บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 30

ตลอดทาง ผู้คนต่างมองไปที่หลินฮ่าว

"เห็นไหม นี่คือเด็กใหม่ที่เพิ่งเมื่อวานนี้ เป็นคนดังข้างกายประธานอวี้!"

"หน้าตาหล่อดีนะ……"

ตลอดทาง มีคนพูดคุยพร้อมมองหลินฮ่าวบางครั้งยังมีตาสองสามดวงที่เปล่งแสง

"สวัสดี คุณชื่อหลินฮ่าวใช่ไหม?"

ทันใดนั้น ก็มีหญิงสาวสวมชุดทำงานปรากฏตัวต่อหน้าหลินฮ่าวถือแฟ้มไว้ในมือ และทักทายหลินฮ่าว

"อืม…..."หลินฮ่าวพยักหน้าเล็กน้อย และตอบ

"เชิญมากับฉันหน่อย ฉันมีธุระกับคุณ!"สาวสวยคนนี้ยิ้มและพูดขึ้น

"มีอะไรเหรอ?"หลินฮ่าวถามพร้อมมองสาวสวยคนนี้

"คุณมีความสัมพันธ์อะไรกับเหยาซือหย่า?"สาวสวยถามโดยไม่ตอบ

"เรื่องของซือหย่าเหรอ? เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หลินฮ่าวก็นึกถึงเหยาซือหย่าทันที

"ใช่ มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ คุณมากับฉัน!"สาวสวยพยักหน้าโดยตรง แล้วพูดขึ้น

หลินฮ่าวก็พยักหน้า และเดินตามเธอไป

ในแผนกธุรการ เหยาซือหย่านั่งตรงหน้าโต๊ะทำงานของเธอ จ้องมองไปที่เอกสารบนโต๊ะอย่างว่างเปล่า

ที่มุมล่างขวาของเอกสาร มีลายเซ็นของเธออยู่

เธอตาแดง และในดวงตาเต็มไปด้วยความน้อยใจ เมื่อมองดูเอกสารที่อยู่ตรงหน้า แทบจะร้องไห้ออกมา

"ซือหย่า......"ทันใดนั้น เสียงที่ดีใจก็ดังขึ้น

ร่างกายที่บอบบางของเหยาซือหย่าสั่นเล็กน้อย และหันไปมอง เห็นสาวสวยสวมชุดทำงาน ซึ่งมายืนข้างๆ ตอนไหนก็ไม่รู้

"พี่ฉินหลาน!"เมื่อเห็นสาวสวยคนนี้ เหยาซือหย่าพยักหน้าเล็กน้อย และเรียกออกมา

"ซือหย่า เธอเป็นอะไร?"

ด้านข้าง เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นพร้อมกัน

ร่างกายที่บอบบางของเหยาซือหย่าสั่นเล็กน้อยอีกครั้ง และเห็นว่าไม่เพียงมีแต่ฉินหลานมาเท่านั้น แต่หลินฮ่าวก็มาอยู่ข้างๆ ตอนไหนไม่รู้

พนักงานคนอื่นๆ หันไปมอง บางคนถึงกับถอนหายใจ แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

เหยาซือหย่ากอดหลินฮ่าวและร้องไห้อยู่สักพัก จากนั้นเสียงร้องก็ค่อยๆ เบาลง

หลินฮ่าวหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดน้ำตาของเธอ จากนั้นจึงย่อตัวลง มองดูใบหน้าน้อยของเธอที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า:"เอาล่ะ บอกฉันมา ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันอยากจะดูว่า ในบริษัทนี้ ใครกล้ารังแกเสี่ยวหย่าของฉัน ฉันจะไปสู้ตายกับมัน!"

เมื่อเห็นใบหน้าที่เฉียบคมของหลินฮ่าวในใจเหยาซือหย่าก็รู้สึกโล่งใจ แต่ว่า กลับยังรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย และพูดว่า:"หลินฮ่าว เมื่อวานฉันได้ตัดสินใจเองและเซ็นอะไรบางอย่าง แต่ไม่นึกเลยว่าวันนี้จะเกิดเรื่องขึ้น ทำให้มีการชดเชย 300,000 หยวน นายว่าฉันควรทำอย่างไรดี?"

หลินฮ่าวนื่งไปครู่หนึ่ง และหัวใจก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

เขาหรี่ตาลงครู่หนึ่ง และดูเหมือนเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่างทันที

เมื่อดูเอกสารบนโต๊ะ หลินฮ่าวหยิบขึ้นมา และอ่านอย่างละเอียด

เพราะเขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับบริษัทเลย หลินฮ่าวจึงไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติกับเอกสารนี้ แต่ด้านล่าง กลับเป็นลายเซ็นของเหยาซือหย่าจริงๆ เมื่อเทียบกับการก่อเรื่องของเหยาซือหย่า น่าจะเป็นลายเซ็นของเอกสารนี้สินะ

"มานี่ บอกฉันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่เป็นไรหรอก แค่เซ็นเอกสารเฉยๆ ไม่ใช่เหรอ? บนโลกนี้ไม่มีเรื่องอะไรที่แก้ไม่ได้ บอกฉันมา ฉันจะแก้ให้เธอ!"หลินฮ่าวหันไปมองเหยาซือหย่าอีกครั้ง และพูดด้วยรอยยิ้ม

รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ เมื่อเห็นรอยยิ้มของเขา เดิมทีเหยาซือหย่าที่หมดหวังไปแล้ว จู่ๆ ก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอนั้นสบายใจแล้ว

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเหยาซือหย่าก็เล่าว่าเกิดอะไรขึ้น