บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 992

บทที่ 992 พู่กันที่ทำให้จักรวาลสั่นสะท้าน

บทที่ 992 พู่กันที่ทำให้จักรวาลสั่นสะท้าน

ณ ยอดเขาหมื่นกระแส

ราชาฉู่เจียงได้เปิดเผยแผนการของเขาอย่างตรงไปตรงมา บรรยากาศก็หยุดนิ่งในทันทีและกลายเป็นความเงียบสงัดเข้าปกคลุม

กับดักนี้ได้ใช้เฉินซีเป็นเหยื่อล่อ ซึ่งเป้าหมายที่แท้จริงของมันก็คือจับกุมมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลก และสังหารเขา

ราชาฉู่เจียงได้เสียสละผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมาก และฝืนอดกลั้นอย่างอดทนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ อีกทั้งเขาได้แจ้งราชานรกอีกสี่องค์ที่อยู่ฝ่ายเดียวกับภพเซียนตั้งแต่ต้นแล้ว ด้วยความตั้งใจที่จะรักษากับดักนี้เพื่อให้ได้เปรียบอย่างแท้จริง

เหตุการณ์ที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าล้วนแสดงให้เห็นว่าถึงเวลาที่อวนของกับดักนี้จะถูกรวบเข้ามาแล้ว และปลาน้อยใหญ่ในอวนจะต้องถูกทำลายเท่านั้น เพื่อให้กับดักบรรลุอย่างสมบูรณ์

มันจึงจินตนาการได้ว่า เมื่อเรื่องราวนี้สิ้นสุดลง ภูมิภาคน้ำพุยมโลกที่สูญเสียการปกป้องจากมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกก็จะตกอยู่ในเงื้อมมือของภพเซียน ซึ่งราชาฉู่เจียงเป็นตัวแทน

ในเวลาเดียวกัน การฆ่าเฉินซีซึ่งเป็นผู้สืบทอดของจักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามจะทำให้พวกเขาได้รับสุดยอดศาสตร์เต๋าอย่างเพลงหมัดเทพอัคคี เจ็ดกระบวนท่าแห่งการพิพากษา และคัมภีร์สยบสวรรค์แห่งการลืมเลือน

มันเป็นดั่งการนกฆ่าสองตัวด้วยหินก้อนเดียว!

ดังนั้นมันจึงอธิบายได้ว่า เหตุใดราชาฉู่เจียงผู้เฉลียวฉลาดจึงไม่สามารถห้ามตัวเองจากการระเบิดเสียงหัวเราะได้ในเวลาสนี้ เพราะไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม คนคนนั้นคงจะรู้สึกภูมิใจอย่างมากที่ได้เห็นภาพนี้

เมื่อเทียบกับสิ่งนี้ ใบหน้าของมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกก็ดูมืดมนอย่างมาก ในขณะที่เขายังคงนิ่งเงียบ

เฉินซีก็เป็นเช่นนั้นเช่นกัน เมื่อเผชิญหน้ากับผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่ธรรมดาทั้งหมดที่นี่ ชายหนุ่มคล้ายถูกเมินเฉย เป็นเพียงปลาบนเขียงที่ต้องขึ้นอยู่ความเมตตาของผู้อื่น

“ถ้าข้าต่อสู้อย่างสิ้นหวังและเอาชีวิตเข้าแลก อาจมีมากกว่าหนึ่งคนที่บาดเจ็บล้มตายในหมู่พวกเจ้า” ทันใดนั้น มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นและเด็ดเดี่ยว

ในขณะที่กล่าว เขาได้ชี้ไปทางเฉินซี และกล่าวว่า “ปล่อยเขาไปซะ แล้วข้าจะให้ตัวเองอยู่ในความเมตตาของพวกเจ้า พวกเจ้าทุกคนสามารถปกครองภูมิภาคน้ำพุยมโลกได้เช่นกัน นี่คือขีดจำกัดความอดทนของข้า”

ทันทีที่กล่าวคำเหล่านี้ออกมา เฉินซีก็ตกตะลึงและสะเทือนใจอย่างมาก

เขาเคยได้พบกับมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกโดยบังเอิญเพียงครั้งเดียวในอดีต แต่ตอนนี้ มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกกลับไม่คำนึงถึงชีวิตของตัวเขา เพื่อแลกกับชีวิตของเฉินซี เพียงเพราะเขาเป็นผู้สืบทอดของจักรพรรดิยมโลกองค์ที่สาม ดังนั้นเฉินซีจะไม่หวั่นไหวกับความใจกว้างและความกล้าหาญนี้ได้อย่างไร?

“ผู้อาวุโส…” เฉินซีกล่าว

“ไม่จำเป็นต้องกล่าวอะไรทั้งนั้น” มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลก โบกมือของเขา พร้อมกับกล่าวด้วยความเด็ดเดี่ยวและแน่วแน่

เฉินซีลอบเม้มริมฝีปากของเขา ในขณะที่คลื่นซัดสาดเข้ามาในหัวใจ จนเขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้สักระยะ …ชายหนุ่มไม่สามารถอธิบายความรู้สึกที่เขารู้สึกได้ แต่เขาแน่ใจว่านับจากนี้เป็นต้นไป ตัวเขาเฉินซี…ติดหนี้บุญคุณของมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกเข้าแล้ว!

“หากข้าโชคดีพอที่จะมีชีวิตรอดได้ ข้าจะทำตามความคาดหวังของท่านอย่างแน่นอน!” เฉินซีกัดฟันและตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว

“เพื่อมดตัวเล็ก ๆ จากภพมนุษย์ เจ้ากลับไม่ลังเลที่จะแลกชีวิตของเจ้าเลย เจ้าคู่ควรแล้วที่เป็นมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกที่ปกครองภูมิภาคน้ำพุยมโลกมานานนับไม่ถ้วน ความใจกว้างและความกล้าหาญเช่นนี้ อาจถือได้ว่าสามารถสั่นคลอนใต้หล้าได้อย่างแท้จริง”

ราชาฉู่เจียงกล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา โดยไม่ได้แฝงความเยาะเย้ยไว้ในน้ำเสียงแม้แต่น้อย จากนั้นเจ้าตัวจึงกล่าวว่า “น่าเสียดายที่เจ้าประเมินชีวิตของตัวเองสูงส่งเกินไป เมื่อราชาผู้นี้ได้วางกับดัก ย่อมป้องกันไม่ให้เจ้าแลกชีวิตด้วยความสิ้นหวัง ดังนั้นราชาผู้นี้จะยอมให้ความปรารถนาของเจ้าเป็นจริงได้อย่างไร”

ทันทีที่กล่าวจบ ภูเขาหมื่นกระแสทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงที่ขุ่นมัว และย้อมโลกทั้งใบด้วยสีของพระอาทิตย์ตกที่เผยให้เห็นบรรยากาศที่น่าเศร้า

ครืน!

ในเวลาเดียวกัน ระลอกคลื่นมหาศาลพุ่งออกมาจากทะเลทุกข์ที่อยู่ทางด้านข้างของภูเขาหมื่นกระแส เหมือนกับมังกรทะยานที่พุ่งเข้าหาภูเขาหมื่นกระแสจากทุกทิศทุกทาง

พวกมันเป็นเหมือนกองทัพที่น่าเกรงขาม!

ยิ่งกว่านั้น มันเหมือนสายน้ำนับไม่ถ้วนที่ไหลกลับไปสู่ต้นทาง!

ในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ มันเหมือนกับดวงดาวเคลื่อนคล้อยเข้ามา พระอาทิตย์และพระจันทร์สลับตำแหน่งกัน ทิวทัศน์รอบภูเขาหมื่นกระแสได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

คลื่นโคลนซัดสาด ในขณะที่ฟ้าร้องส่งเสียงดังกึกก้อง และภูเขาหมื่นกระแสที่ตั้งตระหง่านอยู่นั้น ดูจะถูกปกคลุมด้วยน้ำทะเลโคลนที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขต ซึ่งนอกจากหน้าผาแล้ว ที่อื่นล้วนถูกน้ำทะเลกลบหมดสิ้น

ทันใดนั้น เฉินซีรู้สึกราวกับถูกฟ้าดินทอดทิ้ง ตัวเขาถูกกักขังไว้ด้วยสนามพลังที่น่ากลัวจนสุดแสนจะพรรณนา ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะอยู่ในกรงที่ไม่มีที่ให้หลบหนี และได้กลายเป็นนักโทษ

“ค่ายกลกรงเทวะหมื่นกระแส!”

มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกแสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมา ในขณะที่สายตาของเขาปกคลุมด้วยความหนาวเย็นและความไม่เชื่อ

“ถูกต้อง! มันคือค่ายกลกรงเทวะหมื่นกระแส” ราชาฉู่เจียงหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เขากล่าวว่า “ด้วยภูเขาหมื่นกระแสเป็นรากฐานและทะเลทุกข์เป็นแหล่งกำเนิดพลัง มันจึงสามารถผนึกสวรรค์และกักขังเหล่าทวยเทพได้! จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามสร้างค่ายกลนี้ขึ้นด้วยตัวเองเมื่อหลายปีก่อน น่าเสียดายที่ในระหว่างการต่อสู้กับเหล่าทวยเทพเมื่อหลายปีก่อน จักรพรรดิได้ถูกสังหารก่อนที่จะเปิดใช้งานค่ายกลนี้ จึงทำให้ค่ายกลนี้ไม่เป็นที่รู้จักของผู้คนในโลก”

“เป็นเช่นนี้ไม่ดีกว่าหรือ? แพะเฒ่าอย่างเจ้าที่พยายามฟื้นฟูมรดกของจักรพรรดดิยมโลกองค์ที่สามอย่างสุดใจ แต่ตอนนี้เจ้ากลับกำลังจะตายอย่างสงบอยู่ในค่ายกลกรงเทวะหมื่นกระแสนี้” ราชาฉินก่วงที่อยู่ใกล้เคียงระเบิดเสียงหัวเราะ

ราชาซ่งตี้ ราชาฉินซานและราชาเปี้ยนเฉิงที่อยู่ใกล้ ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มเช่นกัน สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยและสมเพช เพราะมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกพยายามฟื้นฟูมรดกของจักรพรรดดิยมโลกองค์ที่สามขึ้นมาใหม่อย่างสุดใจก็จริง แต่เขากำลังจะตายในค่ายกลที่จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามสร้างขึ้น …มันช่างย้อนแย้งจนน่าขันเสียจริง!

มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกเข้าใจความหมายที่อยู่เบื้องหลังรอยยิ้มของพวกเขา สีหน้าของเขาจึงเศร้าหมองยิ่งกว่าเดิม เขามองดูทุกสิ่งที่ถูกเตรียมการมาอย่างพิถีพิถันเพื่อจัดการตัวเขา แม้ว่าเจ้าตัวจะตัดสินใจไม่คำนึงถึงชีวิตและวางเดิมพันดูสักตั้ง แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเย็นเยียบและเศร้าโศกใจ

“จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามมีพรสวรรค์และมีความคิดกล้าได้กล้าเสีย เมื่อมีอำนาจ เขาได้ปกครองเหนือโลกทั้งใบ แม้แต่เทพเจ้า พุทธองค์ หรือเซียนและอสูรก็ไม่กล้าล่วงล้ำเข้ามา ทว่าตอนนี้ ค่ายกลที่เขาทิ้งไว้กำลังถูกใช้โดยสุนัขแห่งภพเซียน ช่างน่าเสียดายอะไรเช่นนี้!?

“ลงมือเถอะ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น” ราชาฉินก่วงที่อยู่ใกล้เคียงกล่าวเตือน

มีพู่กันอยู่ในฝ่ามือนี้ มันดูจะทำจากเหล็กแต่ก็ไม่ใช่เหล็ก ดูเหมือนจะทำจากหยกแต่ก็ไม่ใช่หยกเช่นกัน มันเป็นสีดำสนิท และไม่มีตำหนิแม้แต่น้อย มันเป็นสีดำชนิดหนึ่งที่บริสุทธิ์ยิ่ง พู่กันนั้นเย็นจัดและคำว่า ‘พิพากษามาร’ ถูกเขียนด้วยจังหวะที่รุนแรง ทันทีที่มองดูมัน จิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวอย่างสุดจะพรรณนาก็จู่โจมเข้าใส่ใบหน้า ทิ่มแทงดวงตาจนปวดแปลบ

ชั่วพริบตาเดียว ทั่วทั้งฟ้าดินก็กลับคืนสู่ความสงบ ปรากฏการณ์ต่าง ๆ ล้วนถูกแช่แข็งในอากาศ แม้แต่จิตสังหารและความผันผวนที่พลุ่งพล่าน ก็ดูเหมือนจะตกใจอย่างรุนแรงและหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะพู่กันด้ามเดียว!

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของพู่กันนั้น และคำโบราณที่เขียนด้วยจังหวะอันทรงพลังอย่างชัดเจน แม้ว่าจิตใจของมหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกจะสงบมาก แต่เจ้าตัวก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงอย่างรุนแรง หัวใจของเขากระเพื่อมขึ้นลงเหมือนคลื่นในมหาสมุทร เช่นเดียวกับดวงตาที่เปล่งประกายจากความรู้สึกตื่นเต้นยินดี!

“นั่นมัน?”

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เหตุใดถึงเกิดเรื่องนี้ขึ้น?”

กระแสเสียงที่เต็มไปด้วยงุนงงดังขึ้น ในขณะที่ราชาฉู่เจียงกับคนอื่น ๆ ไม่ทันตั้งตัว และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่หลังจากนั้น สายตาของพวกเขาก็ถูกดึงดูดโดยบุคคลหนึ่ง

มันเป็นร่างสูงใหญ่ที่มีรูปลักษณ์หล่อเหลา เขาก็คือเฉินซี นั่นเอง แต่ท่าทีของชายหนุ่มในเวลานี้เปลี่ยนไปอย่างมาก ขณะที่เขายืนอยู่เบื้องหน้ามหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกอย่างสบายอารมณ์ เฉินซีก็ได้เปล่งกลิ่นอายอันน่าเกรงขามของการดูแคลนทุกสิ่งในโลกและอำนาจในการควบคุมจักรวาลออกมา!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาของเขา พวกมันทั้งลึกล้ำ มากด้วยประสบการณ์ และอาบไปด้วยกลิ่นอายแห่งกาลเวลา เมื่อมองดูอย่างระมัดระวัง พวกมันดูจะไม่มีความรู้สึก มีเพียงความเฉยเมย สงบ และไร้ความปรานี

เมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งนี้ แม้แต่มหาจักรพรรดิน้ำพุยมโลกก็ยังถูกบดบังรัศมี และเขาก็เป็นเหมือนไข่มุกเม็ดเล็ก ๆ ที่ไม่สามารถส่องแสงเจิดจรัสแข่งขันกับพระจันทร์ได้

เมื่อเผชิญกับสายตานี้ หัวใจของราชาฉู่เจียงและคนอื่น ๆ ก็กระตุกวูบ ในขณะที่พวกเขารู้สึกถึงแรงกดดันที่มาจากดวงวิญญาณ มันเหมือนกับตอนที่พวกเขาได้เข้าเฝ้าจักรพรรดิ …มันกระตุ้นความหวาดกลัวอย่างสุดจะพรรณนาในใจพวกเขา!

“เจ้าเด็กนี่คือใครกันแน่?”

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป เมื่อพวกเขาตระหนักอย่างชัดเจนว่าเฉินซีเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้ แต่ชายหนุ่มในขณะนี้กลับแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง และไม่สามารถเทียบได้กับเมื่อก่อน

เพราะแม้ว่าเฉินซีจะมีความแข็งแกร่งของยอดราชันขอบเขตเซียนปฐพี แต่เท่าที่พวกเขารู้ อีกฝ่ายก็ยังตัวเล็กจ้อยดั่งมดที่ไม่สามารถต้านทานการโจมตีเพียงครั้งเดียวได้อยู่ดี!

แต่ตอนนี้ เฉินซีกลับทำให้ทุกคนที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในยมโลก ซึ่งครอบครองการบ่มเพาะขอบเขตเซียนทองคำรู้สึกถึงความหวาดกลัว!

“นั่น…นั่น…” ในขณะนี้ ราชาฉินก่วงร้องออกมาโดยไม่ตั้งใจ สายตาของเขาจับจ้องไปที่มือของเฉินซีด้วยดวงตาที่เบิกโพลง และท่าทางคล้ายกับถูกฟ้าผ่าอย่างจัง!

—————————————