ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 237

ไซม่อนมองไปยังชารอนอย่างแปลกใจ ชารอนเต็มใจที่จะไปฉลองวันเกิดของฟิโอน่าร่วมกับคนอื่นจริง ๆ เหรอ?

ชารอนดึงมือของไซม่อน หลังจากนั้น ทั้งสองก็เดินเข้าไปในห้องทันที ชารอนทำตัวราวกับกลัวว่าคนอื่นจะสังเกตเห็น ทันใดนั้น ชารอนพลันรีบปิดประตูห้องทันที

ไซม่อนจ้องมาที่ชารอนด้วยสายตาลึกล้ำ นอกจากนี้ เขายังเผยยิ้มออกมาด้วย "คุณนายแซคคารี่ครับ ดูเหมือนว่าคุณจะกังวลอะไรบางอย่างอยู่นะ ลากผมเข้ามาในห้องแบบนี้ คุณกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?"

แต่ทว่า ชารอนไม่มีอารมณ์จะเล่นตลกกับไซม่อนเลยแม้แต่น้อย เธอมองไปรอบ ๆ ห้อง ท้ายที่สุด ชารอนก็หันกลับมามองไซม่อนอีกรอบ “กล้องอยู่ไหน?”

“กล้องอะไรกัน?”

“คุณไม่ได้ติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้องนอนหรอกเหรอ?”

“ทำไมคุณถึงต้องมองหากล้องวงจรปิดด้วยนะ” ไซม่อนรู้สึกงงงวย

ชารอนจ้องมองไซม่อนด้วยความโกรธ “คุณติดตั้งกล้องเอาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่? คุณบันทึกการเคลื่อนไหวทั้งหมดของฉันเอาไว้ด้วยรึเปล่า?”

ชารอนพลันจำได้ว่าบางครั้งเธอก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้าภายในห้องนอนตอนที่ยังอาศัยอยู่ในบ้านใหญ่หลังนี้ ถ้าในตอนนั้นยังมีกล้องวงจรปิดติดอยู่ นั่นก็หมายความว่าไซม่อนเห็นทุกอย่างตลอดเลยน่ะสิ?

แสงสว่างวาบพลันผ่านดวงตาของไซม่อน เขาพยักหน้า “เอ่อ... ก็อาจจะนะ” ไซม่อนตอบกลับอย่างคลุมเครือ

“คุณหมายความว่ายังไงกัน? ก็อาจจะ? สรุปแล้วคุณได้แอบถ่ายฉันด้วยรึเปล่า?”

“แล้วถ้าผมถ่ายเก็บเอาไว้หมด คุณจะให้ผมทำอะไรล่ะ?"

“ทำลายทิ้งไปเลย!” แน่นอน ชารอนจะไม่อนุญาตให้ไซม่อนแอบถ่ายอะไรเอาไว้แน่ เพราะถ้าวิดีโอเหล่านั้นตกไปอยู่ในมือของคนอื่นและถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ เธอก็จะต้องอับอายขายขี้หน้าไม่ใช่รึไงกัน?

ทันทีที่เห็นชารอนโกรธและตื่นตระหนก ไซม่อนจึงใช้นิ้วแตะที่จมูกของเธอ “เด็กโง่เอ๊ย ทำไมผมต้องแอบถ่ายผู้หญิงของตัวเองด้วยล่ะ?”

ชารอนหรี่ตามองไซม่อน เธอไม่เข้าใจเลยว่าเขาหมายถึงอะไร...

ชารอนพลันเผยยิ้มและระงับความคิดในใจของตัวเอง เธอจงใจเผยยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “ฉันเป็นภรรยาของคุณนะ แถมเธอก็เป็นพี่สะใภ้ของคุณด้วย ถ้าฉันไม่ไปร่วมแสดงความยินดีเลย มันก็คงจะน่าเกลียดเกินไปหน่อย หรือว่าคุณคิดว่าฉันไม่ใช่ภรรยาของคุณแล้ว? คุณก็เลยไม่อยากให้ฉันไปร่วมงานวันเกิดของฟิโอน่างั้นเหรอ?”

ไซม่อนกลัวว่ามันจะเป็นเหมือนครั้งที่แล้วในการฉลองวันเกิดของเพเนโลเป้ เพราะชารอนกลับเข้าใจผิดว่าเขาชวนแค่รีเบคก้าไป แต่ไม่ได้ชวนเธอไปเลย

ไซม่อนจ้องไปยังผู้หญิงตรงหน้า เธอกำลังทำตัวมารยาไปรึเปล่านะ?

ไซม่อนบีบมือของชารอนแล้วกดลงบนหน้าอกของตัวเอง “ถ้าคุณต้องการ ผมก็จะไม่ห้ามคุณหรอกนะ งั้นเมื่อใกล้ถึงวันแล้ว เรามาช่วยกันเลือกของขวัญดีกว่า"

ชารอนส่ายหัวแทน "ไม่ต้องหรอกค่ะ เรื่องของขวัญ ฉันว่าฉันเตรียมเองดีกว่า"

"แล้วคืออะไรล่ะ?" ไซม่อนรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย

"ความลับน่ะ ถ้าถึงเวลา เดี๋ยวคุณก็รู้เองแหละน่า” ชารอนเผยยิ้ม เธอซ่อนความเย็นชาในดวงตาของตัวเอง