บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 890

เดินตามบันไดมาถึงชั้นสอง

ที่นี่ยังมีประตูเหล็กใหญ่ที่หนาและทนทานหนึ่ง ปลาไหลสั่งลูกน้องที่อยู่ด้านข้างให้เปิดประตู

ผลักประตูเข้าไปก็คือเป็นอีกโลกหนึ่งทันที

ในช่องว่างของแสงที่สลัว ควันที่สูบบุหรี่รวมตัวกลายเป็นเมฆหมอกเหนือศีรษะแล้ว

ภายใต้เมฆหมอกกระจายอยู่สิบกว่าโต๊ะ รอบ ๆ แต่ละโต๊ะต่างก็นั่งอยู่สี่ห้าคน

พวกเขาใจจดใจจ่อจ้องมองไพ่ที่อยู่ในมืออยู่แต่ละคนมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยแสง ดวงตาเขียวตกอยู่ในอีกโลกหนึ่งลืมโลกที่เป็นความจริงรอบ ๆ อันนี้ไปอย่างสิ้นเชิง

ก็เหมือนวิญญาณออกจากร่างกายอย่างนั้น

ซ่องการพนัน！

เป็นอย่างที่คาดคิดไว้จริง ๆ นี่เป็นซ่องการพนันหนึ่งที่กลุ่มคนเหล่านี้ดำเนินกิจการ

ฉินเทียนมองเห็นหน้าต่างรอบ ๆ ทั้งหมดต่างก็ใช้ผ้าม่านหนา ๆ บดบังไว้มีที่เป็นช่องว่างก็จัดการทำเก็บเสียงแล้ว

ดังนั้นแม้ว่าด้านบนจะคึกคักแต่ก็รู้สึกถึงเสียงและแสงที่ด้านนอกไม่ได้สักนิด

ถ้าหากไม่สังเกตุ อย่างนั้นตึกเล็กหลังนี้ก็คือที่พักอาศัยธรรมดาหลังหนึ่ง

นอกจากเหล่านี้ฉินเทียนมองเห็นหน้าบันไดที่ผ่านไปยังชั้นสาม มีผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่สองคนยืนอยู่เฝ้าระวังอย่างเข้มงวด

คนของชั้นสามคงจะมีฐานะที่ค่อนข้างพิเศษหรือไม่ก็เดิมพันค่อนข้างใหญ่

ทันใดนั้นในใจของเขาพอขยับ หรือพี่ใหญ่หู่จิงที่ไม่เปิดเผยออกมาคนนั้นอยู่ข้างบน？

“สหาย ฉันมองออกแล้วนายเป็นหัวหน้าใช่ไหม？เรียกชื่อยังไง？”

ปลาไหลมองฉินเทียนอยู่อมยิ้มถาม

ฉินเทียนพูดอย่างจาง ๆ “แซ่ฉิน”

ปลาไหล“เถ้าแก่ฉินคือทำธุรกิจอะไร？”

ฉินเทียน“ไม่มีธุรกิจอะไร เพียงแต่ที่บ้านถูกรื้อถอนบ้านพักหลายหลัง ชดเชยเงินค่ารื้อถอนหลายสิบล้านแล้ว”

“ฉันชอบเล่น สองสามท่านนี้ต่างก็เป็นเพื่อนในยุทธจักรที่ฉันรู้จัก”

“ผู้เฒ่าหลิวกับพ่อของฉันเป็นเพื่อนเก่าครั้งนี้เขาโทรมาขอความช่วยเหลือ พ่อของฉันให้ฉันมาจัดการเรื่องนี้”

“ที่แท้สหายคือทายาทเศรษฐีรื้อถอนเหรอ！”ดวงตาของปลาไหลสว่างขึ้นมาอีกครั้ง

ในสายตาของเขามีเงินไร้สมองที่เป็นทายาทเศรษฐีรื้อถอนชนิดนี้ จิตวิญญาณว่างเปล่าก็คือลูกแกะที่ดีที่สุด

“ในเมื่อสหายฉินชอบเล่น งั้นพวกเราก็คือคนที่เดินเส้นทางเดียวกัน ตอนนี้ฉันก็ไม่อ้อมค้อมแล้ว”

“อยากเจอพี่ใหญ่หู่จิงได้ ให้ฉันรับแขกทำตามหน้าที่ที่เจ้าบ้านควรจะทำก่อน ดูแลสหายฉินสองสามเกมเป็นยังไง？”

“ลูกเต๋า โป๊กเกอร์ ไพ่นกกระจอก……สหายฉินชอบอะไร เชี่ยวชาญอะไรให้พูดออกมาอย่าได้กังวล ฉันหาคนอยู่เป็นเพื่อนนาย”

ในที่สุดฉินเทียนเข้าใจแล้ว

หมอนี่คิดว่าตัวเองเป็นแกะอ้วน ก่อนที่จะเจอพี่ใหญ่หู่จิงอยากที่จะเชือดตัวเองก่อนสองสามครั้ง หลอกเพื่อให้ตัวเองได้รับประโยชน์

แม่งเขายังคิดว่าทำอย่างลึกลับอย่างนี้จะมีอะไรที่สำคัญในนั้นซะอีกล่ะ

เขากวาดมองแวบหนึ่งตามสบายแล้ว อดไม่ได้ที่จะย่นคิ้วสภาพแวดล้อมชนิดนี้เล่นไพ่กับคนชนิดนี้ เขาขาดความสนใจจริง ๆ

“เอ่อ……พี่เทียน ไม่งั้นฉันมาเอง？”ไป๋หลิงที่อยู่ด้านข้างพูดอย่างอ่อนนุ่ม

ดวงตาใหญ่คู่หนึ่งของหล่อนประกายแวววาวได้มีความกระตือรือร้นที่จะลองเล็กน้อย

ฉินเทียนตะลึงเล็กน้อย“เธอเล่นไพ่เป็น？”

ไป๋หลิงเม้มปากยิ้มพูด“มอบให้ฉัน คุณก็วางใจเถอะ”

ไม่รอฉินเทียนพูดอะไรอีก หล่อนรีบพูดต่อปลาไหล“ฉันพนันกับนาย ก็เล่นลูกเต๋าพนันใหญ่เล็ก”

ปลาไหลดีใจมาก “น้องสาว ฉันก็ชอบเล่นใหญ่เล็ก เกมเดียวแพ้ชนะ สดชื่น！”

เขามองโต๊ะที่อยู่ตรงกลางแล้ว เดินไปผลักพนักงานที่รับผิดชอบเขย่าลูกเต๋าออกแล้ว พูดเสียงดัง“ฉันมาเอง！”

พี่ใหญ่ปลาไหลต้องการออกโรงด้วยตัวเอง ในที่สุดดึงดูดความสนใจของคนรอบ ๆ ขึ้นมาแล้วพวกเขาทยอยมองมาแล้ว

ตอนที่มองเห็นจะลงสนามเป็นเพียงแค่สาวน้อยคนหนึ่ง ในสายตาของพวกผู้คนต่างก็เปิดเผยสีที่รับรู้รสชาติในความหมายออกมาแล้ว

สาวน้อยที่ผ่านโลกมาไม่มากคนหนึ่งคิดไม่ถึงต้องการเล่นกับปลาไหลคนที่มีประสบการณ์มากมายและปลิ้นปล้อนชนิดนี้？

กลัวว่าไม่ใช่แม้กระทั่งกางเกงในต่างก็ต้องแพ้แล้ว

“สาวสวยสู้ ๆ ！”

“ฉันมั่นใจในตัวเธอนะ！”

มีคนร้องตระโกนประโยคหนึ่ง คนมากมายก็ร้องเชียร์ตามเป่านกหวีด

รอยยิ้มบนหน้าของปลาไหลเย็นเล็กน้อย ยิ้มพูดอย่างเย็นชา“น้องฉิน พวกนายคงจะไม่หลอกฉันใช่ไหม？”

“ห้าร้อยหยวนเพียงที่จะวางเดิมพันครั้งเดียว พวกเราโต๊ะนี้เริ่มต้นต่ำที่สุดครั้งหนึ่งก็คือห้าร้อย”

ฉินเทียนยิ้มพูด“งั้นก็ลงครั้งหนึ่งก่อนแล้วกัน”

“ถ้าหากไม่ได้ ฉันค่อยใช้บัตรเครดิตถอนเงินสดกับนาย คนของพวกเราอยู่ที่นี่ รถก็อยู่ด้านนอกนายคงจะไม่คิดว่าพวกเราจะหนีใช่ไหม？”

ปลาไหลคิดแล้ว คิดว่าก็ถูก

คืนนี้เขาหมายมั่นฉินเทียนคนใช้เงินที่ไม่ถูกต้องคนนี้แล้ว ทางที่ดีที่สุดให้เขาแพ้จนหมดเนื้อหมดตัว เอาสาวน้อยคนนี้จำนองไว้ นั่นแม่งถึงหาเงินก้อนใหญ่ล่ะ！

“มา น้องสาว”

“ฉันเริ่มเขย่าแล้ว เธอฟังให้ดีนะ！”

เขาใช้แรงเขย่าลูกเต๋าขึ้นมา ลูกเต๋าสองสามอันดังก็อกแก๊กในถ้วยลูกเต๋าจากนั้นเขาคำรามเสียงดังหนึ่งคว่ำบนโต๊ะอย่างแรงแล้ว

กลัวไป๋หลิงไม่เข้าใจกฏกติกา เขายังพูดอย่างกระตือรือร้น“เธอวางเดิมพันห้าร้อย พนันเล็กใหญ่ของลูกเต๋าฉันที่นี่”

“พนันถูกแล้วผมชดใช้ให้เธอห้าร้อย พนันผิดแล้วอย่างนั้นก็ต้องขออภัย น้องสาวห้าร้อยของเธอนี้ก็เป็นของฉันแล้ว”

“ตอนนี้สามารถเริ่มได้แล้ว！”

ทุกคนต่างก็เอาสายตาทั้งหมดรวมไปที่บนหน้าของไป๋หลิงแล้ว อยากรู้สาวน้อยที่สวยน่ารักคนนี้จะเล่นยังไง

มีคนพูดเตือนอย่างหวังดี“สาวน้อย เธอสามารถฟังเล็กใหญ่ของลูกเต๋าออกไหม？”

ไป๋หลิงส่ายหน้าด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสาแล้ว พูด“ฉันก็ฟังไม่ออกแม้แต่นิด”

อ๊ะ！

ทุกคนหัวเราะเสียงดัง พวกเขาคนเหล่านี้ถึงแม้ไม่ถือว่าเป็นเซียนพนันอะไร ทำการตัดสินได้ไม่ถึงร้อยเปอร์เซ็นต์

แต่อยู่ที่ซ่องการพนันมาตลอดปีอย่างน้อยยังคงเข้าใจช่องทางเล็กน้อย พวกเขาอาศัยทักษะฝีมืออย่างน้อยสามารถเพิ่มโอกาสที่จะชนะได้บ้างเล็กน้อย

คิดไม่ถึงกระทั่งเล็กน้อยไป๋หลิงก็ทายไม่ออก หล่อนดูไปแล้วก็คือเป็นมือใหม่ที่ไม่เข้าใจอะไรอย่างสิ้นเชิง

นี่ก็ยังกล้าเล่นกับปลาไหล？

ไป๋หลิงจู่ ๆ ยิ้มเล็กน้อยแล้ว พูด“ถึงแม้ฉันทายไม่ออก แต่เจ้าทองทำได้นะ”

“เจ้าทองพูดมา พวกเราควรจะวางใหญ่หรือเล็ก”