บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 302

บทที่ 302 ไม่ต้องพูด ของดีเก็บไว้ สัมผัสให้ดีๆ

เมืองแห่งสุขาวดี ชั้นสองของหอเสียงสวรรค์

ภายในห้องพิเศษที่เอ้อทงเทียนกับปี้เสวียนชิงอยู่ บรรยากาศน่าอึดอัด

แม้จะกินยาศักดิ์สิทธิ์เยียวยาไปจำนวนมากแล้ว แต่ปี้เสวียนชิงก็ยังหน้าซีดขาวมาก

ทางด้านเอ้อทงเทียนศีรษะเอียง ตรงคอถูกเสิ่นเทียนบิดจนผิดรูป ช่วงนี้ยังคงกลับมาเป็นปกติไม่ได้

สารภาพตามตรง พวกเขาพ่ายแพ้ยับเยิน

ในทะเลอุดรแห่งนี้ อสูรทะเลจะมีข้อได้เปรียบในด้านเจ้าถิ่น

ต่อให้เป็นเช่นนั้นก็ยังแพ้ให้กับฉีเซ่าเสวียนกับเสิ่นเทียน สำหรับพวกเขา นี่คือความอัปยศที่ไม่อาจยอมรับได้!

โดยเฉพาะเอ้อทงเทียน ใช้กระทั่งไม้ตาย ‘น้ำวนมรณะ’ ปรากฏว่าไม่ใช่แค่เอาชนะเสิ่นเทียนไม่ได้ แต่ยังถูกกดขี่พ่ายแพ้

แส้นั้นฟาดรัวมาที่ใบหน้าเขา รอยแส้ยังไม่หายไปเลย!

“บัดซบ บัดซบจริงๆ!”

เอ้อทงเทียนกัดฟันด้วยความโกรธ “หากไม่ใช่เพราะพี่ใหญ่ปิดด่านบำเพ็ญ วันนี้จะต้องให้พวกมันได้เห็นดี!”

ปี้เสวียนชิงหรี่ดวงตาอสรพิษลงเล็กน้อย ยิงประกายแสงเย็นเยือกออกมา “บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์นั่นไม่รู้จักเป็นตาย กล้าล่วงเกินกระทั่งองค์หญิงเงือก”

ทุกคนรู้ว่าในโอรสสวรรค์ทะเลอุดร องค์รัชทายาทมังกรลำดับเจ็ดเอ๋าอูมีสายเลือดและพรสวรรค์เหนือชั้น แต่พรสวรรค์ไม่ได้หมายถึงศักยภาพ เอ๋าอูก็ยังเด็กเกินไป ยังไม่อาจเปลี่ยนกำลังแฝงของตนเป็นศักยภาพที่แท้จริงได้

โอรสสวรรค์อายุต่ำกว่าห้าร้อยปีของทะเลอุดรตอนนี้ ราชาไร้มงกุฎที่แท้จริงมาจากเผ่าเทพคุนสุญตา

เจ้าชายเผ่าคุน…คุนหมิง!

เผ่าคุนสุญตาคือหนึ่งในเผ่าที่แกร่งที่สุดในทะเลอุดร ตั้งแต่อดีตมาก็คงอยู่เป็นคู่ต่อสู้ของเผ่ามังกรมาตลอด

จากในระดับบางอย่าง กำลังรบของเผ่าคุนสุญตายังกระจายกว่าเผ่ามังกร แทบจะไม่มีผู้อ่อนแอเลย

เพียงแต่เทียบกับเผ่ามังกรแล้ว เผ่าคุนสุญตามีการสืบเชื้อสายอ่อนแอกว่ามาก คุนโตเต็มวัยตัวหนึ่ง บางทีพันปีก็อาจจะให้กำเนิดชนรุ่นหลังไม่ได้

ปริมาณโดยรวมไม่เพียงพอ นี่ก็เป็นสาเหตุหลักที่เผ่าคุนสุญตาไม่อาจชิงอันดับหนึ่งในทะเลอุดรจากเกาะมังกรได้

หากสู้กันเดี่ยวๆ เผ่ามังกรระดับล่างพวกนั้นไม่อาจเทียบกับเผ่าคุนได้เลย แทบจะถูกกดขี่

คุนหมิงคืออัจฉริยะที่ยากจะพานพบได้ในหลายพันปีของทั้งเผ่าคุนสุญตา

เมื่อสามร้อยปีก่อนในการผจญภัยเกาะดาราเบิกฟ้าครั้งก่อน คุนหมิงก็ทะลวงระดับนิพพานแล้ว

การผจญภัยในเกาะดาราเบิกฟ้าครั้งนั้น เขาเคยสู้กับองค์รัชทายาทมังกรลำดับหกแห่งเกาะมังกรดำทะเลอุดรหรือก็คือพี่ชายของเอ๋าอู

สุดท้ายต่างบาดเจ็บทั้งคู่ คุนหมิงในอายุร้อยหกสิบปีสู้กับองค์รัชทายาทมังกรลำดับหกในอายุสามร้อยห้าสิบปีได้อย่างสูสี จากนั้นมาชื่อเสียงเขาก็สั่นสะเทือนทะเลอุดร!

ตอนนี้ผ่านไปสามร้อยปี ศักยภาพของคุนหมิงน่าสะพรึงเพียงใดไม่มีใครรู้ กระทั่งแทบไม่อาจคาดคะเนได้

แต่ยืนยันได้ว่าในการผจญภัยเกาะดาราเบิกฟ้าครั้งนี้ คุนหมิงคือคนที่แกร่งที่สุดในนั้นแน่นอน ถึงอย่างไรองค์รัชทายาทมังกรลำดับหกในอดีตก็อายุเกินห้าร้อยปีแล้ว เข้าร่วมการผจญภัยไม่ได้อีก

ต่อให้องค์รัชทายาทมังกรลำดับหกเข้าร่วมได้ ก็อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุนหมิงแล้ว ถึงอย่างไรคุนหมิงก็มีพรสวรรค์แกร่งกว่าหนึ่งขั้น

เอ้อทงเทียนทำเสียงขึ้นจมูก “พี่ใหญ่น้ำลายไหลในความงามขององค์หญิงเงือกมาตลอด ไม่อยากเชื่อว่าเผ่ามนุษย์นี่จะใกล้ชิดกับองค์หญิงขนาดนั้น รนหาที่ตายจริงๆ”

ปี้เสวียนชิงพูดอย่างเย็นชา “โอรสสวรรค์เผ่ามนุษย์ส่วนใหญ่ไม่รู้ฟ้าสูงดินต่ำ รอพี่คุนออกด่านบำเพ็ญมาก่อน เจ้านั่นตายแน่! อีกอย่าง พี่คุนติดตามองค์หญิงเงือกเขาเรียกว่าวีรบุรุษรักหญิงงาม ไม่ใช่น้ำลายไหลในความงาม ถ้าเจ้าพูดต่อหน้าเขาเช่นนี้ คงจะโดนอัดอีกแน่”

ตอนนี้เอง พลันมีงูเล็กสีเขียวเลื้อยเข้ามาจากนอกห้อง มาอยู่ในมือปี้เสวียนชิง

งูเล็กสีเขียวพูดเสียงของลูกน้องปี้เสวียนชิง “เรียนองค์ชาย บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ออกมาจากห้องแล้ว”

ปี้เสวียนชิงทำหน้างุนงง “ออกมาแล้ว หรือจะจบเร็วเช่นนี้กัน”

ปี้เสวียนชิงเหมือนนึกอะไรได้ก็หัวเราะเยาะ “บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ก็ได้เท่านี้! ต่อให้องค์หญิงเงือกให้โอกาสเจ้า เจ้าก็คงใช้การไม่ได้หรอก!”

ปี้เสวียนชิงเดินมาริมหน้าต่างช้าๆ ทำหน้าเย้าหยอก “หรือว่าจะรู้ข่าวเลยกลัวรึ”

ถึงอย่างไรปลาสาวที่พี่คุนหมิงถูกใจก็ไม่ได้จะหลับนอนด้วยง่ายๆ ขนาดนั้น

……

เสิ่นเทียนไม่รู้ความคิดของปี้เสวียนชิงกับเอ้อทงเทียนในตอนนี้ และไม่อยากรู้ด้วย

ตอนนี้เขาแค่อยากรู้ว่าเจ้าฉีเซ่าเสวียนเป็นอย่างไรบ้าง

ไม่ว่าจะรอบคอบเพียงใด ก็ยังมีจุดผิดพลาด

ลืมไปว่าหากจะแบ่งโชคลิขิต ก็ต้องมอบให้เจ้าของเดิมให้เร็วที่สุด ไม่เช่นนั้น หากโชคลิขิตเดิมตกอยู่ในมือเสิ่นเทียนทั้งหมด ก็มีโอกาสสูงที่จะเกิดความซวยได้

ก็เหมือนกับที่ตอนนั้นฉินเกาถูกเสิ่นเทียนแย่งประวัติศาสตร์ต้าเหยียนไป ปรากฏว่าดวงซวยเหยียบว่านวิญญาณตาย ถูกแขวนทุบตี

และยังมีฟางฉางที่โดนเสิ่นเทียนแย่งของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพาน ปรากฏว่าแก่นพลังทองแตกแทบจะไม่รอด

ตอนนี้น้ำตาดาวเทพสมุทรอยู่ในมือเสิ่นเทียน ไม่รู้ว่าฉีเซ่าเสวียนจะเป็นอย่างไรบ้าง จะเจอเรื่องซวยที่ไม่อาจบรรยายอะไรหรือไม่

ซี้ด เสิ่นเทียนเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่างในใจ

เข้าใกล้ห้องที่ฉีเซ่าเสวียนอยู่ขึ้นไปเรื่อยๆ เสิ่นเทียนรู้สึกถึงกลิ่นอายพลังบ้าคลั่งที่แฝงอยู่ในห้อง เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ภายในห้องเกิดเรื่องไม่ดีบางอย่าง

เสิ่นเทียนไม่ทันคิดอะไรก็ก้าวเท้ายาวผลักประตูห้อง สิ่งที่เห็นคือเอ๋าอูกับสี่คุณชายกำลังอึดอัดจนหน้าแดง

กลิ่นอายพลังในตัวพวกเขาปั่นป่วน เหมือนฝืนทนอะไรบางอย่าง ใบหน้าก็เหมือนยิ้มทีเล่นทีจริง น่าชมมาก

อีกด้านเป็นฉีเซ่าเสวียนนั่งขัดสมาธิกลางห้อง ตอนนี้ทั้งอับอายและโมโหจนอยากจะตาย

เหนือศีรษะเขามีแก่นพลังทองสิบลายส่องแสงสว่างลอยอยู่

สิ่งที่ควรค่าแก่การเอ่ยถึงคือ ตอนนี้แก่นพลังทองสิบลายแตกร้าว เปล่งแสงสีม่วงสว่างจ้า

แต่ภายใต้แสงสะท้อนสีม่วงนั้น ด้านบนแก่นพลังทองแตกร้าวยังเผยศีรษะทารกขนาดเท่านิ้วมือออกมา

ใช่ ทุบแก่นเป็นดรุณ

ฉีเซ่าเสวียนสำเร็จแก่นพลังทองสิบรอบนานแล้ว ลองทะลวงระดับดวงจิตดรุณได้นานแล้ว

อืม ตัวฉีเซ่าเสวียนก็น่าจะประสบความสำเร็จในแบบที่สองกระมัง

น่าขายหน้ามาก อ้ากๆๆๆๆ!

……

สารภาพตามตรง เสิ่นเทียนเป็นคุณชายซื่อตรงที่อ่อนโยนดั่งหยกมาตลอด เขาแผ่พลังงานด้านบวก ไม่เคยมีความสุขที่เห็นคนอื่นเป็นทุกข์ เว้นแต่จะทนไม่ไหวจริงๆ

ตอนนี้กำลังอยู่ในสถานการณ์นั้น

เขาหมุนตัวกลับเงียบๆ หมอกวิญญาณสีขาวหนาแน่นปกคลุมกายเนื้อเสิ่นเทียนทั้งหมด มองไม่เห็นใบหน้าเขาเลย

จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะ ‘ฮิๆๆๆๆๆ’ ดังมาจากในหมอกวิญญาณ เหมือนกับมารร้าย

ฉีเซ่าเสวียนอยากจะร้องไห้

มีเสิ่นเทียนนำแล้ว เอ๋าอูกับสี่คุณชายเหมือนจะกลั้นไม่ไหวแล้ว ต่างหมุนตัวกลับมากุมท้องหัวเราะเสียงดัง

ผ่านไปนาน เหมือนเกิดมโนธรรมขึ้น หรืออาจจะเพราะหัวเราะไม่ไหวจริงๆ ก็ได้

เสิ่นเทียนหมุนตัวกลับมา หมอกวิญญาณบนผิวกายสลายไปช้าๆ ใบหน้าเขาดูถูกต้องชอบธรรม ไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นสี่คุณชายกับเอ๋าอูยังหัวเราะอยู่ เสิ่นเทียนจึงทำเสียงขึ้นจมูก “พวกเจ้าทำเกินไปแล้ว สหายฉีลำบากเช่นนี้ พวกเจ้ายังหัวเราะอีก”

ขณะพูดไป มุมปากเขาก็ชักกระตุกช้าๆ

ไม่ไหวๆ ทนไม่ไหวอยากจะหลุดมาอีกแล้ว

หมอกวิญญาณสีขาวหลั่งไหลออกมา เสิ่นเทียนดูอดกลั้นจนเป็นทุกข์มากจริงๆ

ฉีเซ่าเสวียนมองคู่ต่อสู้ในชะตาชีวิตคนอย่างคับแค้นใจ “สหายเสิ่น เจ้าจะทำเกินไปแล้ว!”

พอเห็นวงรัศมีจากสีม่วงอมทองในตอนแรกเหนือศีรษะฉีเซ่าเสวียน ตอนนี้ส่วนของสีม่วงเหมือนจะจางลงไปไม่น้อยแล้ว เสิ่นเทียนก็คาดการณ์คร่าวๆ ในใจ น่าจะเกิดจากที่โดนแย่งโชคลิขิต

แต่สำหรับดวงชะตาทั้งหมดของฉีเซ่าเสวียนแล้ว น้ำตาดาวเทพสมุทรเหมือนจะเป็นเพียงโชคลิขิตธรรมดา จึงไม่ได้ส่งผลกับเขามากนัก

ขณะเดียวกันความโชคร้ายที่เกิดขึ้นจากการถูกแย่งน้ำตาดาวเทพสมุทร ก็ดูจะไม่ได้รุนแรงมาก ยังไม่ถึงแก่ชีวิต

อืม ความตายในสังคมไม่ถือว่าถึงแก่ชีวิตใจสายตาเสิ่นเทียนหรอก~

……..

เสิ่นเทียนทำหมายเหตุในเรื่องเหนือความคาดหมายครั้งนี้ไว้ให้ฉีเซ่าเสวียนเงียบๆ ในใจ นี่คือวัตถุดิบที่ล้ำค่ามากในการศึกษา ‘วงรัศมีดวงชะตา’ ในภายภาคหน้า

จากนั้นเขานำกล่องหยกที่ได้มาจากอวี้เผียนเซียนออกมาจากอกเสื้อ โยนน้ำตาดาวเทพสมุทรให้ฉีเซ่าเสวียน

“สหายฉีไม่ต้องพูด ของดีเก็บไว้ สัมผัสให้ดีๆ!”

ฉีเซ่าเสวียนงุนงง

…………………………………