ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 215

ชารอนรู้สึกตกตะลึงที่หน้าประตู ความตื่นตระหนกแพร่กระจายออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เพเนโลเป้หมายถึงอะไรกัน?

เธออยากจะฆ่าใครสักคนงั้นหรือ?

อันที่จริง ชารอนรู้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วว่าสมาชิกในตระกูลแซคคารี่ต่างเป็นคนที่มีอิทธิพล แต่ทว่า ชารอนไม่ได้คาดคิดเลยว่าพวกเขาสามารถทำได้แม้กระทั่งการฆ่าคน!

เธอเอามือปิดปากด้วยความตื่นตระหนกเพราะกลัวว่าตัวเองจะส่งเสียงออกมา ชารอนอยากจะจากไปอย่างเงียบ ๆ แต่ทว่า คำพูดต่อไปของเพเนโลเป้กลับทำให้เธอตกใจอีกครั้ง

ไม่นานนัก เพเนโลเป้พลันกล่าวคำพูดออกมา “สำหรับรีเบคก้าคนนั้น เธอก็ดูจะเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยและเหมาะสมดีนะ แถมเธอยังจบจากต่างประเทศด้วย แต่ยังไงก็เถอะ เธอกล้าทำเรื่องไร้ยางอายแบบนั้นได้ยังไงกัน? นอกเหนือจากความจริงที่ว่าเธอทำให้อาการแพ้ของนายกำเริบ เธอกลับขึ้นไปนอนบนเตียงกับนายโดยไม่สวมใส่เสื้อผ้าอีก เธอต้องการเพียงแค่อยากจะมีเพศสัมพันธ์กับนายเพื่อที่จะได้แต่งงานและเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลแซคคารี่เท่านั้น”

ชารอนคิดว่าตัวเองหูฝาดไป รีเบคก้าโกหกงั้นเหรอ?

เธอเข้าใจไซม่อนผิดงั้นหรือ? พวกเขาไม่ได้หลับนอนด้วยกันแน่หรือ?

“เธอจงใจถ่ายรูปลามกเพื่อทำให้นายรับผิดชอบ ความคิดแบบนั้นยังเด็กน้อยมากนักที่กล้ามาลูบคมตระกูลแซคคารี่ของเรา” เพเนโลเป้กล่าวคำพูดออกมาอย่างดูถูก

เมื่อมาถึงจุดนี้ ท้ายที่สุด ชารอนก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด เธอเข้าใจไซม่อนผิดเพราะรูปถ่ายของรีเบคก้า

ทำไมเธอถึงโง่เง่าได้ขนาดนี้กัน? รูปภาพนั้นสามารถตบตาและทำให้ชารอนเชื่อได้อย่างสนิทใจ

เมื่อนึกถึงภาพนั้น ชารอนพลันรู้สึกไม่สบายใจอยู่ตลอดเวลา เธอถึงกับเศร้าจนนอนไม่หลับทั้งคืน เธอเอาแต่นึกถึงฉากวาบหวิวที่ระหว่างไซม่อนและรีเบคก้าในใจ นอกจากนี้ เธอยังโกรธที่ไซม่อนทำแบบนั้นกับรีเบคก้าอีกด้วย

เมื่อคิดถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมา ชารอนรู้สึกว่าตัวเองไร้สาระไม่น้อย

เธอกังวลเรื่องไซม่อนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ในระหว่างที่ชารอนกำลังตกอยู่ในความงุนงง ทันใดนั้น เสียงของผู้ชายคนหนึ่งก็พลันดังขึ้นข้างหูของชารอน “คุณผู้หญิงครับ คุณมาที่นี่เพื่อพบเยี่ยมท่านประธานแซคคารี่ใช่ไหม? ทำไมคุณไม่เข้าไปข้างในล่ะ?”

ชารอนถึงกับตกใจจนแทบจะกรีดร้องออกมา ทันทีที่หันไปมองชายตรงหน้า ดวงตาของชารอนพลันเบิกกว้าง แฟรงกี้กำลังยืนยิ้มอยู่ข้างชารอน

ชารอนตบหน้าอกของตัวเอง เขามาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ทำไมเราถึงไม่ได้ยินเสียงเขาเดินมาเลยล่ะ?

ชารอนพลันเผยสีหน้ามืดลงเล็กน้อย ดูเหมือนว่าคำพูดของเพเนโลเป้จะทำร้ายจิตใจชารอนเกินไป

“พี่เพเนโลเป้คะ ฉัน…”

“ฉันบอกเธอไปหลายครั้งแล้วไม่ใช่รึยังไงกัน? อย่ามาเรียกฉันว่าพี่” เพเนโลเป้พูดแทรกขึ้นมาทันที

ชารอนเม้มริมฝีปาก หากมองจากหางตา ชารอนพลันเห็นไซม่อนนั่งอยู่อย่างเฉยเมย ถึงแม้ว่าชารอนจะกำลังถูกเพเนโลเป้ดุด่าว่ากล่าว แต่เขาก็ไม่คิดจะเข้ามาช่วยเลยด้วยซ้ำ

ใช่แล้ว เขาคงเข้าใจผิดไปแล้วว่าชารอนนอกใจโดยเล่นชู้กับยูจีน นิวตัน ทว่า ถ้าไซม่อนโกรธชารอนจริง ทำไมเขาถึงไม่ยอมยืนหยัดเพื่อเธอเสียล่ะ?

ถ้าเป็นอย่างนั้น ชารอนก็คงทำได้แค่ช่วยตัวเองเท่านั้น เพราะฉะนั้น หากชารอนเกิดพูดจาหยาบคายกับเพเนโลเป้ขึ้นมา ไซม่อนก็ไม่สามารถว่าอะไรเธอได้

“ท่านรองประธานแซคคารี่คะ ฉันบอกไปแล้วว่าฉันไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง อีกอย่าง ไม่ว่าคุณจะยอมรับฉันหรือไม่ก็ตาม แต่ตอนนี้ฉันก็ยังเป็นภรรยาของไซม่อนอยู่นะคะ ถ้าคุณบอกว่าฉันไร้ศีลธรรม ไร้มารยาท ไม่คู่ควร งั้นคุณจะเรียกน้องชายตัวเองว่าเจ้าคนตาบอดเพียงเพราะเขามาแต่งงานกับฉันรึเปล่าล่ะคะ?”

“เธอ… เธอกล้าดียังไงถึงได้มายอกย้อนฉันแบบนี้?!” เพเนโลเป้ชี้หน้าชารอนด้วยความโกรธ