บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 108

บทที่108ลอบฆ่าจูนจิ่วที่เขาปู้หว่ง

หลังจากการรวมตัวพวกเขาก็มีเวลาหนึ่งชั่วยามในการบอกลาพวกเพื่อนๆกับอาจารย์

จูนจิ่วลองกว้างสายตาไปรอบข้างก็เห็นว่าซือถูซิวเฟิ่งเทียนฉี่แล้วก็จูนหยูนเสวี่ยที่ยืนห่างออกไปแต่สายตาจับจ้องมาที่นางสีหน้าไม่เป็นมิตรเหมือนมีแผนชั่วอะไรสักอย่าง!

ซือถูซิวเป็นหนึ่งในอาจารย์ที่มีหน้าที่ค่อยนำพาทุกคนไปยังสนามการฝึกส่วนเฟิ่งเทียนฉี่กับจูนหยูนเสวี่ยล้วนเป็นผู้เข้าร่วมการการฝึก

จ้องมองด้วยสายตาที่เย็นชาหนังตาของจูนจิ่วกระตุกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาสักแล้ว?นางเริ่มรู้สึกคาดหวังแล้วซิว่าพวกเฟิ่งเทียนฉี่กำลังวางแผนชั่วอะไรอยู่?ไม่ว่านางจะมาไม้ไหนจูนจิ่วก็พร้อมที่จะตอบโต้เสมอ

ถ้าเกิดพุ่งเข้ามาสุดตัว?งั้นก็ฆ่าซะ!

“เสี่ยวจิ่ว!”เฟิ่งเซียวมายืนตรงหน้าของจูนจิ่วแสดงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความห่วงใยเขาเคยไปขอร้องโล่ชิวเห้อให้เขาเป็นคนนำพาทุกคนไปสนามการฝึกได้ไหม

ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือเขาโดนโล่ชิวเห้อไล่ออกมา!

พูดเป็นเล่น!ถ้าเกิดให้เฟิ่งเซียวไปด้วยงั้นจูนจิ่วจะเหลืออะไรให้การฝึกอีก?แบบนั้นนางก็ไม่แตกต่างจากลูกคุณหนูจะต้องถูกเฟิ่งเซียวปกป้องจนไม่มีโอกาสได้แสดงฝีมืออะไรแน่ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องความลำเอียงโล่ชิวเห้อไม่ยอมให้ต้นอ่อนคุณภาพชั้นดีอย่างจูนจิ่วต้องหักเพราะเฟิ่งเซียวหรอก

เฟิ่งเซียวเหลียวมองรอบๆเขาพูดกระซิบว่า“เสี่ยวจิ่วต้องการให้คุณปู่แอบตามพวกเจ้าไปไหม?”

หยูนเฉียวกับจูนเสี่ยวเหล่ย“......”

“ไม่เป็นไรท่านอยู่ที่สำนักเทียนโจ้งเถอะทานยาให้ตรงเวลาถ้าเกิดว่างไม่มีอะไรทำก็ลองฝึกแผนภาพไทเก็กที่ข้าสอนท่านก็ได้รอข้ากลับมาข้าค่อยถอนพิษในตัวท่านออก!”

พูดไปสักพักจูนจิ่วก็เห็นเฟิ่งเซียวเหมือนมีแผนจะทำอะไรสักอย่างนางจึงพูดไปว่า“ถ้าเกิดตอนการฝึกแล้วเจอคุณปู่หรือรู้ว่าไม่ทานยาตามที่บอกล่ะก็มันจะไม่จบแค่ฝังเข็มกับทานยาแล้วน่ะ”

“งั้นมันคืออะไร?”

“ข้าจะไม่เรียกท่านว่าคุณปู่ตลอดไปยิ่งไม่เรียกท่านว่าคุณปู่อีก”ประโยคนี้ของจูนจิ่เปรียบได้กับการโจมตีที่รุนแรงเฟิ่งเซียวรีบกล่าวคำสาบานกับนางว่าจะไม่มีวันแอบตามไปที่หุบเขาเด็ดขาดเขาจะทำตามที่คุณหมอจูนจิ่วบอกทุกอย่าง

หยูนเฉียวกับจูนเสี่ยวเหล่ยยืนมองจูนจิ่วรับมือไท่ซ่างฮ่องเฟิ่งเซียวได้อยู่หมัดแม้จะเห็นจนชินแต่ก็ยังรู้สึกว่ามันน่าอัศจรรย์อยู่ดี

เขาเป็นถึงไท่ซ่างฮ่องเลยนะ!

ผู้ที่ผ่านสนามรบมามากมายจนกลายเป็นไท่ซ่างฮ่องของแคว้นเทียนโจ้งทุกคนต่างก็เกรงกลัวเมื่อได้ยินเรื่องของเขาเป็นคนน่าเกรงขามแต่พออยู่ต่อหน้าจูนจิ่วเขาก็ถอนยศและอำนาจทั้งหมดของเขาลงและความเจ้าเล่ห์กลายเป็นคนแก่ธรรมดาคนนึงที่ทั้งหัวใจมอบให้กับหลานสาวของตัวเอง

อัศจรรย์ก็น่าอัศจรรย์อยู่แต่เขาก็เป็นคนที่ไม่ถือตัวอยู่แล้ว!พอใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเป็นเวลานึงหยูนเฉียวกับจูนเสี่ยวเหล่ยก็ไม่ได้กลัวอะไรเฟิ่งเซียวมากเหมือนแต่ก่อนแถมยังกล้าแซวเฟิ่งซ้ายหลายครั้งแน่นอนว่าพวกเขาก็ไม่กล้าล่วงเกินอยู่ดีทำตัวเป็นสหายที่ดีต่อกัน

หนึ่งชั่วยามผ่านไปอย่างรวดเร็วเฟิ่งเซียวมองรอบๆ“เสี่ยวจิ่วแล้วอาจารย์ของเจ้าไม่มาส่งเจ้าเหรอ?”

“เขาไม่ใช่คนของสำนักเทียนโจ้งไม่สามารถเข้ามาในนี้ได้”

“อ้อๆ!คุณปู่ลืมเรื่องนี้ไปสักสนิทเลยงั้นเจ้าก็ระวังตัวด้วยคุณปู่คนนี้จะกลับไปบอกอาจารย์ของเจ้าให้เอง!”หลังจากที่เฟิ่งเซียวกลับไปหาทั่วสำนักก็หาโม่อู๋เยว่ไม่เจอ

เขายิ่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความจริงแล้วโม่อู๋เยว่แอบมองจูนจิ่วอยู่ตลอดต่อให้ไปหุบเขาเพื่อการฝึกโม่อู๋เยว่ก็จะตามไปอยู่ดี!

ถ้าเกิดเฟิ่งเซียวรู้เรื่องนี้เข้าคงโกรธจนเผลอดึงเคราตัวเองออก

“เข้าใจแล้ว!”เหล่าลูกศิษย์ไม่ได้กลัวคำขู่ของซือถูซิวด้วยซ้ำยังคงมีกำลังใจเต็มเปี่ยมกลับไปแยกกลุ่มละสามถึงห้าคนแล้วเริ่มรวมกลุ่มของตัวเอง

จูนจิ่วมองพวกเขาแวบนึงแล้วมองซือถูซิวจากที่ไกลๆน่าสงสัยนางรู้สึกว่าคำที่ซือถูซิวพูดเมื่อกี้มีความหมายแอบแฝง!เหมือนกำลังบอกใบ้อะไรสักอย่าง?

เสี่ยวอู่กอดแขนของจูนจิ่วดวงตาของแมวกลายเป็นรูปแส้งเดียงมันพูดว่าเจ้านายเจ้าซือถูซิวคนนี้แค่มองก็รู้แล้วว่าตั้งใจที่จะทำเรื่องไม่ดี!

ความแค้นความอาฆาตที่มีต่อจูนจิ่วแทบจะไหลออกมาจากสายตาของเขา

ตรงข้ามราวๆสองร้อยเมตร

จูนหยูนเสวี่ยถูกฝูงชายหญิงรอบล้อมอยู่ตรงกลางแม้นางจะตกลงมาจากระดับสูงแต่นางก็ปีนกลับขึ้นไปได้อย่างรวดเร็วพวกที่ชื่นชมในตัวนางก็ไม่ได้ลดลงไปมากเห็นได้จากที่นางเข้ามาในเขาปู้หว่งก็ยังมีคนที่เก่งกาจมาแนะนำตัวกับนางมากมายและยังรวมกลุ่มเดียวกับนาง

เงยหน้าขึ้นจูนหยูนเสวี่ยจ้องมองไปที่จูนจิ่วยิ้มออกมาสองทีได้ข่าวมาจากแม่ของนางแล้วว่าพวกเขาได้หานักฆ่าที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในสิบแคว้นตอนนี้ซ่อนอยู่ที่เขาปู่หว่งรอทุ่มสุดตัวเพื่อฆ่าจูนจิ่ว!

พวกเขาลงทุนไปมากกับเรื่องในครั้งนี้แต่ถ้าเกิดมันสามารถฆ่าจูนจิ่วได้การลงทุนในครั้งนี้ก็คุ้นค่า!

สายตาของจูนหยูนเสวี่ยเต็มไปด้วยความโหดร้ายหัวเราะด้วยความเย็นชานางคิดในใจว่า“จูนจิ่วเขาปู่หว่งนี้จะเป็นที่ฝังศพของเจ้า!”

นอกเหนือจากจูนหยูนเสวี่ยก็ยังมีเฟิ่งเทียนฉี่ที่กำลังจ้องมองจูนจิ่วสายตาของเขาบอกว่ามีเรื่องปิดบังอยู่ดูไม่ออกว่ากำลังวางแผนที่จะทำเรื่องอะไร

เมื่อได้สัญญาณเริ่มจากเฟิ่งเทียนฉี่ทุกคนก็มุ่งเป้าหมายไปที่เขาปู่หว่งดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีแผนอะไรสักอย่าง......“จูนจิ่ว!”จู่ๆก็มีคนเรียกชื่อของจูนจิ่ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ