ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 307

ไซม่อนโน้มตัวเข้ามาหาชารอนทันที เขาใช้นิ้วเรียวยาวบีบคางเธอ "ผมไม่มีอารมณ์มาล้อเล่นหรอกนะ ผมหมายความว่าแบบนั้นจริง ๆ กลับมาเป็นผู้หญิงของผมเถอะนะ” น้ำเสียงของเขาไม่มีที่ว่างให้ชารอนพูดแทรกเลย

แต่ทว่า ชารอนเริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมา เธอกล่าวคำพูด "ขอโทษค่ะ แต่ฉันตอบตกลงไม่ได้"

ไซม่อนมีคู่หมั้นที่เขากำลังจะแต่งงานด้วยอยู่แล้ว 'เขากำลังทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งด้วยคำขอร้องที่เอาแต่ใจอย่างนั้นเหรอ?'

“ก็คุณบอกเองว่าคุณจะตอบตกลงในเรื่องอื่น"

“ฉัน... ฉันไม่ได้พูดอะไรผิดกฎหมายหรือผิดจรรยาบรรณออกไปสักหน่อย ฉันจะไม่กลับไปเป็นภรรยาคุณหรอกนะ!"

“ผมไม่ได้บอกสักหน่อยว่าให้คุณกลับมาเป็นภรรยาของผม"

“คุณมีคู่หมั้นอยู่แล้ว การเป็นผู้หญิงของคุณในตอนนี้มีแต่จะทำให้ฉันเสียหาย”

ไซม่อนเม้มริมฝีปาก ดวงตาสีเข้มของเขาเบิกกว้างขึ้น ชารอนรู้สึกว่าการจ้องมองของไซม่อนกำลังดูดเธอเข้าไป ในระหว่างที่เขากำลังใช้นิ้วโป้งลูบริมฝีปากของชารอน เขาก็กระซิบข้างหูของเธอด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “แต่ถ้าคุณกลับมาอยู่กับผมแบบเดิม คุณจะไม่เสียหายอะไรเลยนะ...”

ชารอนหรี่ตาลง เธอไม่อยากเชื่อคำพูดที่ขาดความรับผิดชอบซึ่งออกมาจากปากของไซม่อนเลยแม้แต่น้อย!

เมื่อมองไปยังชายตรงหน้า ชารอนก็พลันเผยยิ้มออกมา "งั้นคุณอยากให้เราคบกันแบบลับ ๆ อย่างเดิมน่ะเหรอ? ฉันหมายถึง... คุณต้องการให้ฉันกลายเป็นผู้หญิงที่น่าอับอายในสายตาของคนอื่นงั้นเหรอ?”

ใบหน้าอันหล่อเหลาของไซม่อนมืดลงในระหว่างที่กำลังจ้องไปที่รอยยิ้มของชารอนอย่างเย็นชา ไซม่อนรู้สึกอยากจะฉีกรอยยิ้มนั้นออกจากใบหน้าของชารอนเสีย เขาหยุดใช้มือลูบไล้เธออย่างเสน่หาและจับกรามของชารอนเอาไว้ ไซม่อนหรี่ตาลงและถามขึ้น “การกลับมาอยู่กับผมจะทำให้คุณกลายเป็นชู้ได้ยังไงกัน?" 'คุณเกลียดผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?'

ชารอนรู้สึกอึดอัดไม่น้อย “แล้วมันไม่ใช่ยังไง?”

ใบหน้าของไซม่อนเต็มไปด้วยอันตราย ทันใดนั้น เขาก็เผยยิ้มออกมาก่อนที่จะกล่าวคำพูด “ตามใจคุณก็แล้วกัน”

ทันทีที่พูดจบ ไซม่อนก็เอียงศีรษะลงเพื่อจับริมฝีปากของชารอน

ชารอนไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร ทั้งหมดที่เธอรู้ก็คือเธอไม่มีความผูกพันกับไซม่อนเลยตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา...

เมื่อกลับมาที่บริษัทในเช้าวันรุ่งขึ้น ชารอนเดินไปหายูจีน คนที่ลักพาตัวเธอเมื่อคืนนี้มาจากตระกูลนิวตัน เธอต้องการถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ในตอนนั้นเอง ชารอนก็พลันสังเกตเห็นไวแอตต์ซึ่งกำลังรายงานบางอย่างต่อหน้ายูจีนเมื่อเธอเข้าไปในสำนักงาน ยูจีนมีสีหน้าหนักใจไม่น้อย

เมื่อเห็นชารอนเดินเข้ามา เขาถามขึ้นมาอย่างจริงจัง “เมื่อคืนมีคนมาทำอันตรายคุณรึเปล่า?” ยูจีนเพิ่งรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชารอนจากไวแอตต์เมื่อครู่นี้เอง

“คุณรู้ด้วยเหรอ?” ชารอนพยายามนึกย้อนกลับไปเมื่อคืน “ชายชุดดำพวกนั้นพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับนายน้อยรอง เขาต้องการพบฉัน พวกเขาพยายามจะลักพาตัวฉัน แล้วหลังจากนั้น... ไซม่อนปรากฏตัวและช่วยชีวิตฉันเอาไว้”

ยูจีนขมวดคิ้ว 'ไซม่อนงั้นเหรอ?'

“ท่านประธานยูจีนคะ นายน้อยรองเป็นพี่ชายของคุณรึเปล่า?” นี่คือสิ่งที่ชารอนต้องการรู้ในตอนนี้