ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 169

ทำไมชารอนถึงรู้สึกว่ามีบางอย่างอยู่เบื้องหลังคำพูดของยูจีนกันนะ? แถมแววตาของเขาอีก... เขารู้อะไรอยู่รึเปล่า?

ถ้าเขาสามารถเข้าร่วมงานฉลองครบรอบของบริษัทเซ็นทรัล คอร์ปอเรชั่นได้ มันก็แสดงว่าเขาเป็นคนวงใน เพราะฉะนั้น ชารอนจะเปิดเผยเรื่องการแต่งงานของเธอกับไซม่อนออกไปไม่ได้

ชารอนกระแอมและเปลี่ยนเรื่อง “ไรลีย์ เดี๋ยวฉันจะเก็บเสื้อผ้าให้เธอก็แล้วกันนะ” ระหว่างที่กำลังพูด ชารอนก็ผลักกระเป๋าเดินทางเข้าไปข้างใน

ไรลีย์รีบพูด “ไม่ต้องเลย ไม่ต้องยุ่งเลย เดี๋ยวมีคนมาเก็บกวาดให้ฉันอยู่แล้ว เธอมีหน้าที่คุยกับฉันแก้เบื่อก็พอ"

"คนอื่น? ใครกัน?" ชารอนรู้สึกสับสน

ไรลีย์หัวเราะแห้ง ๆ “ก็สาวใช้ที่ฉันจ้างมาไง ฟังนะ ตอนนี้ฉันต้องใช้ไม้ค้ำเพื่อเดิน เพราะฉะนั้น ฉันก็จะต้องจ้างคนมาดูแลถูกไหม?"

ชารอนเข้าใจแล้ว ยูจีนจ้างคนอื่นมาดูแลไรลีย์เป็นพิเศษ

ชารอนถอนหายใจภายในอีกครั้ง ยูจีนเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากจริง ๆ เลย

“อ่า อีกเรื่องหนึ่ง เธอเอาของที่ให้ฉันคืนไปด้วยนะ เพราะตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีแต่ความโชคร้ายเข้ามาหาตัว ฉันกลัวจะรักษามันไว้ไม่ได้น่ะสิ" ไรลีย์หยิบจี้หยกจากกล่องเล็ก ๆ ขึ้นมาแล้วยื่นให้ชารอน

ตอนที่ชารอนย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของตระกูลแซคคารี่เป็นครั้งแรก เธอได้มอบจี้หยกนี้ให้กับไรลีย์เพื่อปกป้องให้แคล้วคลาดความปลอดภัย ย้อนกลับไปในตอนนั้น ชารอนไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างหลังจากย้ายเข้าไปอยู่บ้านหลังใหม่ อีกทั้ง เธอเองก็ไม่อยากอยู่ที่นั่นนานด้วย เพราะแบบนั้น ชารอนจึงเลือกที่จะไม่เอาจี้หยกที่คุณพ่อทิ้งไว้กลับไปด้วย

“ก็ได้ งั้นก็เอาคืนมา” หลังจากที่ชารอนรับจี้หยกกลับไป ยูจีนก็พลันก็เดินเข้ามาหาเธอ

ทันใดนั้น ยูจีนก็พลันกล่าวคำพูดขึ้นมา “จี้ของคุณ...”

ชารอนมองย้อนกลับไป ในตอนนี้ ท่าทีของยูจีนเปลี่ยนไป เขาดูเคร่งขรึมกว่าเดิม สายตาของยูจีนจับจ้องไปยังจี้หยกในมือของชารอน ดูเหมือนว่าเขาจะสนใจของสิ่งนี้มาก

ยูจีนกลับมาได้สติอย่างรวดเร็ว เขากลับมาเผยท่าทีปกติ หลังจากนั้น เขาก็ถามขึ้น “จี้หยกของคุณดูพิเศษมากเลยนะครับ ผมไม่เคยเห็นจี้หยกแบบนี้มาก่อนเลย ขอผมดูหน่อยได้ไหม?”

ชารอนกัดริมฝีปากและหยิบจี้หยกคืน เธอก้มศีรษะลงเพื่อมองดู หากเป็นเช่นนั้น จี้หยกที่พ่อของเธอทิ้งไว้ก็เป็นสิ่งที่มีค่ามากเลยงั้นหรือ?

ทว่า ชารอนไม่ได้ตระหนักเลยท่าทีของยูจีนเปลี่ยนไปและซับซ้อนกว่าเดิม เขาถามขึ้น “นี่คือสิ่งที่คุณพ่อทิ้งไว้ให้คุณเหรอครับ?”

“ใช่ค่ะ หลังจากคุณพ่อเสีย เขาก็ไม่ได้ทิ้งสิ่งอื่นเอาไว้เลย เขาส่งต่อสิ่งนี้ให้กับคุณหมอประจำตัวเพื่อฝากให้ฉันเท่านั้น อีกอย่าง ฉันไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าพ่อเป็นครั้งสุดท้ายด้วยซ้ำ" ชารอนหลับตาลงและพูดอย่างเศร้า

ย้อนกลับไปในตอนนั้น คุณหมอคอลลินส์สัญญาว่าจะบอกเธอทุกอย่างว่าทำไมพ่อของชารอนถึงเสียชีวิต หลังจากคิดดูแล้ว ชารอนก็พลันคิดว่ามันใกล้จะถึงเวลาที่คุณหมอคอลลินส์จะต้องเกษียณแล้ว

ยูจินไม่ได้พูดอะไร ทว่า เขากลับกำหมัดแน่น

ทว่า ไรลีย์ไม่ต้องการเห็นชารอนเสียใจเรื่องพ่อของเธออีก “ชาร์ วันนี้เธอไม่ต้องไปทำงานเหรอ? เธอตั้งใจลางานเพื่อมาเยี่ยมฉันงั้นเหรอ?”

ทันทีที่ชารอนกลับมามีสติ เธอพลันกล่าวคำพูดด้วยน้ำเสียงแดกดันตัวเอง “ตอนนี้ฉันว่างงานแล้วน่ะ ฉันเลยไม่ต้องไปทำงาน”