บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 884

　　พึ่งลิงที่สามารถหาสมบัติในระยะหนึ่งร้อยลี้ได้? ทุกคนล้วนแสดงท่าทีสงสัย

　　เถียหนิงซวงส่งเสียงหึและพูด: “ฉันคิดว่ามันเหมือนกับกวนคนแข็งแกร่งยังไงยังงั้นเลย”

　　“เธอพูดอะไรนะ?” ไป๋หลิงกรอกตาทันที

　　ตอนนี้ แม้ว่าเธอเชื่อใจฉินเทียน สำหรับคนอื่น ๆ ยังไม่เชื่อใจ

　　เถียหนิงซวงพูดเยาะเย้ย: “ทำไม ไม่ยอมรับ?”

　　“น้องสาว หากไม่เชื่อใจก็มาสู้กับพี่สาวสักรอบสิ”

　　“สู้ก็สู้สิ แล้วดูกันว่าใครจะต้องกลัวใคร!” ไป๋หลิงที่นิสัยใจร้อนก็จะทะเลาะกับเถียหนิงซวงทันที

　　“ศิษย์น้องหญิง!”

จินถังพูดเสียงต่ำ: “เธอซนไม่เข้าเรื่องเลยทำให้หญิงสาวคนนี้ไม่พอใจ ยังมีพวกพี่ชายเหล่านี้อีก”

　　“ราชาเทพบอกฉันว่า แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่คนของวิหารเทพ แต่ก็อยู่ในสังกัดวิหารพญายม เป็นพวกเดียวกับพวกเรา”

　　“เธอควรเป็นคนเริ่มขอโทษนะ”

　　ไป๋หลิงกัดฟันกรอด เห็นได้ชัดว่าการขอโทษคงเป็นไปไม่ได้

　　หลังจากที่จินถังขอโทษเถียหนิงซวงและคนอื่น ๆ แทนไป๋หลิงแล้วก็พูดอย่างจริงจัง: “แต่ที่ศิษย์ของหญิงของฉันพูดเป็นเรื่องจริง”

　　“เจ้าทองตอบสนองต่อของวิเศษ มันไม่ธรมมดาจริง ๆ”

　　“แม้ว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดได้ว่าเป็นลิงทิพย์ที่ดีที่สุดของสำนักวานร แต่นอกจากไป๋หยวนของราชาวานรแล้วก็ไม่มีลิงตัวอื่นเทียบมันได้”

　　“ราชาเทพ หากต้องการหาเห็ดหลินจือเลือด ยังต้องพึ่งความสามารถของเจ้าทองอย่างมาก”

　　นิ่งไปสักพักก็พูดอีกครั้ง: “และศิษย์น้องหญิงของฉัน”

　　“เพราะว่าเจ้าทองฟังแค่คำพูดของศิษย์น้องหญิงเท่านั้น”

　　ฉินเทียนพยักหน้า เขาเชื่อเรื่องนี้ ลิงทิพย์พวกนี้ที่สำนักวานรเลี้ยงดู ไม่ใช่แค่ลิงธรรมดา

　　สิ่งที่พวกมันตามหาก็ไม่ใช่สมบัติแบบที่คนทั่วไปคิดอย่างเช่นทองคำและเงิน

　 แต่เป็นสิ่งที่อยู่มาก่อนปัจจุบัน ตกตะกอนเป็นเวลานานหลายปีซึ่งมีพลังจากช่วงสุริยุปราคาแฝงอยู่

　　เช่น หยกที่งดงาม เช่น ยาที่เก่าแก่ในป่าและภูเขาลึก

　　สิ่งของเหล่านี้มีกลิ่นพิเศษ พูดง่าย ๆ เรียกได้ว่าจิตวิญญาณของโลก

　　ลิงทิพย์จะรับรู้ถึงจิตวิญญาณประเภทนั้นเพื่อหาตำแหน่ง

　　ลิงพูดไม่ได้ แต่เจ้าของที่เลี้ยงพวกมันสามารถเข้าใจภาษาของพวกมันผ่านความสัมพันธ์อันยาวนาน

　　นี่ต้องใช้ความสามารถพิเศษกับโอกาสและโชคชะตา เพราะว่าต้องบรรลุถึงการเชื่อมต่อจิตวิญญาณของมนุษย์กับลิง จนคนกับลิงเป็นหนึ่ง

ดังนั้นที่สำนักวานร การเลี้ยงลิงทิพย์ ลูกศิษย์ที่สามารถเชื่อมต่อจิตวิญญาณกับลิงทิพย์ได้จะถูกปลูกฝังให้เป็นนักหายา

　　แต่ลูกศิษย์ที่ไม่มีเอกลักษณ์เหล่านี้เหมือนกันจินถังจะเน้นศิลปะการต่อสู้ พวกเขากลายเป็นนักดาบรับผิดชอบปกป้องลิงทิพย์และนักหายา

　　ในหลายปีที่ผ่านมา สำนักวานรได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น พวกเขาเชี่ยวชาญสัตว์วิญญาณในมือของพวกเขา เรียกได้ว่า น่าอัศจรรย์มาก

　　หลายสิ่งในนั้น สำหรับคนทั่วไปอาจจะไม่มีประโยชน์ แต่ว่า พระเจ้ารู้ถึงความมั่งคั่งนั้น

　　ฉินเทียนมองไป๋หลิงแล้วพูด: “คุณว่า ปู่ของคุณบอกเธอว่ามีสองวิธีสินะ นอกจากพึ่งเจ้าทองแล้ว อีกวิธีนึงละ?”

　　ไป๋หลิงพูดสียงต่ำ: “เกี่ยวกับสุสานของฮุนโหว คุณปู่ของฉันบอกว่าเขารู้เรื่องราวของสุสานของฮุนโหวนิดหน่อย”

　　“เมื่อไม่กี่ปีก่อน มันถูกค้นพบโดยบังเอิญด้วยชาวนาชราภาพแถวนั้น ช่วงที่พบและขุดค้นทางโบราณคดีอย่างเป็นทางการใช้เวลาหนึ่งเดือนเต็ม”

　　“ได้ยินว่าหนึ่งเดือนนั้นมีเรื่องบางเรื่องเกิดขึ้น รายละเอียดเป็นยังไง พวกเราไปหาชาวนาชราคนนั้นก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

ฉินเทียนพูดเสียงจริงจัง: “สามารถหาชาวนาชราคนนั้นพบไหม?”

　　ไป๋หลิงพยักหน้า: “ได้แน่นอน”

　　เขาอยู่นี่และนั่งออกคำสั่ง ป้องกันศัตรูใช้อุบายเห็นเสือออกจากภูเขาเข้าโจมตีสำนักงานใหญ่

　　การเตรียมการเป็นไปอย่างเหมาะสม ฉินเทียนไม่ค้างคืนแม้แต่น้อย เขาพาฉวนซาน จินถังและไป๋หลิง สี่คนและลิงหนึ่งตัวกับไก่อีกหนึ่งตัว

　　ขับรถตอนกลางคืนออกจากเมืองหลงมุ่งหน้าไปทางอำเภอรื่อหัวของเมืองเจียงเหอ

　　ที่นั่นก็เป็นสถานที่ที่ค้บพบสุสานของฮุนโหว

　　สำหรับเมืองทางตะวันออกแล้ว เมืองเจียงเหอให้ความรู้สึกค่อนข้างจะอ่อนแอ ฉินเทียนแอบหวังว่า ที่นี่อำนาจของเกาะตงไห่จะไม่เด่นชัดมากนัก

　　ถ้าอย่างนั้นเขาอาจจะสามารถเอาเห็ดหลินจือเลือดมาได้โดยไม่มีใครรู้

　　ไม่ใช่ว่าเขากลัวคนของเกาะตงไห่ แต่ถ้าเกิดการปะทะกัน การเสียสละมันเล็กน้อย แต่การเสียเวลา เขารับไม่ได้

คืนนี้ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นในวันรุ่งขึ้น รถแลนด์คูเซอร์ขับค่อย ๆ เคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็ว

　　เมืองที่อยู่ใกล้ทะเล ภายในลมดูเหมือนพัดเอารสชาติของน้ำทะเลมาด้วย

　　เมืองไม่ใหญ่ แต่สะอาดมาก อาจจะเพราะว่าฝนตกบ่อย รถบนถนนจึงดูใหม่และสดใส

　　ตรงกันข้าม รถแลนด์คูเซอร์ที่พวกเขาขับเต็มไปด้วยโคลนสกปรกทั่วรถจากการเดินทาง มันดูขัดแย้งมาก ๆ

　　หลังจากทานอาหารเช้าข้างถนน พวกเขาก็ขับรถไปที่โบราณสถานสุสานฮุนโหว ที่นี่มีการสร้างพิพิธภัณฑ์ขึ้น

　　หลังจากเข้าชม มันทำให้คนตกใจมากจริง ๆ ของที่จัดแสดงเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ตามที่อธิบาย เหรียญทองแดงที่ขุดพบ ก้อนทองและของมีค่าต่าง ๆ เรียกได้ว่าดีที่สุดในโลก

　　แต่สิ่งของเหล่านี้ก็เพียงสิ่งของธรรมดา นอกจากให้คุณค่าทางการวิจัยแล้วก็ไม่มีผลอย่างอื่น

　　อย่างน้อยสำหรับผู้ฝึกตนอย่างฉินเทียน ช่างไร้ประโยชน์

　　ตามข้อมูลของไป๋หลิง เขาขับรถตรงไปถึงหมู่บ้านเล็ก ๆ บนภูเขาตอนล่างของเมือง

ผู้เฒ่าหลิวผู้คนพ้บสุสานฮุนโหวในตอนนั้นอาศัยอยู่ที่นี่ ฉินเทียนต้องการจะรู้ การค้นพบระยะทางจนถึงสุสานฮุนโหวถูกควบคุมอย่างเป็นทางการ ในช่วงเวลาระหว่างนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น

　　มีหรือไม่มีคนเข้าไปในสุสานแล้วเอาของอะไรออกไปบ้าง?