BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 31

เพตรายืนส่องกระจกมองเรือนร่างของตัวเองที่กำลังสวมใส่ชุดเดรสเกาะอกสีครีมมีความยาวเหนือเข่าขึ้นมาเพียงเล็กน้อยอย่างพึงพอใจ ใบหน้าหวานถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางราคาแพงและสัดส่วนได้รูปบวกกับผิวสีขาวอมชมพูทำให้เธอโดดเด่นขึ้นเป็นเท่าตัว

“พี่แปง~” เพตราตะโกนเรียกมาเฟียหนุ่มที่ยืนสูบบุหรี่รอเธออยู่นอกระเบียงเสียงหวาน ก่อนที่เขาจะโยนบุหรี่ทิ้งแล้วเดินเข้ามาในห้อง

“เสร็จแล้ว?” มาเฟียหนุ่มกวาดสายตามองทุกส่วนบนร่างกายของเด็กสาว ก่อนจะมาหยุดที่หน้าอกขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานกำลังโผล่พ้นออกมาด้านนอกจนรู้สึกหงุดหงิดแต่ก็ยังเก็บซ่อนอาการเหล่านั้นไว้

“เสร็จแล้วค่ะ แต่หนูว่าชุดสีดำก็สวยเหมือนกันนะ”

“สีดำจะทำให้ผิวขาวๆ ของเธอเด่นขึ้น” ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากให้เด่นมากจนเกินไป แต่ก็ยังดีกว่าใส่เกาะอกที่หน้าอกทั้งสองข้างแทบจะล้นออกมาแบบนั้น

“จริงเหรอคะ” เพตรารีบเดินไปหยิบชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำเลื่อมๆ ขึ้นมาทาบตัวแล้วมองอย่างชั่งใจ แต่มันก็จริงอย่างที่โชแปงว่าเพราะมันทำให้เธอดูขาวจนเกิดออร่าเลยก็ว่าได้

“ลองเปลี่ยนดูสิ” มาเฟียหนุ่มเดินเข้าไปประชิดแผ่นหลังบางแล้วจัดการรูดซิบเดรสด้านหลังลง ส่งผลให้ชุดที่เกาะร่างกายหลุดร่วงลงไปที่พื้น

โชแปงเลื่อนใบหน้าซุกซอกคอระหงแล้วสูดดมมันเบาๆ พรมจูบไล้ไปจนถึงหัวไหล่มน เลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เกินขนาดที่มีเพียงแค่ซิลิโคนสีเนื้อปิดปลายถันทั้งสองข้างไว้ก็เท่านั้น

“ไม่ทำแล้วนะ ไม่อยากล้างตัวใหม่”

“ฉันเป็นคนทำ เธอไม่ได้ทำอย่าลืมสิ” ชายหนุ่มดันเรือนร่างเปลือยเปล่าของเพตราชิดกับกำแพงห้องแล้วจัดการรูดซิบกางเกงลงดึงแก่นกายใหญ่ออกมาชักรูดสองสามครั้งเพื่อเตรียมความพร้อม

“เดี๋ยวก็ไปสายระ…” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะพูดจบมาเฟียหนุ่มก็อัดกระแทกความใหญ่โตเข้าไปในกายสาวจากด้านหลังอย่างแรงโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

ปึก! ปึก! ปึก!

“อ๊าาาาาาา~” เพตราเปล่งเสียงครางออกมาลั่นห้อง ในขณะที่เอวสอบเริ่มขยับร่างกายอย่างเนิบนาบจนแปรเปลี่ยนหนักหน่วง

โชแปงเลื่อนมือดึงซิลิโคนปิดปลายถันออกโยนลงไปที่พื้นอย่างไม่ใส่ใจ บีบเคล้นหน้าอกขนาดใหญ่เต็มแรงจนอีกฝ่ายเผลอจิกมือลงบนกำแพง

“อ๊ะ! อ๊ะ! นะ…หนูไม่อยากเดินขาไม่มีแรงในงานนะ” ถึงแม้ว่าดูเหมือนไม่สมยอมให้ชายหนุ่มตักตวงความใคร่จากร่างกายเธอ แต่ร่างกายของเธอกลับตอบรับสัมผัสหนักหน่วงของเขาอย่างดีจนปลดปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาชโลมแก่นกายใหญ่จนเปียกชุ่ม

“รอบเดียวไม่ทำให้เธอล้มในงานหรอก…”

“ระ…รีบเสร็จได้ไหม หนูจุก”

“มันเข้าไปลึกเกินเหรอ…” มาเฟียหนุ่มโน้มเข้าไปกระซิบประชิดใบหูเล็กด้วยน้ำเสียงกระเส่าโดยที่ร่างกายท่อนร่างของทั้งคู่ยังผสานกันเป็นหนึ่งเดียว

“…แต่ฉันว่าเวลาน้องสาวของเธอมันกลืนของฉันไปจนหมด มันน่ามองจะตาย” ใบหน้าสะสวยขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อถูกคนข้างหลังหยอกล้อด้วยถ้อยคำวาบวาม สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องยอมรับว่าร่างกายของเธอมันเข้ากับเขาได้ดีจริงๆ

ปึก! ปึก! ปึก!

“อื้อออออ! จะเสร็จแล้ว…เร็วกว่านี้ได้ไหม อ๊าา~ พี่แปง” มาเฟียหนุ่มขบฟันแน่นแล้วก้มมองทางเชื่อมระหว่างเขากับเพตราดเล็กน้อย ก่อนจะกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าหาเธออย่างแรงจนเห็นปลายสวรรค์อยู่รำไร

ไม่รอช้าชายหนุ่มจัดการเร่งจังหวะรักให้หนักหน่วงและรุนแรงกว่าเดิม เสียงครวญครางของเด็กสาวยิ่งปลุกอารมณ์กระสันให้พลุ่งพล่านจนบางอย่างเอ่อขึ้นมาจ่อบริเวณปลายหัวเห็ด

“ไลลา” เสียงเข้มของโชแปงทำให้ไลลาที่กำลังจะเดินเข้ามาเกาะแขนเขาถึงกับชะงัก เธอมองหน้าเขาสลับกับเพตราก่อนจะเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตกใจราวกับเพิ่งเห็นว่ามีเพตราที่ยื่นอยู่ข้างมาเฟียหนุ่มด้วยอีกคน

“เพิ่งเห็นว่ามีคนมากับแปงด้วย…” ไลลายิ้มหวานส่งให้กับโชแปงก่อนจะหันหน้ากลับมาหาเพตราด้วยใบหน้าที่รอยยิ้มค่อยๆ จางหายไป เธอกล่าวทักทายเพตราด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะผูกมิตร แต่ทว่าเพตรากลับรู้ถึงความไม่ชอบหน้ากันตั้งแต่แรกเจอ

“…ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันไลลาเป็นแฟนของโชแปง” คำพูดของไลลาทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ เพตรารู้สึกหน้าชาขึ้นมาทันทีที่ได้รับรู้ว่าผู้หญิงใบหน้าสะสวยตรงหน้ากับผู้ชายที่เธอหลับนอนด้วยกันทุกวันเคยมีสถานะเป็นแฟนกัน

พรึ่บ! ร่างบางสะบัดมือออกจากมือหนาก่อนจะก้มหน้าแล้วเอ่ยขอตัวปล่อยให้ทั้งสองคนพูดคุยกันโดยไม่มีเธอเป็นก้างขว้างคอ

“ฉันขอตัวก่อนนะคะ” โชแปงมองตามแผ่นหลังบางของเพตราไปด้วยสายตาราบเรียบ ก่อนจะก้าวขาเตรียมเดินตามเธอไป ทว่ามือของไลลากลับกระชากแขนเขาไว้เสียก่อน

“แปงกล้าพาเด็กนั่นมาเหยียบหน้าไลลาได้ไงคะ”

“ฉันกับเธอเราเลิกกันไปแล้ว” โชแปงแกะมือของไลลาออกจากแขนของตัวเอง แล้วแสดงสีหน้าหงุดหงิดออกมาจนอีกฝ่ายต้องผงะ

“ถึงเราจะเลิกกันไปแล้ว แต่เราก็กลับมาคบกันได้ไม่ใช่เหรอคะ”

“หึ คิดว่าฉันจะกลับไปคบกับผู้หญิงส่ำส่อนอย่างเธอเหรอไลลา ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอคิดจะสวมเขาให้ฉันก็อย่ากลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก”

“แปงกำลังเข้าใจไลลาผิด…” หญิงสาวกำลังจะเดินเข้าไปสวมกอดมาเฟียหนุ่ม แต่ทว่าขายาวก้าวถอยหลังถอยหนีอัตโนมัติ ก่อนที่เขาจะเปล่งเสียงขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์

“อย่าเอามือสกปรกของเธอมาแตะต้องตัวฉัน แล้วก็อย่าคิดจะทำอะไรผู้หญิงของฉัน…อย่าหาว่าฉันไม่เตือน” ชายหนุ่มทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้น ก่อนจะเดินตรงมายังทางที่เพตราเดินหนีเขามาเมื่อสักครู่ ชายหนุ่มมองหาคนตัวเล็กแต่ก็ต้องถอนหายใจออกมาหนักๆ เพราะดูเหมือนว่าเพตราจะเข้าใจผิดแล้วไปหลบซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง