ชารอนเม้มริมฝีปากและพยักหน้าหลังจากเงียบไปพักหนึ่ง "ใช่"
ทันใดนั้น บางอย่างพลันระเบิดขึ้นมาในอกของไซม่อน ในตอนนั้น ไซม่อนต้องการที่จะบีบคอชารอนไม่น้อยเลย!
แต่ถึงกระนั้น ไซม่อนก็พยายามยับยั้งตัวเอง เขาเพียงแค่ออกแรงบีบไหล่ชารอนแรงขึ้นเท่านั้น ราวกับว่าเขาต้องการทุบกระดูกไหปลาร้าของเธอเลย!
ไซม่อนกัดฟันและกล่าวคำพูดออกมาทีละคำ “ดีมาก... คุณนี่สุดยอดจริง ๆ เลยนะ! คุณต้องการแก้แค้นมากถึงขนาดต้องร่วมมือกับยูจีน นิวตันเลยเหรอ?!”
ทั้งสองรู้จักกันมานานแล้วเหรอ? ไม่อย่างนั้น ทำไมยูจีนถึงช่วยเธอด้วยล่ะ?
ชารอนรู้สึกอึดอัดไม่น้อย เธอต้องทนต่อความเจ็บปวดบนไหล่และส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “มันไม่ใช่แบบนั้นนะ..."
“งั้นคุณก็อธิบายมาสิ!” ไซม่อนขัดจังหวะชารอน ฝ่ามือของไซม่อนใกล้จะบีบคอของชารอนอยู่แล้ว เธอแทบจะสำลักออกมาอยู่แล้ว!
"คุณคงไม่ได้รวมหัวกับยูจีนเพื่อแก้แค้นตระกูลแซคคารี่และพยายามฆ่าพ่อของผมใช่ไหม?!" ไซม่อนพลันกัดฟันด้วยความโกรธระหว่างที่กำลังตะโกนใส่ชารอน
ชารอนพลันเบิกตากว้างทันที เธอก็ส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า “มันไม่ใช่...”
ชารอนเริ่มกระวนกระวาย เธอพยายามอธิบาย แต่ทว่า ยิ่งชารอนประหม่ามากเท่าไหร่ เธอก็จะยิ่งพูดยากเท่านั้น
ในตอนนั้นเอง บอดี้การณ์คนหนึ่งพลันผลักประตูจนเปิดออกและรายงานไซม่อนด้วยความตื่นตระหนก “เรื่องด่วนครับ ท่านประธานแซคคารี่ คุณหมอแจ้งเราว่าตอนนี้ผู้อำนวยการแซคคารี่กำลังอยู่ในภาวะวิกฤตครับ รีบมาเร็วเข้าเถอะครับ!"
ไซม่อนตกตะลึงและปล่อยมือจากชารอนทันที หลังจากนั้น เขาก็เดินออกไปด้วยสีหน้าหนักใจ
ชารอนหอบหืดเล็กน้อย ระหว่างที่กำลังมองไปยังร่างที่ร้อนรนของไซม่อน เธอยังคงตื่นตระหนกอยู่
ทางโรงพยาบาลแจ้งมาว่าผู้อำนวยการแซคคารี่กำลังอยู่ในภาวะวิกฤต?
เป็นไปได้ยังไงกัน?
คุณหมอไม่ได้บอกว่าเขารอดแล้วหรอกเหรอ? เขาเพียงแค่หมดสติไปไม่ใช่รึยังไงกัน?
ชารอนไม่มีเวลามากเรื่องนี้แล้ว เธอรีบเดินตามไซมอนไปด้วยความตื่นตระหนกเช่นกัน ชารอนพลันสวดภาวนาในใจอย่างต่อเนื่องและหวังว่านายท่านอาวุโสดักลาสจะไม่เป็นอะไร
ชารอนบอกได้เลยว่าเสียงร้องนั้นมาจากแม่บ้านของตระกูลแซคคารี่!
เสียงร้องไห้ดังออกมาจากห้อง ทันทีที่ชารอนได้ยินเสียงสะอื้น เธอก็สามารถบอกได้เลยว่าดักลาสได้จากไปแล้ว...
ในตอนนั้นเอง จิตใจของชารอนพลันว่างเปล่าอย่างสิ้นเชิง เธอแทบทรงตัวไม่อยู่ เธอถึงกับต้องเอามือพิงกำแพงด้านข้างไว้
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
อันที่จริง ดักลาสเองก็แก่มากแล้ว สุขภาพของเขาเองก็ไม่ค่อยดีด้วยเช่นกัน ทุกคนตระหนักถึงเรื่องนี้ดี แต่ทว่า ชารอนไม่เคยคิดว่าเขาจะอ่อนแอได้ขนาดนี้
โดยสรุปแล้ว มันเป็นฝีมือของชารอน หรือเป็นเพราะการที่ฟิโอน่าฆ่าลูกชายคนโตของเขากันแน่?
มันถือเป็นเรื่องยากที่จะรู้คำตอบ แต่ทว่า สิ่งที่ชารอนมั่นใจคือทั้งตัวเธอและฟิโอน่าจะไม่มีวันหลุดพ้นจากเรื่องนี้อย่างแน่นอน
ท้ายที่สุดแล้ว ชารอนก็เข้าใจว่าทำไมไซม่อนถึงต้องการหยุดเธอตั้งแต่แรก มันไม่ใช่เพราะไซม่อนต้องการปกป้องฟิโอน่า แต่เขาไม่ต้องการให้คุณพ่อรับรู้ความจริงอันโหดร้ายเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO