เมื่อเห็นผู้พิทักษ์ปรากฏตัว เหล่าคนแคระเดือดพล่าน
พวกเราตอบสนองกลับมา โยนหอกสั้นและธนูในมือทิ้งทีละคน ราวกับว่าเด็กนักเรียนเลิกเรียน
กลุ่มคนสีดำวิ่งมาอยู่ต่อหน้าผู้พิทักษ์ คุกเข่าลง พูดบ่นพึมพำ
เช่นไหว้ตกตะลึง
ลูกชายของเช่นไหว้เห็นว่าภรรยาของตัวเองอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายคนอื่นตลอดเวลา เขาโกรธเป็นไฟ
เขารู้สึกว่า ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ สวมเขาให้ตัวเอง
ดวงตาของเขาแดง ในมือโบกมีดสั้น ตะโกนแล้วพุ่งเข้ามา
“ไสหัวออกไปสะ” เหลิ่งหยุนไม่หันหน้าด้วยซ้ำ ยกขาเล็กขึ้น เตะไปที่หน้าท้องของคู่หมั้น
เจ้าบ่าวส่งเสียงกรีดร้อง เหมือนกับลูกบอลลูกหนึ่ง กลิ้งออกไปไกลอย่างมาก
ตุบหนึ่งที หัวโขกกับก้อนหินลูกหนึ่ง
เขาตะลึงอยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้น คลานขึ้นมาจากพื้น ร้องไห้เสียงดัง
เขายังเป็นเด็กคนหนึ่ง
เหลิ่งหยุนกอดคอของฉินเทียน แกล้งเอาร่างกายของตัวเอง ติดกับตัวของเขาแน่น
มองขึ้นไปที่เขา ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ และพูด : “ฉันหอมไหม?”
ฉินเทียนสังเกตเห็นการจ้องมองแปลก ๆ ของ ฉานเจี้ยนและคนอื่น ๆ ในระยะไกล รีบผลักเหลิ่งหยุนออกไป
ใบหน้าลึก พูดอย่างเย็นชา : “เธอยังสร้างปัญหาอีก ฉันจะทิ้งเธอไว้ที่นี่ ให้เป็นภรรยาของคนแคระ!”
เหลิ่งหยุนโกรธจนกระทืบเท้า
เสี่ยวลู่เล่าเรื่องด้วยความตื่นเต้น
เมื่อรู้ว่าผู้พิทักษ์ของเผ่า ถูกจับตัวไปโดยคนภายนอกที่ติดต่อกับเช่นไหว้ พวกเขาโกรธเคืองอย่างมาก
ตะโกนแล้วพุ่งเข้ามา อดไม่ได้ที่จะพูด จับตัวเช่นไหว้เอาไว้สะ เอาไปมัดไว้บนแท่น
ข้างล่าง มีการจุดกองไฟทันที
ฉินเทียนตกใจอย่างมาก รีบถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ปาเฮ่ออธิบาย : “ตามกฎของเผ่าแล้ว คนที่ทรยศเผ่า ต้องถูกเผ่าทั้งเป็น”
“วิญญาณไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดตลอดกาล”
น่าสยดสยองอย่างมาก!
เมื่อเห็นเช่นไหว้ถูกมัดไว้บนแท่น ราวกับว่าเป็นแพ้น้อยตัวหนึ่ง ฉินเทียนทนดูฉากนี้ไม่ได้จริงๆ
ดูเหมือนว่าจะรู้ความในใจของฉินเทียน ผู้พิทักษ์มีการให้ความเมตตา
ขับไล่เช่นไหว้ออกจากเผ่า ไล่ไปบนภูเขาปีศาจร้าย
อันที่จริง นี่ไม่ได้แตกต่างไปจากการประหารเลย ในป่าที่เต็มไปด้วยสัตว์ป่าแห่งนี้ คนแคระสามารถทำได้แค่สู้เป็นกลุ่ม
เพียงแค่อยู่คนเดียว เดาว่าน่าจะอยู่ไม่พ้นหนึ่งคืน ก็กลายเป็นอาหารของสัตว์ป่าแล้ว
สำหรับลูกชายของเช่นไหว้ ผู้พิทักษ์มีการแยกแยะผิดถูก
เรื่องเหล่านี้ ล้วนแล้วเป็นพ่อของเขาที่สร้างขึ้นมา เขาที่เป็นลูกคนหนึ่ง กลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ดังนั้น สามารถอยู่ในเผ่าต่อได้
เหตุการณ์ที่เกือบจะนำไปสู่ข้อพิพาทระหว่างประเทศ ถูกคลี่คลายลงอย่างสวยงาม ผู้พิทักษ์บูชาฉินเทียนเป็นพระเจ้า
ทั่วทั้งชนเผ่าล้วนแล้วคุกเข่ากราบไหว้เขา เพิ่มความเคารพนับถือ
พวกเขาขนไวน์ผลไม้ที่เก็บไว้ออกมา หั่นชิ้นเนื้อทีละชิ้นออกมาย่าง มอบให้ฉินเทียน
ผู้หญิงและเด็ก จับมือและเต้นรำล้อมรอบฉินเทียนและเหลิ่งหยุน
ในหัวใจของพวกเขา ฉินเทียนเป็นเทพ มีแค่เขาคนเดียว เหมาะสมที่จะแต่งงานกับหญิงศักดิ์สิทธิ์ที่สวยงามคนนี้
เสี่ยวลู่เอาพวงมาลัยคล้องคอสองอันที่ทำด้วยตัวเอง สวมใส่ที่คอของฉินเทียนและเหลิ่งหยุน
ภายใต้การส่องของแสงไฟ เหลิ่งหยุนสดใสราวกับดอกพีช
แม้ว่าคนในเผ่าจะกระตือรือร้น แต่ว่าฉินเทียนไม่กล้าอยู่ต่อนานเกินไป เพราะว่า เขายังมีเรื่องสำคัญต้องไปทำ
ในครั้งนี้เพื่อจับตัวปรมาจารย์พิษ เขาบินจากในประเทศไปยังเกาะมลายู จากนั้นจากเกาะมลายูมาถึงป่าแห่งนี้อีกครั้ง
ตอนนี้ แม้ว่าจะยังไม่มีวี่แววของปรมาจารย์พิษ
เพียงแต่ ฉินเทียนสัมผัสได้ว่า ระยะห่างของเขากับปรมาจารย์พิษ ไม่ไกลแล้ว
หนึ่งในเบาะแส น่าจะอยู่บนจดหมายกระดาษแผ่นนี้ที่ผู้พิทักษ์ขโมยมาจากไนล์
เขาต้องออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด มอบจดหมายกระดาษให้ราชาหนูถอดรหัส
“เพราะว่า ชนพื้นเมืองที่ขอบทะเลทราย ได้จัดตั้งกองกำลังติดอาวุธในพื้นที่”
“ในช่วงที่ผ่านมา พวกเขากำลังเจรจากับกองกำลังติดอาวุธปกครอง สถานการณ์วุ่นวายและซับซ้อนมาก”
“คุณพาคนบุกเข้าไป ผมกังวลว่า จะหล่นเข้าไปในการต่อสู้ท้องถิ่นได้”
“คุณก็รู้ใช่ไหม สถานการณ์ในตะวันออกกลาง โลกทั้งใบล้วนแล้วบอกไม่ได้”
ฉินเทียนเงียบสักพักหนึ่ง และพูด : “นี่เป็นจุดที่ใกล้ที่สุดที่พวกเราได้เข้าใกล้ปรมาจารย์พิษ”
“ไม่ว่าจะเป็นการแก้แค้น หรือเพื่อรักษาความสงบสุขของโลก ฉันล้วนแล้วจำเป็นต้องทำ”
“ราชาหนู นายไปพบวิศวกรคนนั้นด้วยตัวเองแล้วกัน”
“หลายเดือนก่อน ฉันเคยรักษาอาการป่วยของเขาที่หลงเจียง นายบอกเขา คนที่วางยาพิษใส่เขา ก็คือปรมาจารย์พิษ”
“เขารู้ว่าควรจะทำยังไง”
ราชาหนูรีบพูด : “เข้าใจแล้ว!”
“ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”
ฉินเทียนถอนหายใจ ในครั้งนี้เดินทางออกจากหลงเจียงหลายหมื่นกิโล ที่แรกคือเกาะมลายู จากนั้นเป็นป่าแม่น้ำไนล์
ตอนนี้ เบาะแสชี้ไปที่ทะเลทรายที่ไร้ขอบเขตอีกครั้ง
ฉินเทียนรู้สึกว่า ปรมาจารย์พิษคนนี้ เป็นคู่ต่อสู้ที่จัดการได้ยากที่สุดที่ตัวเองเคยเจอในชีวิตนี้จริงๆ
ปล่อยให้ปรมาจารย์พิษมีชีวิตอยู่อีกวินาทีหนึ่งในโลก ล้วนแล้วเป็นภัยพิบัติไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่ว่าจะต้องสูญเสียมากแค่ไหน ขึ้นฟ้าลงดิน เขาล้วนแล้วต้องทำลายไอ้หมอนี่!
เขาออกคำสั่งให้ราชาม้าทันที ให้ราชาม้าจัดแผนการเดินทาง
เป้าหมายก็คือ ทะเลทรายซาฮาร่า
ตำแหน่งที่พวกเขาอยู่ในตอนนี้ อันที่จริงห่างจากทะเลทรายซาฮาร่าไม่ไกลเท่าไหร่
แต่ว่า เนื่องจากสถานการณ์ที่ซับซ้อนบนท้องที่ และการติดต่อสื่อสารที่ล้าหลัง ต้องการขนส่งคนเหล่านี้ไปที่นั่น ยังคงต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
สุดท้ายแล้ว ราชาม้าไม่ได้ทำให้ทุกคนผิดหวัง
ก่อนอื่นคือจัดหาเรือก่อน ให้พวกเขาล่องไปตามแม่น้ำไนล์ หลังจากนั้น เปลี่ยนเป็นเฮลิคอปเตอร์ และจากนั้นเปลี่ยนเป็นนั่งรถ
ท้ายที่สุด หลังจากพระอาทิตย์ตกดินสองวัน ฉินเทียนและพรรคพวก ปรากฏตัวอยู่ที่ขอบทะเลทรายซาฮาร่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด
บท 656 มีไหน...
จะหาอ่านต่อได้ยังไงครับ...
ตอน 656 ไปไหน...
เรื่องนี้ไม่อัพเดทต่อแล้วหรอค่ะ...
เลิกเขียนแล้วใช่ไหมครับ...
นิยายเขียนต่อมั้ยครับ...