“แล้วรถของคุณอยู่ไหนล่ะ?”
“ตอนแรกผมขอให้แฟรงกี้ขับมาส่งน่ะ” ไซม่อนกล่าวคำพูดพร้อมกับเปิดประตูรถของชารอน เขากระโดดเข้าไปนั่งเบาะข้างคนขับ
ในตอนนี้ ชารอนเริ่มสงสัยแล้วว่าไซม่อนรู้หรือไม่ว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ หรือว่าการมาเยี่ยมหลุมศพพี่ชายเป็นแค่ข้ออ้างกันนะ?
ในตอนแรก ไซม่อนต้องการให้ชารอนเลี้ยงข้าว แถมในตอนนี้ เขากลับให้ชารอนเป็นคนขับรถให้ ล้อกันเล่นรึเปล่า? อันที่จริง เธอยังไม่ได้ยกโทษให้ไซม่อนด้วยซ้ำ เขากล้าดียังไงถึงมาทำอะไรแบบนี้!
“รออะไรเล่า เข้ามาสิ” ไซม่อนรีบเร่งทันทีที่เห็นชารอนตัวแข็งทื่อ
ชารอนพยายามลดความหงุดหงิดลงและขึ้นรถ เธอสตาร์ทเครื่องยนต์และเหยียบคันเร่ง ชารอนขับไปตามถนนโดยไม่พูดอะไรกับไซม่อนเลยแม้แต่คำเดียว
ไซม่อนนั่งอยู่เบาะข้างกายโดยไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด เขาเองก็ไม่ได้พูดอะไรกับชารอนเช่นกัน
ไม่นานนัก หลังจากทั้งสองนั่งอยู่บนรถ เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ก็ทำลายความเงียบทุกอย่าง
มันคือโทรศัพท์ของชารอน เธอวางไว้ตรงช่องข้างประตู ยูจีนเป็นคนโทรมา
ทว่า ทั้งคู่เห็นชื่อบนหน้าจอพร้อมกัน หัวใจของชารอนถึงกับกระโจนขึ้นมาบนลำคอ หลังจากนั้น ชารอนก็เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ตามสัญชาตญาณ แต่ทว่า ไซม่อนกลับเร็วกว่า
ไซม่อนหยิบโทรศัพท์ของชารอนขึ้นมาก่อน หน้าตาอันหล่อเหลาของเขายังคงเย็นชา “อย่ารับสายในระหว่างที่กำลังขับรถสิ”
“เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมานะ” ชารอนกล่าวคำพูดพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ
ไซม่อนแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน เขาปล่อยให้โทรศัพท์ดังโดยไม่ส่งคืนให้ชารอน ราวกับเขาตั้งใจเอาไว้อย่างแน่วแน่ว่าชารอนจะไม่ได้รับสายของยูจีน
โดยปกติแล้ว ชารอนจะรู้สึกโกรธ เขามีสิทธิอะไรมายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเธอกัน?
เธอไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งกับยูจีนสักหน่อย ต่างกับไซม่อนที่หันไปคบกับรีเบคก้า
ยิ่งคิดเรื่องรูปมากเท่านั้น ชารอนก็ยิ่งโกรธมาขึ้นเท่านั้น "เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!"
รถตรงหน้าบีบแตรอย่างดัง ในช่วงเวลาสั้น ๆ ไซม่อนเอนตัวไปคว้าพวงมาลัยและหมุนเพื่อหลบรถตรงหน้า
รถสองคันก็วิ่งสวนกันไป แม้ว่าพวกเขาจะหลบรถคันอื่นได้ แต่ตอนนี้ ทั้งสองกำลังมุ่งหน้าไปผิดทาง นอกจากนี้ เบรกฉุกเฉินก็ไม่ทำงานอีกด้วย รถของชารอนชนเข้ากับราวลูกกรงและตกไหล่ทาง
วินาทีที่รถตกไหล่ทาง จิตใจของชารอนว่างเปล่า มีเพียงความคิดเดียวในใจของชารอน ทั้งสองกำลังถูกลิขิตให้ตายในอุบัติเหตุครั้งนี้แล้วงั้นหรือ?
ในระหว่างที่รถเริ่มพลิกคว่ำ โครงร่างหนึ่งพุ่งเข้ามาหาชารอนและสวมกอดเธอเอาไว้
มันคือไซม่อน กลิ่นที่คุ้นเคยและหน้าอกที่แข็งแกร่งโอบล้อมชารอนเอาไว้ เขากำลังปกป้องเธอ!
หัวใจของชารอนเต้นแรง เธอต้องการผลักไซม่อนออกไป แต่ทั้งสองกำลังอยู่ในรถที่พลิกคว่ำ ทุกอย่างไม่สามารถควบคุมได้เลย
ชารอนไม่รู้ว่าจะหยุดรถอย่างไร ถึงกระนั้น สิ่งสุดท้ายที่ชารอนจำได้คือไซม่อนดึงเธอลงจากรถ ไม่นานหลังจากที่เขาพาเธอออกจากรถ รถก็ระเบิดทันที
ทันใดนั้น แรงกระแทกมหาศาลพลันส่งทั้งสองตกลงมาจากเนินเขา...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO