ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 212

ทันใดนั้น ชารอนพลันขมวดคิ้ว เธอกับไซม่อนเห็นพ้องกันว่าการแต่งงานของทั้งสองจะเป็นความลับ เพราะฉะนั้น เธอจึงต้องบอกในประวัติพนักงานว่าตัวเองโสด นั่นเป็นเพราะทั้งสองตัดสินใจว่าจะไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ต่อสาธารณะ

ชารอนกัดริมฝีปาก ทันใดนั้น เธอจึงอยากรู้ว่าไซม่อนจะตอบกลับอย่างไร

ก่อนที่ไซม่อนจะตอบกลับ ยูจีนก็เลิกคิ้วและพูดอย่างประชดประชันอีกครั้ง “อ่า ฉันเข้าใจแล้ว นายคงจะแต่งงานแล้วสินะ แต่มันคงเป็นความลับ ถ้าอย่างนั้น มันก็หมายความว่านายไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าตัวเองแต่งงานแล้วใช่ไหมล่ะ? หรือนายคิดว่าเธอไม่เหมาะสมพอสินะ? เพราะแบบนั้น นายจึงไม่ต้องการบอกให้ทุกคนรู้ว่าชารอนเป็นภรรยาของนาย ฉันพูดถูกไหม?"

ยูจีนหยุดพูดไปชั่วครู่และเพิกเฉยต่อสายตาของไซม่อนซึ่งเย็นชาลงทุกวินาที “เธอคลอดลูกชายให้นายเลยนะ แต่นายยังไม่ชอบเธออีกเหรอ?”

“คุณยูจีนคะ พอได้แล้ว...” ชารอนทนฟังไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ดังนั้น เธอจึงตะโกนออกมาตามสัญชาตญาณเพื่อให้เขาหยุด

ยูจีนไม่เข้าใจสถานการณ์ระหว่างชารอนและไซม่อน ดูเหมือนว่าเขาจะพูดเกินไปหน่อยแล้ว

นอกจากนี้ ชารอนเองก็รู้ตัวดี คนอย่างเธอจะคู่ควรและเหมาะสมกับไซม่อนซึ่งเป็นถึงท่านประธานแซคคารี่ได้อย่างไรกัน?

นอกจากนี้ เธอยังเคยเป็นแฟนของหลานชายไซม่อนอีก ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเธอนอกใจโฮเวิร์ด การยอมรับว่ามีชารอนเป็นภรรยาคงมีแต่จะทำให้ไซม่อนกลายเป็นตัวตลกเท่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะเซบาสเตียน ไซม่อนคงไม่ตกลงที่จะแต่งงานกับชารอนหรอก แต่ถึงกระนั้น เขาก็ได้รับผิดชอบในส่วนของเธอไปแล้ว

ถึงอย่างไร ไม่ช้าก็เร็ว การแต่งงานที่หลอกลวงของทั้งสองก็จะต้องจบลงอยู่ดี

“ปล่อยให้เขาพูดต่อไปเถอะ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะพูดอะไรออกมาอีก" ไซม่อนกล่าวคำพูดอย่างเย็นชา

ทว่า ดูเหมือนยูจีนจะต้องการทำให้ไซม่อนโกรธ ด้วยเหตุนั้น เขาจึงกล่าวคำพูดต่อไป “ไซม่อน ถ้านายไม่เห็นคุณค่าของเธอ ก็ปล่อยชารอนไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะดูแลเธอเอง"

ชารอนมองไปยังยูจีนอย่างตกตะลึง “คุณยูจีน เมื่อกี้... คุณพูดว่าอะไรนะ?”

เขากำลังบอกให้ไซม่อนหย่ากับเธองั้นหรือ? ทว่า นั่นไม่ใช่ส่วนที่น่ากลัวที่สุด ประโยคที่ทำให้ชารอนตกตะลึงจริง ๆ คือประโยคสุดท้ายต่างหาก

ยูจีนมีความรู้สึกอะไรบางอย่างกับเธองั้นหรือ?

ไซม่อนหันไปมองยูจีน ทว่า เขาพลันกล่าวคำพูดเยาะเย้ยออกมาเช่นกัน “อ่า ฉันได้ยินมาว่าบริษัทพรอสเพอร์กำลังประมูลเมืองตากอากาศทางฝั่งตะวันออกอยู่ อันที่จริง ฉันเองก็สนใจโครงการนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้น บริษัทเซ็นทรัลคอร์ปอเรชั่นจะเข้าร่วมประมูลด้วย”

ทันใดนั้น รอยยิ้มของยูจีนพลันแข็งทื่อขึ้น แสงเย็นวาบในดวงตาของชายทั้งสองปะทะกัน บรรยากาศรอบตัวชารอนเริ่มตึงเครียด

อันที่จริง บริษัทสาขาย่อยของนิวตันก่อตั้งขึ้นมาเมื่อสองปีแล้ว แต่ทว่า สำนักงานใหญ่ของพวกเขาอยู่ที่เมืองอื่น อีกทั้ง หากบริษัทแซคคารี่ เซ็นทรัล คอร์ปอเรชั่นเข้ามามีส่วนร่วมในการทำธุรกิจบางอย่าง บริษัทอื่น ๆ โดยรอบก็แทบจะไม่สามารถสู้ได้เลย นั่นคือเหตุผลที่ทั้งสองบริษัทไม่ได้ปะทะกันมากนักในช่วงสองปีที่ผ่านมา

ถึงกระนั้น ครึ่งปีที่ผ่านมา นับตั้งแต่ยูจีนกลายเป็นผู้นำของตระกูลนิวตัน การแข่งขันทางธุรกิจของทั้งสองบริษัทก็ทวีความรุนแรงขึ้นในทันใด

ในตอนนี้ ยูจีนเองก็เริ่มให้ความสำคัญกับบริษัทสาขาย่อยซึ่งตั้งอยู่ที่นี่ด้วย ความทะเยอทะยานของยูจีนคือการกำจัดบริษัทคู่แข่งอย่างตระกูลแซคคารี่ทิ้งไปเสีย

เมืองตากอากาศทางตะวันออกถือเป็นโครงการใหญ่แห่งแรกของบริษัทพรอสเพอร์ พวกเขาจะต้องชนะการประมูลเท่านั้น

แน่นอน หากไซม่อนเข้าร่วมการประมูลและการแข่งขันในครั้งนี้ด้วย ยูจีนจะตกอยู่ในที่นั่งลำบาก เพราะไซม่อนก็เป็นเหมือนเจ้าถิ่นของที่นี่