เช้าวันต่อมา…
“อึก!” เมื่อเริ่มรู้สึกตัวสิ่งแรกที่แล่นเข้ามาเล่นงานก็คือความปวดหัวอย่างรุนแรง ก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะลืมเต็มตาเสียอีก
“เป็นอะไร” มาเฟียหนุ่มที่นอนถือแท็ปเล็ตอยู่ข้างๆ เอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะวางมันลงบนเตียงแล้วหันไปสนใจร่างเล็กที่นอนกุมหัวทันที
“ปวดหัวค่ะ”
“ไม่สบายเหรอ” โชแปงยกมือแตะหน้าผากมนเพื่อวัดอุณหภูมิร่างกาย แต่เด็กสาวกลับปัดมือเขาออกเบาๆ แล้วตวัดเรียวแขนโอบเอวสอบแน่น
“หนูแฮงก์อ้าาา~”
“เป็นคนห้ามไม่ให้ฉันกินเยอะ แต่ตัวเองดันกินเยอะเอง” ร่างสูงใช้นิ้วตีปลายจมูกเชิดร้ั้นด้วยความมันเขี้ยว ก่อนจะกดริมฝีปากบนศีรษะทุยหนักๆ หนึ่งที
“นิดเดียวเอง”
“อีกนิดเดียวจะหมดขวดน่ะสิ” เพราะเห็นว่าเขาไปด้วยจึงอนุญาตให้เพตรากินได้ตามที่ต้องการ แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะกินเยอะมากถึงขนาดปล่อยให้ตัวเองหลับพับคาโต๊ะ
“นานๆ ที”
“ครั้งที่สองที่เจอกันเธอก็เมาเป็นหมา…”
“อย่ามาพูดเลย ตัวเองให้คนมาฉุดหนู”
“ก็เธอน่ารัก”
“ก็เลยอยากได้หนูเหรอ?” ใบหน้าสวยช้อนสายตาถามด้วยความอยากรู้ ถึงแม้ว่าจะรู้คำตอบอยู่แล้วก็ตาม
“อยากได้มาเป็นเมีย”
“…” เพตราซุกหน้าเข้ากับแผงอกแกร่งด้วยความเขินอาย คำตอบของเขามันผิดคาดกว่าที่เธอคิดไว้เสียอีก ทุกคำพูดของโชแปงมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธอเกือบทั้งหมด
“วันนี้ฉันต้องออกไปทำงาน แต่ฉันคงเอาเธอไปด้วยไม่ได้”
“งานอันตรายเหรอคะ”
“อืม” มาเฟียหนุ่มพยักหน้าตอบอย่างไม่ปิดปัง หากวันหนึ่งเพตราได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขา เธอต้องรู้เรื่องพวกนี้บ้างเพราะมันเป็นงานที่เขาต้องทำ
“ถ้างั้นวันนี้หนูขอไปนอนกับใบหม่อนได้ไหมคะ”
“จะให้ฉันนอนคนเดียวเหรอ”
“วันเดียวเองค่ะ” เพตราหยัดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วส่งสายตาออดอ้อนโชแปง เพื่อให้เขายอมปล่อยเธอไปที่คอนโดของใบหม่อน
ชายหนุ่มเลื่อนฝ่ามือลูบไล้แผ่นหลังบางเปื่อยเปล่าของเพตราราวกับจะสื่อความต้องการบางอย่างให้เด็กสาวรับรู้
“ชดเชยให้ฉันสิ แล้วจะยอมให้ไป” สิ้นเสียงมาเฟียหนุ่มก็รั้งล่างเล็กลงมาใกล้จนเนินอกอวบทั้งสองข้างประชิดใบหน้าของเขา ริมฝีปากหนาขบเม้มปลายถันสีชมพูอย่างเอาแต่ใจ พร้อมทั้งใช้ลิ้นร้อนตวัดไปมาด้วยความหิวกระหาย
“ระ…รอหนูกลับมาก่อน อ๊าาาาาา” เพตรายกมือข้างหนึ่งจับหัวเตียงเพื่อยึดไว้ อีกข้างหนึ่งขยุ้มผมหนาของโชแปงอย่างแรงเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“อื้มมมม~” มาเฟียหนุ่มครางในลำคอเบาๆ ด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะส่งมืออีกข้างหนึ่งลูบไล้ใจกลางความเป็นสาวเพื่อเพิ่มความกระสัน แก่นกายใหญ่ค่อยๆ แข็งชันเตรียมพร้อมใช้งานราวกับเปิดสวิตซ์
“ขอใช้มืออย่างเดียวได้ไหม…”
“ฉันชอบปล่อยในตัวเธอมากกว่า” คำตอบของชายหนุ่มถือเป็นการปฏิเสธ เพตราทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมใช้ร่างกายตัวเองสำเร็จความใคร่ให้กับเขา
มาเฟียหนุ่มหยัดตัวลุกจากเตียงแล้วจัดแจงท่าทางให้ร่างบางอยู่ในท่าคลานเข่า ก่อนที่เขาจะใช้มือข้างหนึ่งชักรูดแก่นกายสองสามครั้งแล้วนำมันไปจ่อที่กลีบสาวจากด้านหลัง
“ยะ…อย่าทำแรงนะ หนูยังปวดหัวอยู่”
“ฉันจะทำให้สมองเธอโล่งเอง” โชแปงโน้มกายแนบชิดกับแผ่นหลังบาง กระซิบข้างใบหูเล็กด้วยน้ำเสียงกระเส่าก่อนจะกดจูบลงบนไหล่มนแล้วจัดการอัดกระแทกแก่นกายเข้าไปในกายสาวจนสุดยาวของมัน
ปึก! ปึก! ปึก!
“เรียกฉันอีกสิ”
“อ๊าาาาาา…ไม่” เพตราปฏิเสธเสียงสั่นเครือ ความจุกเริ่มเข้ามาเล่นงานเมื่อโชแปงอัดกระแทกความใหญ่โตอย่างบ้าคลั่ง
“กล้าขัดใจอีกแล้วสินะ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก ก่อนจะสะบัดสะโพกเข้าหาร่างเล็กอย่างหนักหน่วงจนเพตราทนไม่ไหว
“อย่าเอาเปรียบหนู อ๊าาาาาาา~ ยอมแล้วๆ”
“เรียกครับ” คำพูดสุภาพที่ไม่เคยได้ยินจากปากหนา ทำให้เพตราอ่อนระทวยแล้วยอมปริปากเรียกเขาด้วยสรรพนามใหม่อีกครั้ง
“ดะ…แด๊ดดี้…อ๊าาาา หนูจะเสร็จแล้ว อื้ออออออ!”
“พร้อมกัน” โชแปงปล่อยเพตราให้นอนลงไปบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะจับสะโพกมนทั้งสองข้างเพื่อยึดแล้วกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรงจนเห็นขอบสวรรค์รำไร
“อ๊าาาาาาาา~” เสียงครางห้วงสุดท้ายของทั้งคู่ดังขึ้นมาพร้อมกัน ก่อนที่แก่นกายใหญ่จะกระตุกถี่รัวแล้วปลดปล่อยน้ำเชื้อขาวขุ่นเข้าไปในร่องสวาท ในขณะที่ช่องทางรักคับแคบกำลังตอดรัดอย่างหนักหน่วงแล้วปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาผสมปนเปกัน
“แฮ่ก! แฮ่ก!” เพตราฟุบหน้าลงบนหมอนแล้วหอบหายใจออกมาเสียงดัง ในขณะที่คนตัวลุกปาดเหงื่อออกจากกรอบหน้า ก้มมองแก่นกายที่เคลื่อนออกมาจากกายสาวอย่างช้าๆ ส่งผลให้น้ำเชื้อที่ผสมกับน้ำหวานค่อยๆ ไหลหยดย้อยลงมาบนเตียงจนเปรอะเปื้อน
พรึ่บ! โชแปงจัดการพลิกตัวให้เพตรานอนราบลงบนเตียง แล้วสอดมืออุ้มกระเตงเธอขึ้นเดินเข้ามาในห้องน้ำ จัดการวางเธอลงบนเคาท์เตอร์อ่างล้างหน้า
“จะทำอีกเหรอ…มันแสบนะ” เพตราทักท้วงแล้วจับมือหนาที่กำลังสอดมือเข้าไปบริเวณใจกลางความเป็นสาว
“ฉันจะเอาน้ำของฉันออกให้ อยากมีเด็กฝรั่งอยู่ในท้องรึไง”
“มะ…ไม่ค่ะ” ร่างบางรีบปล่อยมือโชแปงให้เป็นอิสระทันที ถึงแม้ว่าเธอจะอยากอุ้มท้องลูกของเขาจริงๆ ตามภาพที่ฝันไว้ก็ตาม
“นึกว่าอยากมี ฉันจะได้ทำให้” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของมาเฟียหนุ่ม ทำให้เพตราเผลอเบือนหน้าหนี ก่อนที่เขาจะล้มเลิกสิ่งที่จะทำเมื่อสักครู่นี้ แล้วหยัดตัวลุกจากพื้นคว้าแปรงสีฟันสีชมพูของเด็กสาวมาถือไว้แล้วบีบยาสีฟันใส่ให้ราวกับเป็นคนรักกัน มันเป็นครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ให้กับผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก