ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 353

เธอใช้นิ้วเรียวยาวเช็ดน้ำตาออกจากหางตาของเธอ ทำไมเธอถึงยังรู้สึกเศร้าอยู่?

นาฬิกาชีวิตของชารอนยังคงแม่นยำอยู่เสมอ แม้ว่าเมื่อคืนเธอจะเมามาก แต่เธอก็ยังตื่นตรงเวลา

เธออยากไปทำงาน แต่เมื่อเธอลุกขึ้นนั่ง หัวของเธอก็แทบจะระเบิด นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

โอ้ เธอจำได้แล้ว เมื่อคืนเธอไปดื่มกับไรลีย์ เพื่อนสนิทของเธอ และเธอก็ดื่มไปเยอะมาก เธอเมาจนแทบจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างหลังจากนั้น

เธอทำตัวน่าสมเพชจนเกินไป และเธอก็เริ่มรู้สึกเสียใจที่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนั้น มันไม่คุ้มค่าเลยที่เธอจะทำลายสุขภาพร่างกายของตัวเอง เพื่อผู้ชายคนหนึ่งที่นอกใจเธอ

ในขณะที่เธอกำลังจะลุกจากเตียง ทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นว่าเธออยู่ในชุดนอนผ้าไหม มันไม่ใช่ชุดนอนผ้าฝ้ายปกติที่เธอชอบใส่นอน

ในที่สุด เธอก็รู้ว่าเธอกำลังอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของไซมอน ไม่ใช่บ้านของไรลีย์!

เธอรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก เธอตื่นขึ้นมาในอพาร์ตเมนต์ของไซมอนได้อย่างไร? และเห็นได้ชัดว่ามีคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ

เธอสวมเพียงชุดนอนเท่านั้น และไม่มีอะไรอยู่ข้างใต้ชุดนี้เลยแม้แต่ชิ้นเดียว!

เมื่อคืนเขา...

ในขณะที่เธอกำลังรู้สึกเศร้าโศก ประตูห้องนอนก็ถูกเปิดออก ร่างสูงตระหง่านของชายคนนั้นปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ

เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของชายคนนั้น สมองของเธอก็ปรากฏภาพที่เขาจูบกับซัมเมอร์ในรถอย่างดูดดื่ม และยังมีตอนที่เธอเห็นซัมเมอร์หอมแก้มเขาด้วยตาของเธอเองอีก

ด้วยความโกรธที่พลุ่งพล่านในใจของเธอ เธอคว้าหมอนและขว้างมันใส่เขา “ออกไป!” เธอไม่ต้องการที่จะเห็นหน้าของเขา

อย่างไรก็ตาม เธอลืมสนิทว่าที่นี่คืออาณาเขตของเขา

ไซมอนคว้าหมอนที่ผู้หญิงคนนั้นขว้างใส่เขา เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปหาเธอ “หลังจากตื่นนอน คุณอารมณ์เสียแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?”

ชารอนจ้องมองชายผู้มีสีหน้าสงบนิ่ง อารมณ์เสียอะไร? เธอโกรธเขามากจริง ๆ โอเคไหม?

“คุณไม่เคยให้อภัยฉันเลยใช่ไหม? คุณกำลังเล่นกับความรู้สึกของฉัน คุณมาอยู่กับฉันก็เพื่อที่จะหาทางแก้แค้นฉันเท่านั้น! ยังไงซะ คุณก็จะแต่งงานกับซัมเมอร์ คุณใช้คำพูดโกหกหลอกลวงพวกนั้นเพื่อทำให้ฉันตายใจ!”

หากเขาปฏิเสธที่จะยอมรับ เธอก็จะเปิดเผยทุกสิ่งที่เธอเห็นออกมา

ในที่สุดไซมอนก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น เขามองหน้าเธอด้วยดวงตาที่ดูลึกและมืดมน และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย "คุณเห็น?"

"ใช่ ฉันเห็นหมดแล้ว คุณอยู่กับเธอในโรงแรม…” เธอไม่สามารถพูดต่อได้ ทุกอย่างดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาจะยังกล้าปฏิเสธอีกไหม?

ดวงตาของพวกเขาสบกันกลางอากาศ และชารอนก็กำหมัดของเธอโดยไม่รู้ตัว เธอตัวสั่นเล็กน้อย แต่เธอไม่รู้ว่าเธอโกรธหรือเธอคิดว่าชายคนนี้เป็นคนที่น่ากลัว

ไซมอนขมวดคิ้ว หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ขยับริมฝีปากบางของเขา “ชารอน…” ประโยคของเขาถูกขัดจังหวะกลางคันด้วยเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์

มันเป็นโทรศัพท์ของเขา ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงกดรับสาย "สวัสดีครับ?"

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนโทรหาเขา แต่มันทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป "อะไรนะ?"