BAD LUCK ผัวเลว นิยาย บท 42

EP41

@MMU.

ควันบุหรี่สีขาวขุ่นลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณหลังตึกสถาปัตร่างหนายืนพิงผนังตึกเพื่อรอการมาของใครบางคน จนเสียงฝีเท้าหนักๆมาหยุดอยู่ที่ข้างกายห่างกันพอประมาณ

“มีไร” ไฟนอลเอ่ยถามในขณะที่สายตามองไปทางอื่น แทนไทจึงหันไปมองอดีตเพื่อนรัก แล้วทิ้งมวลบุหรี่ลงพื้นปลายเท้าขยี้มันจนเละแล้วเดินไปเผชิญหน้ากับไฟนอล

“มึงก็น่าจะรู้ที่กูนัดมึงมาเพราะอะไร”

“เรื่องที่กูช่วยมึง?”

“อืม” แทนไทเอ่ยตอบเสียงเรียบนิ่ง ไฟนอลจึงหันหน้ากลับมาสบตาพร้อมกับกอดอกมองคนตรงหน้า

“มีคนขอให้ช่วย แล้วถ้าไม่ใช่เธอกูก็ไม่มีวันยอมช่วยมึงหรอก”

“ลูกพีชรู้เรื่องนี้ได้ยังไง” แทนไทยิงคำถามต่อมาทันที คนเดียวที่ไฟนอลยอมคือลูกพีชอดีตแฟนเก่าของเขาเอง ซึ่งตอนนี้กลายเป็นแฟนคนปัจจุบันของไฟนอลไปแล้ว “กูก็ไม่เข้าใจอยู่ดี..”

“เพราะว่ากูมั่นใจไง ว่ายังไงแฟนกูก็ไม่ได้มีเยื่อใยอะไรกับมึงแล้ว ส่วนมึงเองก็มีคนที่รักแล้วไม่ใช่?” ไฟนอลพูดออกมาแล้วเดินไปจ้องหน้ากับแทนไทไกล้มากขึ้นกว่าเดิม “แล้วที่ลูกพีชรู้ เพราะเธอบังเอิญไปได้ยินคนที่เขายอมเสี่ยงชีวิตช่วยมึง ลูกพีชเลยขอให้กูช่วยเพราะเธอเห็นใจผู้หญิงคนนั้นที่รักมึงมากกว่าชีวิตตัวเองซะอีก แฟนกูอยากให้มึงเริ่มต้นใหม่แล้วลืมเรื่องทุกอย่าง..”

“ทั้งที่มึงเกลียดกูขนาดนั้น?” แทนไทที่ได้ฟังนึกถึงคำพูดของเชอรีนวกวนเข้ามาในหัวไม่หยุดในวันที่รู้ความจริงว่าเธอยอมเอาชีวิตตัวเองไปพัวพันกับไคล์เพื่อช่วยเขา ในใจมันก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองรักผู้หญิงคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

“ใช่ กูเกลียดมึง”

“กูขอโทษ ถ้ากูบอกความจริงอะไรบางอย่างเกี่ยวกับม่านฟ้าตอนนี้มันจะทำให้มึงเลิกเกลียดกูได้บ้างไหม..”

แทนไทเอ่ยถามออกไปเขาไม่อยากมีปัญหาอะไรค้างคาอะไรกับไฟนอลอีกแล้ว อีกอย่างไฟนอลยอมช่วยเขาในครั้งนี้ แทนไทเลยอยากใช้โอกาสเคลียกันให้จบ…

“ความจริงอะไร”

“มึงจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่นะ มึงคงจะรู้แล้วว่ากูเป็นใคร ที่กูหนีกลับอังกฤษกะทันหันโดยไม่ได้บอกใครเพราะแด๊ดถูกลอบฆ่าอาการสาหัสอีกอย่างกูอยากให้มึงสมหวังกับม่านฟ้า แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้..”

“เพราะมึงมันเหี้ย ทำผู้หญิงท้องแล้วไม่รับผิดชอบ อย่างน้อยๆมึงควรบอกลาม่านฟ้าและกลับมาดูแลเธอบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้เธอท้องไม่มีพ่อแล้วฆ่าตัวตายแบบนี้” ไฟนอลเค้นหัวเราะออกมาราวกับว่าเรื่องที่ได้ยินมันตลกนักหนา...

“กูยอมรับนะว่ากูเคยมีอะไรกับม่านฟ้าเพราะเมาแต่กูมั่นใจว่ากูไม่ได้พลาด เพราะกูพกถุงยางติดตัวตลอดเวลา ถ้ามึงไม่เชื่อมึงลองฟังนี้"แทนไทหยิบมือถือขึ้นมาแล้วเปิดคลิปเสียงเมื่อหลายปีที่แล้วที่เขาอัดไว้ให้ไฟนอลฟัง

‘แทน...ฟ้ามีเรื่องจะคุยด้วย’

‘ฟ้ามีอะไรรึป่าว'

‘คือ...ถ้าฟ้าบอกอะไรบางอย่างไป แทนอย่าโกรธฟ้านะ’

‘พูดมาสิ แทนจะโกรธเพื่อนตัวเองทำไม’

‘ฟ้า...คือฟ้า...ชะ..ชอบแทนนะ ไม่ได้ชอบแบบเพื่อน แต่ฟ้าชอบแทนแบบ..’

แทนไทกดปิดคลิปเสียงเอา เขาเคยบันทึกและเก็บมันไว้ในมือถือมาตลอด ไฟนอลที่ได้ยินแววตาเต็มไปด้วยคำถามมากมาย

“ทำไมมึงไม่บอกกูตั้งแต่แรกๆ?”

“ไอ้ขี้แยเอ่ย” แทนไทพ่นคำพูดใส่หน้าไฟนอลแล้วยกกำปั้นขึ้นเป็นเชิงให้ไฟนอลตอบกลับแล้วทำท่าประจำของสองหนุ่มสมัยมัธยม ไฟนอลจึงยกหมัดขึ้นตอบ ก่อนที่ทั้งสองสวมกอดกันอีกครั้ง...

“แบบนี้เราถูกกันแล้วใช่มั้ย?” แทนไทเอ่ยถามในตอนที่ทั้งสองกำลังกอดกันอยู่

“เออ ฉีกสัญญาศัตรู”

“ดิว” พอปรับความเข้าใจกันเสร็จ สองหนุ่มก็ผละกอดออกแล้วพิงผนังตึกต่างคนต่างคิดเรื่องราวที่ผ่านมาแล้วหันหน้ามาสบตากัน

“ไม่คิดเลยว่ะว่าจะมีวันนี้” ไฟนอลเอ่ยขึ้นมา

“จริง วันที่กูกลับมึงจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม”

“ไหนๆก็กลับมาแล้ว คืนนี้ไปฉลองกับกูหน่อยเป็นไร”

“เอาดิ เผื่อกูจะย้ายไปอยู่อังกฤษถาวร”

“ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆมาเยี่ยมกูหน่อยก็ดีไอ้เพื่อนเหี้ย” พูดจบไฟนอลก็เดินมาคล้องคอแทนไทแล้วพากันเดินออกมาจากบริเวณหลังตึกสถาปัต ด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข โดยต่างคนก็ต่างไม่คิดว่าเหตุการณ์เมื่อกี้จะเกิดขึ้นได้ เหตุการณ์ที่ทั้งสองจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม…

.

.

.