หลังเลิกงาน ชารอนกำลังจัดของอยู่ ทว่า ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นเพราะมีข้อความแจ้งเตือนเข้ามา ชารอนแตะไปที่ข้อความ มันมาจากเบอร์นิรนาม [ลงมาได้แล้ว ผมรออยู่ที่ทางเข้า]
เมื่ออ่านข้อความนี้ ชารอนสันนิษฐานว่ามันน่าจะเป็นอีกข้อความที่น่ารำคาญจากโฮเวิร์ด
'เขาถึงกับมารอเราที่ทางเข้าสำนักงานเลยเหรอ?'
'เขาอยากให้เราโทรแจ้งตำรวจข้อหาคุกคามมากนักใช่ไหม?'
ชารอนถึงกับรีบเก็บ เธอต้องทำให้โฮเวิร์ดรู้ไปเลยว่าหยุดรบกวนเธอสักที!
ชารอนเดินออกมาจากทางเข้าอาคารสำนักงานด้วยความโกรธและมองไปรอบตัว แต่ทว่า มันก็ไม่เห็นวี่แววของโฮเวิร์ดเลย 'คุณซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันนะ?'
ทว่า ทันใดนั้นเอง ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาตบไหล่ชารอนจากด้านหลัง “คุณยีนส์ครับ”
ชารอนตกใจทันที เธอหันไปเห็นรอยยิ้มแบบมืออาชีพบนใบหน้าของแฟรงกี้ "ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?"
"ท่านแซคคารี่รอคุณมานานมากแล้วน่ะครับ ช่วยมากับผมทีเถอะครับ" แฟรงกี้ชี้ไปที่รถหรูสีดำซึ่งจอดอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน
เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจทันทีที่เห็นรถสีดำตรงหน้า 'ไซม่อนเหรอ?'
'เขามาทำอะไรที่นี่กัน?'
'อย่าบอกนะว่าเขากำลังรอให้เราเลิกงานอยู่?'
เมื่อมองไปรอบ ๆ และยืนยันว่าไม่มีวี่แววของโฮเวิร์ดเลย ชารอนจึงเดินตามแฟรงกี้ไปที่รถ
ชารอนขึ้นไปบนรถอย่างระมัดระวัง ชารอนกลัวว่าคนในบริษัทจะเห็นเธอเข้าไปในรถของไซม่อน
ทุกคนต่างก็รู้ว่าทั้งสองบริษัทเป็นคู่แข่งกัน
ไซม่อนชำเลืองมองมาที่ชารอน ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขายังคงเย็นชาและมืดลง
ชารอนปิดประตูรถทันทีที่เข้าไป เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเธอรู้ว่าไม่มีใครเห็นเธอ
"คุณกำลังมองหาอะไรอยู่น่ะ?"
เมื่อเห็นว่าชารอนไม่ละสายตาจากถนนข้างนอกเลยตั้งแต่ขึ้นรถมา ไซม่อนก็เอนตัวเข้าไปใกล้หูของชารอนเพื่อถาม ด้วยความตกใจ เธอพลันหันกลับมาจนเกือบชนไซม่อนอยู่แล้ว
ไซม่อนรู้รหัสผ่านของชารอน ด้วยนิ้วมือที่ว่องไว เขาปลดล็อกโทรศัพท์ของเธออย่างรวดเร็ว เมื่อแตะที่ไอคอนข้อความ ไซม่อนพลันเห็นว่าเบอร์ของตนกลายเป็นผู้ใช้นิรนามไปแล้วในโทรศัพท์ของชารอน
ไซม่อนหันไปมองชารอนพร้อมกับหรี่ตา “คุณลบเบอร์ของผมทิ้งเหรอ?”
สายตาของไซม่อนค่อนข้างน่ากลัวราวกับว่าชารอนได้ทำร้ายเขาด้วยการกระทำ 'ผมยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย...'
“เราหย่ากันแล้วนะ ทำไมฉันถึงต้องมีเบอร์คุณติดเอาไว้ด้วยล่ะ?"
อันที่จริง ชารอนลบเบอร์ของไซม่อนออกไปตอนที่เธอรู้ข่าวว่าไซม่อนหมั้นกับคุณซัมเมอร์ เมื่อตระหนักว่าชายผู้นี้กลายเป็นคนแปลกหน้า ชารอนจึงไม่มีเหตุผลที่จะมีเบอร์ของเขาอยู่ในโทรศัพท์อีกต่อไป
หากทั้งสองจะตัดความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน ชารอนก็อาจจะลบทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับไซม่อนออกให้หมด แต่ทว่า ก่อนที่เธอจะเข้านอนในคืนนั้น ชารอนก็ยังตีกับตัวเองอยู่เลยว่าจะลบเบอร์ของไซม่อนออกไปดีรึเปล่า
ไซม่อนจ้องมองไปที่ชารอนพร้อมกับขดริมฝีปากอย่างสนุกสนาน
ชารอนรีบคว้าโทรศัพท์ของตัวเองคืนแล้วใส่ลงในกระเป๋า เธอกลัวว่าไซม่อนจะเอาไปอีกครั้ง
“อย่ามาหาฉันอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นี่ ถ้าอยากจะพูดอะไร ก็พูดผ่านโทรศัพท์แทน" ชารอนกล่าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO