บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 256

ชายสวมหน้ากากกัดฟันแล้วพูดว่า “มีวิธีต่อกรหรือไม่?”

ติงสือซานมองไปรอบ ๆ “ก่อนอื่นให้ดับโคมไฟแล้วกระจายทุกคนออกไป หากพวกเขามองเห็นไม่ชัดเจน พวกเขาจะไม่สามารถเล็งและยิงได้อย่างแม่นยำ!”

“สมแล้วที่เคยต่อสู้ในสงคราม ให้ตายเถอะ สมองของเขาทำงานได้ดี ดับไฟ!”

ชายสวมหน้ากากที่เป็นผู้นำเหวี่ยงมีดออกมาแล้วทุบโคมจนแตก ทันใดนั้นลานบ้านก็มืดลง!

ชายสวมหน้ากากคนอื่น ๆ ก็ทำตาม และในไม่ช้าลานบ้านก็ตกอยู่ในความมืดมิด!

“ถอย!”

ในเมื่อไม่สามารถเล็งได้ กัวเหลียงก็ไม่ตื่นตระหนก เขาโบกมือ จากนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็ถอยกลับ

“ลุย!”

ชายสวมหน้ากากกลุ่มหนึ่งไล่ล่าเข้าไปในลานด้านใน และพบกับชายสวมหน้ากากอีกกลุ่มหนึ่ง!

ความสูญเสียของพวกเขารุนแรงยิ่งขึ้น เดิมทีเหลือกลุ่มคนอีกสามสิบคน แต่ตอนนี้กลับเหลือเพียงครึ่งหนึ่ง

คนสองกลุ่มรวมกันมีจำนวนสามสิบห้าคน ทุกคนต่างรวมตัวกันรอบลานด้านในที่มีแสงสว่างจ้า โดยไม่กล้าก้าวเข้าไปข้างใน

ในบ้าน หวังหยวนเอามือไพล่หลัง โดยมีหูเมิ่งอิ๋งยืนอยู่ข้างเขา

กัวเหลียงและกัวเฉียงซึ่งถือหน้าไม้แปลกประหลาดยืนอยู่ทั้งสองด้าน เช่นเดียวกับต้าหู่และเอ้อหู่ที่สวมชุดเกราะสีดำ

“เป็นพวกเขา!”

ทันทีที่เห็นหวังหยวน และร่างทั้งสองในชุดเกราะสีดำ ติงสือซานก็อดหัวเราะอย่างขมขื่นไม่ได้

เหตุใดถึงได้เจอพวกเขาอีก นี่จะให้เขาเป็นโจรดี ๆ ไม่ได้หรือไง

“ต้าหู่ เอ้อหู่!”

ทันทีที่โจรหยุด หวังหยวนก็โบกมือ

ต้าหู่และเอ้อหู่ที่สวมชุดเกราะสีดำก็ชักดาบราชวงศ์ถังออกมา แล้วพุ่งรีบออกไป

“พวกเราอย่าไปกลัวหน้าไม้นั่น หากลงมือ พวกเจ้าก็รนหาที่ตาย! สหาย สังหารพวกเขาให้สิ้นซาก...อั่ก เจ้า!”

ชายสวมหน้ากากที่เป็นผู้นำตะโกน และทันใดนั้น ปลายมีดก็แทงทะลุช่องท้องส่วนล่างของเขา ความเจ็บปวดรุนแรงเกิดขึ้น

ในเวลาต่อมา เขาหันไปมองที่ติงสือซานที่ลงมือด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

หลังจากต่อสู้อยู่ครู่หนึ่ง ชายสวมหน้ากากอีกสามสิบคนที่เหลือก็ถูกสังหารทันที และความกล้าหาญของพวกเขาก็ถูกทำลายลง

ทุกคนต่างกระเจิงและวิ่งหนีไปทางที่มา

ต้าหู่และเอ้อหู่ไล่ตามไปพร้อมดาบในมือ

แต่ก่อนที่ทั้งสองคนจะลงมือ ชายสวมหน้ากากที่อยู่ตรงหน้าก็ล้มลงราวกับข้าวสาลีที่กำลังถูกเก็บเกี่ยว

แสงดาบที่เปล่งประกายกลิ้งไปรอบ ๆ และฆ่าคนทั้งสามสิบคนในชั่วพริบตา

เมื่อดาบหยุดร่ายรำ ชายหนุ่มในชุดธรรมดาที่มีท่าทางอ่อนโยนและประณีตก็ปรากฏตัวออกมา!

หวังหยวนหรี่ตาลง และสังเกตเห็นจากระยะไกลว่าชายหนุ่มกำลังถือดาบราชวงศ์ถัง!

ชายหนุ่มดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง เขาเงยหน้าขึ้นมองหวังหยวน ดวงตาทั้งคู่ของเขาเป็นประกายแล้วก้าวไปข้างหน้า

“เจ้าเป็นใคร เจ้าจะทำอันใด?”

สีหน้าของต้าหู่และเอ้อหู่เปลี่ยนไป พวกเขารีบขวางอยู่ด้านหน้า และกล้ามเนื้อของพวกเขาก็ตึงเครียดทันที