ไม่รักได้มั้ย…หัวใจของป๊ะป๋าCEO นิยาย บท 370

“คุณย่า...” ซัมเมอร์กอดหญิงชราที่ล้มลง เลือดอุ่น ๆ จากร่างของหญิงชราเปรอะเปื้อนมือของเธอทันที เธอร้องไห้และวิงวอนด้วยความหวาดกลัว “คุณย่า ไม่ อย่าทิ้งพวกเราไป ไม่...”

คุณหญิงกาเบรียลหายใจรวยริน เธอจับมือซัมเมอร์ไว้แน่น ขณะที่เธอพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะเอ่ยคำพูดใด ๆ ออกมาในตอนนี้ เธอหายใจเข้าเป็นเฮือกสุดท้าย และมือของเธอก็ตกลงข้างกายของเธอ

"คุณย่า!" ซัมเมอร์อุ้มคุณย่าของเธอเอาไว้ในอ้อมแขน และคร่ำครวญด้วยความโศกเศร้า ในตอนนี้ความโกรธแค้นอย่างมหาศาลเข้าครอบงำจิตใจของเธอ!

เธอหยิบปืนออกมาแล้วชี้ไปที่คัวโตร ก่อนจะตะโกนด้วยความเกลียดชัง "ทำไมแกถึงโหดร้ายขนาดนี้? ถึงคุณย่าจะเป็นคนผิด แต่เธอก็เป็นคนที่เลี้ยงดูแกมา ไอ้คนสารเลว แกมันโหดร้ายและไร้ยางอาย แกจะต้องชดใช้ให้คุณย่าของฉันด้วยชีวิต!”

ไม่มีใครกล้าเข้าไปขัดขวางการกระทำของคัวโตร เขาเงยหน้าขึ้นและหัวเราะเยาะ จากนั้นเขาก็ชี้ปืนไปที่โจอี้แล้วพูดว่า "มาดูกันว่าแกจะยิงฉันตาย ก่อนที่ฉันจะยิงเขาตายหรือเปล่า!"

ปืนที่ซัมเมอร์ถืออยู่ในมือสั่นเทา 'โจอี้...'

“คุณกาเบรียล ไม่ต้องห่วงผม ยิงเลย!” นี่เป็นครั้งแรกที่คำพูดหลุดออกมาจากปากของเขา นับตั้งแต่เขาปรากฏตัว

ซัมเมอร์หันไปมองเขา เธออยากจะเหนี่ยวไก แต่เธอก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อชีวิตของโจอี้ได้!

“คุณกาเบรียล ผมไม่ได้มีค่าอะไร ไม่ต้องสนใจผม ยิงเขาเพื่อล้างแค้นให้คุณหญิงซะ!” ดูเหมือนว่าโจอี้จะโกรธคัวโตรมาก จนอยากจะตายไปพร้อมกับเขา!

มือของซัมเมอร์ที่ถือปืนยังคงสั่นไหวครั้งแล้วครั้งเล่า และเธอก็ไม่สามารถเหนี่ยวไกปืนได้

“คัวโตร ผมแนะนำให้คุณวางปืนลง คุณเพิ่งจะฆ่าคนตายนะ” ไซมอนที่ยืนอยู่ข้างซัมเมอร์พูดออกมาในที่สุด

คัวโตรหันไปมองเขาแล้วเยาะเย้ย "ประธานแซคคารี่ นี่เป็นเรื่องของคนในครอบครัวกาเบรียล คุณไม่ควรเข้ามายุ่งวุ่นวาย ผมจะยอมปล่อยคุณไป ถ้าคุณพยักหน้า แล้วทำตามที่ผมบอก"

คัวโตรไม่ต้องการสร้างปัญหาเพิ่มอีก เขารู้ดีว่าตระกูลแซคคารี่สามารถทำอะไรได้บ้าง เขาแค่อยากให้ไซมอนเอาตัวเองออกห่างจากเรื่องนี้

“ชารอน!” ยูจีนคำรามด้วยความหวาดกลัว มันสายเกินไปแล้วที่จะดึงเธอกลับมา และเขาทำได้เพียงเฝ้าดูขณะที่เธอพุ่งตัวไปรับกระสุนแทนไซมอน!

ร่างของผู้หญิงคนนั้นล้มลงต่อหน้าไซมอน เขายื่นมือออกไปรับเธอด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง!

“ชารอน!” มือของเขาสั่น และหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงเข้มทันที ขณะที่กอดร่างของเธอไว้แน่น

“คนบ้า! ใครบอกให้คุณวิ่งมา ทำไมคุณถึงวิ่งมาบังกระสุนให้ผม?” ดูเหมือนทุกอย่างจะอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา แต่เขากลับไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเธอจะกล้ากระโดดเข้ามารับกระสุนแทนเขาแบบนี้!

กระสุนหนึ่งในสองนัดนั้นพุ่งออกมาจากกระบอกปืนของคัวโตร และมันก็โดนชารอนเข้าเต็มเปา ในขณะที่อีกนัดนั้นมาจากคนที่ไซมอนได้เตรียมการเอาไว้ เพื่อแอบซุ่มโจมตีคัวโตร กระสุนนัดนั้นพุ่งไปโดนมือของคัวโตรที่ถือปืนอยู่

ดังนั้น แม้ว่าคัวโตรจะลั่นไก แต่กระสุนก็ไม่มีทางโดนไซมอน เพียงแต่ชารอนไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน และในที่สุด เธอก็รับกระสุนไปโดยเปล่าประโยชน์