บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 187

ในห้องที่กว้างขวางและสว่างสดใสพร้อมเฟอร์นิเจอร์เรียบง่าย นายท่านอานกั๋วนั่งตรงกลางในชุดคอจีนสีแดงสด　　

รูปร่างสูง และดวงตาที่สงบ ทำให้ผู้คนรู้สึกถูกกดขี่โดยไม่มีความโกรธ

แม้จะเหลือเวลาไม่มาก แต่สำหรับทหารผ่านศึกอย่างนายท่านที่มองโลกในแง่ร้ายเกี่ยวกับชีวิตและความตาย นั่นมันไม่สำคัญเลย

ไม่มีร่องรอยของความเศร้าบนใบหน้าของเขา ตรงกันข้าม มันเป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งที่เพิกเฉยต่อความตาย

เมื่อเห็นหลิวหรูยู่ เขาหัวเราะดัง

“ยู่เอ๋อร์ คุณไปไหนมา ? ”

“โตขนาดนี้แล้ว ยังจะเล่นหายตัวอีก รีบมาเร็ว คุณปู่รอเธอมารอรับแขกข้างหน้าด้วยกันละ”

“นี่มันก็หลายปีแล้ว ก็ถึงเวลาเปิดเผยตัวตนของคุณให้ทุกคนได้เห็นแล้ว ”

ขณะที่พูด ก็อดไม่ได้ที่จะไอขึ้นมา

“คุณปู่ ! ”หลิวหรูยู่รีบวิ่งเข้าไป และพูดด้วยดวงตาแดง “ตอนนี้รู้สึกอย่างไรบ้างคะ ?”

“ไม่เป็นไร ช่วงเวลานี้ฉันยังไม่ตายหรอก ”อานกั๋วจับมือหลิวหรูยู่ และเขาเห็นว่า มันคือความรักจากก้นบึ้งของหัวใจ

และปฏิบัติต่อหลิวหรูยู่เป็นหลานสาว

ดวงตาของเขา มองไปทางฉินเทียน ยิ้มและพูดว่า “ยู่เอ๋อร์ เธอพาเพื่อนมาเหรอ ”

“นี่มันเป็นเรื่องแปลก”

“น้องชายคนนี้พิเศษมาก คนธรรมดาไม่สามารถเลี้ยงออกมาแบบนี้ได้ ”

“ได้เวลาแนะนำให้คุณปู่แล้ว ”

ตามที่คาดไว้ของทหารผ่านศึก ที่อ่านผู้คนนับไม่ถ้วน ในขณะนี้เขาสามารถเห็นภูมิหลังของฉินเทียนได้

หลิวหรูยู่อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พี่หรงที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะพูดติดตลกว่า “นายท่าน เขาเป็นของขวัญวันเกิดที่หรูยู่นำมาให้คุณ ”

“คุณลองเดาสิ เขาเป็นใครกัน ? ”

“โอ้ ? “นายท่านยิ้มและพูดว่า “ยู่เอ๋อร์ นี่เป็นความผิดของคุณ ”

“มีคู่ตั้งแต่เมื่อไรกัน แม้แต่ปู่ก็ซ่อนมันจนตายเลยเหรอ”

“ดี ๆ พาแฟนมาหาคุณปู่ คุณปู่ชอบของขวัญวันเกิดนี้มาก ”

“เด็กน้อย บอกฉันเร็ว คุณชื่ออะไร ”

หลินหรูยู่หน้าแดงและพูดว่า “พี่หรง คุณกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร ! ”

เมื่อเห็นฉินเทียน ยืนนิ่ง เธออดไม่ได้ที่จะพูดอย่างโกรธเคืองว่า “คุณตายแล้วเหรอ ? รีบพูดสิ ! ”

ฉินเทียนก็อดหัวเราะไม่ได้เช่นกัน แต่ว่าเขาชื่นชมความคิดของชายชราจริง ๆ

แม้ว่าอานกั๋วจะพูดคุยและหัวเราะ แต่ฉินเทียนก็เห็นว่า ใบหน้าของเขาเปลี่ยนป็นสีเหลืองทอง ซึ่งเป็นอาการของการเกิกอาการอีกครั้ง

วันนี้เป็นวันเกิดของเขา และชายชราก็เต็มไปด้วยพลัง ตราบใดที่พลังงานนี้กระจายหายไป อย่างน้อยที่สุดสิบวันครึ่งเดือน มันก็จะทนไม่ได้แล้ว

โดยไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป ดูเหมือนว่าเขาจะหยิบเข็มในขณะที่เขาอารมณ์ดี

เก็บสีหน้าท่าทางนี้ ไว้ในร่างของเขา

“ฉันชื่อฉินเทียน______”

เพิ่งพูดได้คำเดียว ด้านนอก จี้เฟิงก็รีบเข้ามา และพูดเสียงดัง “นายท่าน อย่าหลงกลเขานะครับ！”

“คุณฉินก็เป็นเพียงหมอที่หลอกลวง ! ”

“แพทย์ฝังเข็มบ้าอะไรกัน ไร้สาระสิ้นดี ”

“นายท่าน ผู้ชายคนนี้จงใจเข้าใกล้หรูยู่กับท่าน มีเจตนาร้ายแอบแฝงอยู่ รีบสั่งให้ไล่เขาออกไปเถอะครับ ! ”

สีหน้าของอานกั๋ว ทรุดโทรม ดูไม่ค่อยมีความสุข

ต่อมาจี้เจินเข้ามาอย่างรวดเร็วแล้วดุ “ไอ้เลว ! ”

“ต่อหน้านายท่าน ต่อหน้านายท่านแกตะโกนอย่างนี้ได้ยังไงกัน！”

“ยังไม่รีบคุกเข่าก้มศีรษะอีก！”

จี้เฟิงรีบคุกเข่าลงต่อหน้าเขา และพูดอย่างเชื่อฟัง : “อวยพรวันเกิดคุณปู่อัน “

“ขออวยพรให้ท่านมีอายุยืนยาว เป็นร้อยปีครับ ”

สีหน้าของอานกั๋ว ถึงค่อย ๆ อ่อนลง และพูดว่า “ลุกขึ้นเถอะ”

จากนั้น เขามองไปที่ฉินเทียน ขมวดคิ้วถาม “คุณเป็นแพทย์ฝังเข็มเหรอ ? ”

ฉินเทียนพยักหน้าพูด “คุณหลินหรูยู่ช่วยผม ดังนั้นผมจึงสัญญากับเธอ ว่าจะมารักษาอาการป่วยของคุณครับ”

“ในแง่นี้พูดถึงเรื่องนี้ ฉันคือของขวัญวันเกิด ที่คุณหรูยู่มอบให้กับคุณครับ ”

“จี้เฟิง ปรมาจารย์หวังผู้นี้เป็นใคร ? ”

จี้เฟิงรีบพูดว่า “หวังเซิน ! ”

“มาเถอะนายท่าน นี่คือบุคคลที่ปรมาจารย์หวังมักจะคบด้วย ”

เช่นเดียวกับการให้สมบัติ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วแสดงให้อานกั๋วดู ด้านบนเป็นรูปถ่ายของหวังเซินและคนดังทั้งหมด

ตั้งแต่คนดังไปจนถึงนักธุรกิจ นักการเมือง และแม้แต่หัวหน้าแอฟริกัน

อานกั๋วตกตะลึง และรีบพูดว่า “ที่แท้ก็คือปรมาจารย์หวัง เสียมารยาท เสียมารยาทแล้ว”

“ฉันไม่รู้ว่าปรมาจารย์หวังมีพลังวิเศษอะไร ช่วยเปิดหูเปิดตาฉันหน่อยได้ไหม ? ”

หวังเซินเงยหน้าขึ้นแล้วพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ฉันฝึกชี่กง”

“ฉันสามารถใช้ชี่กง เพื่อเปิดกล้ามเนื้อและเส้นเลือดของคุณ และช่วยคุณปรับกระดูก มันเหมือนกับต้นไม้เก่าที่แตกหน่อใหม่ เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิที่สอง ”

อานกั๋วพยักหน้า และพูดว่า “ชี่กงเป็นอภิปรัชญาจริง ๆ ”

“จะรักษาหรือไม่ ฉันไม่สนใจจริง ๆ ปรมาจารย์หวัง คุณช่วยแสดงทักษะชี่กงของคุณ ให้ฉันได้เปิดหูเปิดตาหน่อยได้ไหม ? ”

ในเวลานี้ ผู้คนจากภายนอกมากมายหลั่งไหลเข้ามาอีกครั้ง พวกเขาทั้งหมด เป็นอดีตลูกน้องของอานกั๋ว และลูกศิษย์ที่ภาคภูมิใจ

และก็ล้วนเป็นคนสนิทชิดเชื้อกันมาก

เมื่อทุกคนได้ยินหวังเซินจะแสดงชี่กง จิตวิญญาณของพวกเขาก็มา

“ปรมาจารย์หวัง ถ้าคุณสามารถรักษาอาการป่วยของนายท่านได้ ฉันจะให้เงินคุณพันล้าน ! ”

“ถ้าหากสามารถรักษาให้หายได้จริง ๆ คุณก็คือผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของเรา ผู้ใดกล้าที่จะรุกรานท่านอาจารย์ในอนาคต ฉันจะบิดหัวของมันเสีย！”

คนสองคนที่พูด อายุก็เยอะแล้ว แต่เสียงนั้นดังก้อง และทรงพลังด้วยเสียงทอง

พวกเขาเป็นคนลูกน้องที่มีความสามารถมากที่สุดสองคนของนายท่านคนหนึ่ง คนหนึ่งดูแลความมั่งคั่ง มีชื่อว่าหนิงทง

คนหนึ่งนักบู๊ มีชื่อว่าหูปิน

“ปรมาจารย์หวัง รีบไปแสดงเถอะ ”

“ฉันได้ยินมาว่าคุณสามารถต่องูที่ผ่าเป็นสองชิ้นได้ ให้กลับเป็นเหมือนเดิม จริงหรือเปล่า ? ”

พวกลูกบุญธรรมที่เหลือ ก็ต่างตะโกนขึ้นมา