ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 249

ชารอนยืนอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย ส่วนฟิโอน่ากำลังนอนอยู่ด้วยใบหน้าซีดเซียว ข้อมือของเธอถูกพันด้วยผ้าพันแผลสีขาว ดูเหมือนว่าฟิโอน่าจะเลือดออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ก่อนหน้านี้ ชารอนรังเกียจฟิโอน่ามาก เธอหวังว่าฟิโอน่าจะสามารถชดใช้ความผิดของตัวเองได้ในเร็ววัน แต่ถึงกระนั้น เมื่อความผิดของฟิโอน่าถูกเปิดเผย ชารอนก็ค่อนข้างโล่งใจและไม่ได้ชักสีหน้าแห่งความเกลียดชังใส่ฟิโอน่ามากนัก

แม้ว่าฟิโอน่าจะไม่ตาย แต่เธอก็ไม่สามารถสู้หน้าตระกูลแซคคารี่ได้อีกต่อไปในอนาคต ผู้คนในตระกูลแซคคารี่จะไม่สามารถทนเธอได้อีกต่อไปแน่

ในตอนนั้นเอง ทันทีที่ฟิโอน่าลืมตาขึ้นมา เธอพลันสังเกตเห็นชารอนยืนอยู่ข้างเตียง ฟิโอน่ารู้สึกตื่นตระหนกไม่น้อย “อะไรน่ะ? แกคิดจะทำอะไร? แกจะฆ่าฉันเหรอ?”

ชารอนนั่งลงและกล่าวคำพูดออกมาอย่างเฉยเมย “คุณกลัวฉันรึเปล่า?”

“แกต้องการอะไรกันแน่? นี่ยังไม่ยอมปล่อยฉันอีกเหรอ?” ฟิโอน่าเริ่มตั้งสติได้ นอกจากนี้ เธอยังสูญเสียความกล้าไปตั้งแต่ตอนที่หยิบมีดมากรีดข้อมือของตัวเองแล้ว

“ฉันควรเป็นคนถามคำถามนั้นมากกว่า ทำไมถึงไม่เลิกยุ่งกับฉันสักที?” ชารอนมองตรงเข้าไปในดวงตาของฟิโฮน่า “ทำไมคุณถึงต้องมุ่งเป้ามาที่ฉันตั้งแต่แรกด้วย? ในตอนแรก คุณก็ฆ่าพ่อฉัน หลังจากนั้น คุณก็ทำลายงานแต่งของฉันกับโฮเวิร์ด ฉันไปทำอะไรให้คุณโกรธหรือเกลียดมากขนาดนั้นกัน?"

ฟิโอน่ากำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น เธอหายใจแรงออกมา “แล้วเธอรู้ทุกอย่างเลยไหมล่ะ?”

ชารอนไม่ตอบ ชารอนเพียงแค่มองฟิโอน่าแบบเดิมเท่าน้ัน

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฟิโอน่าพลันสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่และตอบกลับ "ก็เพราะว่าฉันเกลียดแกยังไงล่ะ! ความจริงก็แค่นั้นแหละ เพราะแกไม่ต่างอะไรกับนางเชอริลคนนั้นที่ล่อลวงสามีของฉันเลย!”

ฟิโอน่าเกลียดเชอริลจนแทบจะเป็นบ้า ด้วยเหตุนั้น เธอจะยอมให้ผู้หญิงที่ดูคล้ายคลึงกับเชอริลกลายเป็นลูกสะใภ้ได้อย่างไรกัน?

ชารอนตกตะลึง นั่นเป็นเหตุผลที่ไร้สาระที่สุดที่ชารอนเคยได้ยินมาเลย

“เหตุผลแค่เนี่ยนะที่ทำให้คุณกล้าฆ่าพ่อของฉัน? ไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าตัวเองพรากชีวิตของใครคนหนึ่งไป?” ชารอนดุด่าฟิโอน่าอย่างโกรธจัด

ฟิโอน่าเผยสีหน้าตื่นตระหนกออกมา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าเขาสักหน่อย! ฉันแค่ขอให้คุณหมอคอลลินส์เปลี่ยนยาเป็นวิตามินแค่นั้นเอง ไม่ใช่ว่าเขาจะตายเพราะ..."

“ยังจะกล้าเถียงอีกเหรอ? คุณขอให้คุณหมอเปลี่ยนใบสั่งยา เพราะแบบนั้น พ่องฉันจึงรักษาตัวไม่หายขาดสักที นั่นแหละที่ทำให้เขาเสียชีวิตอย่างกะทันหันไปไง!”

หลังจากที่ฟิโอน่าถูกชารอนตะโกนใส่ เธอก็แทบจะเถียงอะไรไม่ออก

พ่อของโฮเวิร์ดได้จากไปแล้ว ดังนั้น โฮเวิร์ดจึงเหลือแม่เพียงคนเดียวเท่านั้น ถ้าไม่ปกป้องเธอ เขาจะต้องทำอะไรแทนล่ะ?

ชารอนถึงกับต้องกลั้นหัวเราะ “ถ้าอยากหลอกตัวเองมากนัก ก็เรื่องของคุณเถอะ”

ทันใดนั้น โฮเวิร์ดก็พุ่งตัวเข้าไปจับไหล่ของชารอนและกดลง หลังจากนั้น โฮเวิร์ดพลันกล่าวคำเตือนกับชารอน “อย่าคิดเข้าใกล้แม่ของผมอีก! ไม่อย่างนั้น คุณได้เจอดีแน่!" หลังจากนั้น โฮเวิร์ดก็ออกแรงผลักชารอนออกไป

ชารอนถูกผลักถอยหลังไปอย่างแรง ทันใดนั้น ชารอนก็พลันชนเข้ากับใครคนหนึ่ง ถึงอย่างไร ชายคนนั้นพลันเอื้อมมือออกมาช่วยพยุงไม่ให้ชารอนล้มลง

ชารอนเงยหน้าขึ้นและพบกับดวงตาสีเข้มของยูจีน

“ผู้ชายแบบไหนกันที่ชอบทำร้ายผู้หญิงแบบนี้?” ยูจีนมองโฮเวิร์ดด้วยสายตาเยือกเย็น

โฮเวิร์ดไม่รู้ว่ายูจีนเป็นใคร ด้วยเหตุนั้น เขาจึงกล่าวคำพูดออกมา “คุณมีผู้ชายอีกคนคอยอยู่ข้าง ๆ แล้วเหรอ? ชารอน? ลุงฉันรู้เรื่องนี้รึเปล่าล่ะ?”

“รอก่อนเถอะ ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ลุงหย่ากับคนอย่างคุณเอง!" โฮเวิร์ดถ่มน้ำลายใส่คำหยาบคายของตัวเองก่อนที่จะหันหลังกลับเข้าไปในห้องผู้ป่วย