ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 360

หลังจากที่ไซมอนและซัมเมอร์มาถึง พวกเขาก็กล่าวต้อนรับแขกที่มาร่วมงาน จากนั้นก็ถึงเวลาสำหรับงานปาร์ตี้ ครอบครัวกาเบรียลได้จ้างนักร้องและวงดนตรีมาแสดงในงาน

แขกในงานต่างก็ส่งคำอวยพรและมอบของขวัญให้พวกเขา

เมื่อชารอนควงแขนของยูจีน และปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา เธอก็สบตากับดวงตาสีเข้มของไซมอนทันที

ทั้งสองมองหน้ากันโดยไม่กระพริบตา และบรรยากาศก็ดูเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเธอได้เห็นชายรูปงามและห้าวหาญอยู่ตรงหน้า ชารอนก็อยากจะกระชากคอเสื้อของเขา แล้วถามว่าเขาเล่นกับความรูสึกของเธอแบบนั้นได้อย่างไร

ความโกรธถูกระงับไว้ในอกของเธอ เธอหายใจแรง และดวงตาของเธอก็แดงเล็กน้อย ในขณะจ้องมองเขา ไม่แน่ใจว่านั่นเป็นเพราะความโกรธหรือความโศกเศร้าที่อยู่ในใจของเธอ

ยูจีนจับมือของเธอไว้ เขาพยายามให้กำลังใจ พร้อมกับเตือนเธอว่าอย่าทำอะไรหุนหันพลันแล่น

เธอดึงสติกลับคืนมาและเบือนหน้าหนีด้วยความพยายามที่จะตั้งสติให้ได้ เมื่อเธอหันกลับมามองเขาอีกครั้ง รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “ประธานแซคคารี่ ขอแสดงความยินดีที่ได้แต่งงานกับเจ้าสาวที่สวยงามเช่นนี้นะคะ”

ไซมอนจ้องมองเธออย่างมืดมน เขากดริมฝีปากบางของเขาเข้าหากันแน่นและไม่พูดอะไร

ซัมเมอร์สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับเขา 'ทำไมเขาถึงจ้องหน้าเธอแบบนั้นล่ะ?'

เธอรีบยิ้มให้ยูจีนแล้วพูดว่า "ประธานยูจีนและดีไซเนอร์ยีนส์ ดูคุณสองคนสิ... พวกคุณกำลังเดทกันอยู่หรือเปล่าคะ?"

ก่อนที่ยูจีนจะพูดอะไร ชารอนก็ตอบว่า "ใช่ค่ะ เราตกลงที่จะคบหาดูใจกันตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"

“โอ้ ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ” ซัมเมอร์อวยพรให้เธออย่างจริงใจ

'บ้าจริง! เธอกล้าเดทกับยูจีนได้ยังไง?'

ชารอนเองก็คอยจับตาดูไซมอนเช่นกัน โดยเธอคิดว่าจะพยายามหาโอกาสพูดคุยกับเขาตามลำพังในภายหลัง

ท้ายที่สุด มันไม่ใช่โอกาสที่เหมาะสมเลย เธอไม่ต้องการก่อความวุ่ยวายมากเกินไปหลังจากแรงกระตุ้นก่อนหน้านี้

ในขณะเดียวกัน ยูจีนก็ถูกใครบางคนลากออกไปพูดคุยด้วย เธอจึงนั่งอยู่เพียงลำพังบนโต๊ะยาวและมีอาหารรสเลิศนานาชนิดวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ แต่เธอไม่มีความรู้สึกอยากอาหารและดื่มเครื่องดื่มในคืนนี้เลย

ทันใดนั้น ก็มีคนดึงเก้าอี้ที่อยู่ข้าง ๆ เธอ และเพเนโลเป้ก็นั่งลง เมื่อมีแขกหลายคนอยู่ในงาน เพเนโลเป้ยังคงดูสงบนิ่งและสง่างามจากภายนอก แต่เธอกลับพูดกับชารอนด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "เธอกล้าดียังไงถึงมาที่นี่?"

ชารอนอารมณ์เสียเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่เพเนโลเป้ก็ยังเข้ามาหาเรื่องเธออีก ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอจะอารมณ์เสียมากกว่าเดิม เธอจิบไวน์แล้วพูดอย่างเฉยเมยว่า "แล้วทำไมฉันถึงจะไม่กล้าล่ะ?"