ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 261

ไซม่อนหรี่ตาลงราวกับว่าเขากำลังได้ยินเรื่องตลก ไม่นานนัก ไซม่อนพลันกล่าวคำพูดออกมา “แม้ว่าผมจะมีอำนาจมากพอที่จะทำแบบนั้น แต่ผมก็ไม่ได้ติดต่อกับพวกนิวตันเลยสักคน"

ใช่แล้ว ไซม่อนและยูจีนมักจะเป็นปรปักษ์กันทุกครั้งที่เจอหน้ากัน ดังนั้น มันจะเป็นไปได้ยังไงที่ไซม่อนจะติดต่อกับคนในตระกูลนิวตันคนอื่นเป็นการส่วนตัว?

หากเป็นเช่นนั้น เขาก็คงยอมรับแล้วว่ากำลังสร้างสงครามการค้ากับยูจีน

“ทำไมคุณถึงต้องทำให้เรื่องมันยากด้วยล่ะ? ทำไมต้องหาเรื่องยูจีนด้วย? หากเป็นเพราะเรื่องที่เขาช่วยเหลือฉัน...”

“คุณคิดมากไปหน่อยนะ ผู้หญิงอย่างคุณเกี่ยวข้องอะไรกับสงครามการค้ากัน?”

ก่อนที่ชารอนจะพูดจบ ไซม่อนก็พูดขัดจังหวะเธออย่างเย็นชา ดวงตาของไซม่อนเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

ชารอนรู้สึกไม่สบายใจทันที คงไม่น่าแปลกใจอะไรมากมาย ไซม่อนคงไม่ชอบใจที่ชารอนได้รับความช่วยเหลือจากยูจีน ดังนั้น ในตอนนี้ เขาคงต้องการสร้างปัญหาให้กับตระกูลนิวตัน ถ้าไม่ใช่เพราะยูจีน ชารอนก็คงไม่มีหลักฐานมาเปิดโปงฟิโอน่า อีกทั้ง ฟิโอน่าก็คงจะไม่ต้องเปิดเผยความจริงอันน่าสยดสยองต่อหน้าดักลาส

แม้ว่าไซม่อนจะปฏิเสธ แต่ชารอนก็ยังรู้สึกว่าเขาต้องมีเหตุผล ทำไมเขาถึงต้องไปหาเรื่องยูจีนและทำให้หลายอย่างยุ่งยากมากกว่าเดิมด้วยล่ะ?

“อันที่จริง ฉันไม่รู้ว่าทำไมพวกคุณถึงต้องทำสงครามการค้ากัน แต่คุณช่วยหยุดทำเรื่องไร้สาระแบบนี้สักทีได้ไหม?”

ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าไซม่อนชนะ มันจะเกิดอะไรขึ้นกันล่ะ? ชารอนไม่เชื่อว่าไซม่อนจะไม่เสียเปรียบอะไรเลย สิ่งที่ชารอนกลัวมากที่สุดคือทั้งสองฝ่ายเสียเปรียบทั้งคู่เลยต่างหาก

"หยุดทำ? คุณกำลังอ้อนวอนผมเพื่อช่วยยูจีนอยู่งั้นเหรอ?" ท่าทีของไซม่อนเย็นชาลง ดวงตาสีดำอันน่ากลัวของไซม่อนพลันจ้องมองมาที่ชารอนอย่างเยือกเย็น

เธอไปสนิทสนมกับยูจีนมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

“ยูจีนรู้รึเปล่าว่าคุณมาอ้อนวอนผมเพื่อเขาแบบนี้? หรือเขาขอให้คุณมาทำอะไรแบบนี้? เพราะถ้านี่เป็นความคิดของยูจีน ก็ช่วยกลับไปบอกเขาด้วยละกันว่ามาพูดด้วยตัวเอง" ไซม่อนกล่าวคำพูดอย่างเย็นชา

ชารอนมองเข้าไปในสายตาอันเย็นยะเยือกของไซม่อน ทำไมเขาต้องคิดแบบนั้นด้วยล่ะ?

อันที่จริง ชารอนแค่หวังว่าทั้งสองฝ่ายจะไม่มีปัญหาอะไรกัน พูดตามตรง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างทั้งสอง ชารอนก็คงรู้สึกแย่ไม่น้อย

“เดี๋ยวผมมีงานอื่นต้องไปจัดการต่ออีก เพราะฉะนั้น หากคุณยังตัดสินใจไม่ได้ เมื่อไหร่ที่ต้องการเซ็นเอกสาร คุณก็ติดต่อกับทนายของผมแทนก็แล้วกัน” ไซม่อนลุกขึ้นทันทีที่พูดกับ เขากำลังจากไป

"เดี๋ยวก่อน" ชารอนหยุดไซม่อนเอาไว้

ชายร่างสูงกำลังยืนอยู่ข้างหน้าชารอน เขามองลงมาที่เธอด้วยสายตาสุดเย็นชา “คุณพร้อมจะเซ็นรึยังล่ะ?"

สายตาของชายตรงหน้าเย็นชาเกินไป ชารอนแทบเดาอะไรไม่ได้เลย เธอไม่รู้เลยว่าอารมณ์ของไซม่อนตอนนี้เป็นอย่างไร ทันใดนั้น ไซม่อนก็พลันขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าเขาจะยุ่งจริง ดูเหมือนว่าชารอนควรจะเซ็นข้อตกลงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไซม่อนจะได้ไม่ต้องเสียเวลา

ชารอนมองไปที่ใบหย่าตรงหน้า เธอจำได้ว่าไซม่อนยังไม่ได้เซ็นชื่อลงไปตอนที่ทนายเอามาให้ดู

ชารอนพลันพลิกข้อตกลงไปที่หน้าสุดท้าย ทว่า ตรงช่องลายเซ็นของไซม่อนยังคงว่างเปล่า ไซม่อนเองก็ยังไม่ได้เซ็นเลย

ทันใดนั้น ชารอนพลันเงยหน้าขึ้นมองไซม่อนและกล่าวคำพูดออกมาพร้อมกับสงบสติอารมณ์ “ฉันจะเซ็นก็ต่อเมื่อคุณเซ็นแล้ว”