ้อระเหยตรงไปข้างหน้า

“ผมกลับบ้านแล้วครับ คุณพ่อ” ไซม่อนกล่าวทักทายดักลาสซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะ หลังจากนั้น ไซม่อนก็หันไปมองอีกคนข้างกาย “พี่สะใภ้ก็มาด้วยเหรอ?”

ฟิโอน่าเป็นพี่สะใภ้ของไซม่อน เมื่อห้าปีที่แล้ว พี่ชายของไซม่อนเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ดังนั้น เขาจึงต้องกลับไปรับช่วงต่อจากตระกูลแซคคารี่

หลังจากพี่ชายของไซม่อนเสียชีวิต ฟิโอน่าและโฮเวิร์ดได้ย้ายออกไป ทั้งสองทำเช่นนั้นเพราะไม่อยากอยู่ในบ้านหลังนี้ พวกเขาต่างก็ต้องเห็นสิ่งของหลายอย่างซึ่งเป็นเหมือนตัวกระตุ้นความทรงจำของคนที่เสียไป

ดักลาสมองดูไซม่อนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขาถามขึ้นด้วยเสียงเข้ม “ลูกไปไหนมา? ทำไมเพิ่งกลับมาถึงบ้านเอาป่านนี้ล่ะ?”

ไซม่อนเลิกคิ้วและรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่าตลก “พ่อครับ ผมโตแล้วนะ กลับบ้านช้าไม่เห็นเป็นอะไรเลย”

อันที่จริง ไซม่อนรู้ดีว่าพ่อของตนถามแบบนั้นเพราะต้องการที่จะรู้ว่าเขาได้อยู่กับชารอนหรือไม่

ดักลาสพ่นลมหายใจเสียงดัง “ผู้หญิงที่ชื่อว่าชารอนอยู่ไหนกันล่ะ? เธอเข้ามาทำลายงานเลี้ยงไม่พอ เธอยังไม่กล้ายอมรับผลที่ตามมาด้วยงั้นเหรอ? ลูกพาเธอออกไปไม่ใช่หรือยังไงกัน?”

ฟิโอน่าซึ่งนั่งอยู่ข้างดักลาสอยากถามไซม่อนเช่นนั้นเหมือนกัน เนื่องด้วยดักลาสได้หยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด ฟิโอน่าจึงอดใจไม่ไหว "ไซมอน ชารอนไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีหรอกนะ เพราะเมื่อห้าปีก่อน เธอทำเรื่องน่ารังเกียจและนอกใจโฮเวิร์ด แถมตอนนี้ การกลับมาของชารอนต่างก็มีแต่จะสร้างปัญหา นายควรอยู่ให้ห่างจากผู้หญิงคนนั้นเสียนะ"

“ใช่ค่ะ ชารอนไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาอย่างที่คุณลุงคิดนะคะ เมื่อก่อนฉันโง่เองแหละที่ยอมเป็นเพื่อนกับคนแบบนั้น ตอนนั้นฉันยังไม่รู้จักธาตุแท้ของเธอเลย ฉันเองก็เพิ่งมารู้ทีหลังนี่แหละค่ะว่าเธอเคยคบผู้ชายคนอื่นทั้งที่มีแฟนอยู่แล้ว เธอไปมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นโดยที่โฮเวิร์ดก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ ตอนนั้นฉันสงสารโฮเวิร์ดมากเลยล่ะค่ะ"

แซลลี่เผยหน้าเศร้าในระหว่างที่กำลังสนับสนุนคำพูดของฟิโอน่า เธอเกลียดชารอนมากถึงมากที่สุด เพราะชารอนเป็นตัวการที่ทำให้งานเลี้ยงวันครบรอบแต่งงานของเธอพังลง

นอกจากนี้ ชารอนยังทำให้แซลลี่สติหลุดต่อหน้าสาธารณชนอีกด้วย ด้วยเหตุนั้น ความประทับใจของทุกคนที่มีต่อแซลลี่ในฐานะผู้หญิงทรงสง่างามได้หายไปหมดแล้ว อันที่จริง แซลลี่อยากให้ชารอนตายไปเลยด้วยซ้ำ!

ทว่า สิ่งที่ทำให้แซลลี่ตกใจคือคำพูดที่ชารอนกระซิบข้างหู 'ชารอนรู้ความลับของเราแล้วงั้นเหรอ?'

แซลลี่ยกมือขึ้นและสัมผัสท้องของตัวเองโดยไม่รู้ตัว

โฮเวิร์ดไม่พูดอะไรออกมาสักคำ โฮเวิร์ดสังเกตเห็นว่าแซลลี่กำลังตัวสั่น เขาคิดว่าเธอน่าจะเป็นเช่นนั้นเพราะความโกรธ โฮเวิร์ดผู้เป็นสามีรู้สึกแย่ไม่น้อย ทันใดนั้น เขาก็เดินเข้าไปกอดแซลลี่และปลอบประโลมเธอ

ทันทีที่ได้ยินคำกล่าวหาของคนในครอบครัวที่มีต่อชารอน ไซม่อนก็กล่าวคำพูดอย่างเฉยเมย “ถึงเธอจะเป็นคนแบบนั้นแล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ? แต่ยังไงเสีย คืนนี้เธอก็เป็นคู่ควงของผม แถมเธอก็ถูกรังแกด้วย เพราะแบบนั้น ผมต้องปกป้องเธอ"

“ลูกไม่ได้ยินพวกเขาบอกรึยังไงกันว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ต่างอะไรกับนางเพศยาน่ะ? ลูกคิดว่าเธอไม่ได้หวังอะไรจากลูกจริง ๆ เหรอ?" ดักลาสเชื่อในสิ่งที่ฟิโอน่าพูด นอกจากนี้ ดักลาสจะไม่ยอมให้ลูกชายของตนเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้อีกด้วย

“แล้วพวกคุณมีหลักฐานอะไรว่าเธอเป็นนางเพศยาล่ะ? แค่คำพูดไม่กี่คำของพวกอื่น พวกคุณก็ตัดสินไปแล้วเหรอครับว่าเธอเป็นคนแบบนั้น?" ไซม่อนตอบอย่างใจเย็น

"เรามีหลักฐาน เรามีรูปถ่ายด้วย!" แซลลี่กล่าวคำพูดออกมาด้วยความเป็นห่วง

"งั้นเหรอ? แล้วรูปถ่ายอยู่ไหนแล้วล่ะ?" ไซม่อนถาม

ฟิโอน่าลุกขึ้นและรีบเข้าไปปลอบดักลาสอย่างรวดเร็ว "ใจเย็นก่อนค่ะ คุณพ่อ ทั้งหมดเป็นความผิดของชารอน ว่าแต่ไซม่อนรู้จักเธอมานานแค่ไหนแล้วล่ะ? แต่ถึงยังไง เธอก็กำลังจะทำให้ไซม่อนหลงผิดอีกด้วย"

“ฉันบอกไปแล้วไงว่าก่อนหน้านี้ชารอนเป็นนางเพศยา ไม่อย่างนั้น เธอจะเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับผู้ชายคนอื่นอีก" ในตอนนี้ แซลลี่พลันพูดถึงชารอนแย่กว่าเดิมไปอีก

ทว่า โฮเวิร์ดยังคงไม่พูดอะไรออกมาสักคำ หลังจากได้ยินคำพูดของแซลลี่ สีหน้าของโฮเวิร์ดก็เปลี่ยนไป

ฟิโอน่าเหลือบมองไปยังโฮเวิร์ด ดูเหมือนโฮเวิร์ดกำลังนึกอะไรบางอย่างอยู่ ทันใดนั้น ฟิโอน่าก็กล่าวคำพูดออกมา "คุณพ่อคะ ไซม่อนเองก็ไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ ทำไมพ่อไม่ปล่อยให้เขาได้แต่งงานหรือมีครอบครัวไปเสียล่ะ? เพราะถ้าเป็นแบบนั้น ไซม่อนจะได้ไม่ได้ถูกนางเพศยาคนไหนมาหลอกไงล่ะคะ"

ดักลาสสูดหายใจเข้า “พ่อเองก็กำลังคิดว่าจะให้เขาแต่งงานเร็ว ๆ นี้เหมือนกัน แต่พวกเธอรู้ไหมล่ะว่าช่วงนี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากเข้ามาอยู่ในชีวิตเขาเลย?!”

ฟิโอน่าคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกไป “พ่อคะ ให้ลูกจัดการเรื่องนี้ให้ไหมล่ะคะ? เดี๋ยวลูกจะหาภรรยาที่ดีให้กับไซม่อนเองค่ะ"

"เธอเนี่ยนะ?" ดักลาสมองไปที่ฟิโอน่าอย่างสงสัย

ฟิโอน่าเผยท่าทางมั่นใจ “พี่สะใภ้ก็ไม่ต่างอะไรกับแม่ไม่ใช่หรือคะ? เพราะตอนนี้คุณแม่ก็ไม่อยู่แล้ว ลูกคนนี้ซึ่งเป็นพี่สะใภ้ของไซม่อนจะต้องรับผิดชอบเรื่องการแต่งงานของเขาเองค่ะ”

ดักลาสเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยคำพูดขึ้น "งั้นก็ดีแล้วแหละ มันคงถึงเวลาแล้วแหละที่จะหาใครสักคนมาใช้ชีวิตร่วมกับเขา"