บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 357

เรื่องการลอกเลียนแบบงานก็ยังเป็นกระแสอยู่ เพราะยังไงนี่ก็เป็นการแข่งขันระดับประเทศ ซึ่งก็ส่งผลกระทบหนักมาก

นอกจากโม่โยว คณะกรรมการระดับสูงของบริษัทตระกูลลู่ก็แสดงความไม่พอใจ

เพราะยังไง แผนกออกแบบของบริษัท ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนชื่อเสียงก็ดีอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ ทุกคนกลับมองว่าปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งเข่ง

นี่ยังถือว่าเบา ที่สำคัญ ในเมื่อมีปลาเน่าก็เอาปลาตัวนั้นออกก็จบ แต่ลู่จิ้นยวนกลับไม่ทำอย่างนั้น ยังเอาแต่ปกป้องโม่โยว

พอทำแบบนี้ บวกกับช่วงก่อนหน้านั้นที่มีข่าวลือซุบซิบระหว่างเขากับโม่โยว ภาพลักษณ์ของโม่โยวในสายตาคณะกรรมการก็ย่ำแย่มาก

ตั้งแต่ลู่จิ้นยวนรับมือบริษัท การตัดสินใจทุกอย่างก็เป็นการตัดสินใจที่ฉลาดมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เอาบริษัทตระกูลลู่ที่ใหญ่โตไปพนันบนตัวผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อเสียงเสื่อมเสีย

เรื่องนี้ ไม่มีใครเห็นด้วยแน่นอน

สำหรับเรื่องพวกนี้ โม่โยวก็ต้องไม่รู้อยู่แล้ว ลู่จิ้นยวนไม่มีทางให้เธอรู้แน่นอน

และแน่นอน กระแสโลกภายนอกเขาอาจจะทำอะไรไม่ได้ แต่ในบริษัทของตัวเอง ก็ไม่ใช่อย่างนั้น

ความเด็ดขาดของลู่จิ้นยวนก็จัดการกับคนปากโป้ง ไม่ว่าจะเป็นคณะกรรมการหรือผู้จัดการ พนักงานในบริษัทก็ตาม

พอทำแบบนี้ ข่าวลือในบริษัทก็เริ่มซาลง ถึงแม้จะไม่เต็มใจ จะทำอะไรได้อีกล่ะ?

ในบริษัทตระกูลลู่ ถ้าอยากจะทำงานต่อ ก็ควรจะปิดปากให้เงียบ ไม่งั้นก็ต้องไสหัวออกไป ข้างนอกยังมีคนที่มีความสามารถเยอะแยะที่กำลังจ้องมองตำแหน่งงานอยู่

ห้องทำงานผู้บริหาร

"บริษัทที่ประเทศFจัดการเรียบร้อยหรือยัง?" ลู่จิ้นยวนเอ่ยถาม

อันเฉินพยักหน้า "ทางโน้นจัดการเรียบร้อยแล้วครับ คณะกรรมการทนความกดดันไม่ไหว ก็ได้ยกเลิกประกาศในเว็บไซต์แล้วครับ เปลี่ยนเป็นประกาศที่จะพิจารณาใหม่ แต่ว่า……"

"แต่ว่าอะไร?" ลู่จิ้นยวนมองไปที่ผู้ช่วยของตัวเอง

อันเฉินไอเสียงเบา "กรรมการคนจีนไม่มีความคิดเห็นอะไร แต่กรรมการของคนประเทศFกลับคิดต่าง ตอนนี้กำลังวุ่นวายกันอยู่ ฝั่งเรากดดันเกินไป แต่ก็ไม่มีหลักฐาน เพราะฉะนั้น ก็เลยอาจจะยากหน่อยครับ"

"บอกพวกเขา จะมีหลักฐานในเร็วๆนี้แน่นอน แล้วประกาศที่จะพิจารณาใหม่นั้นห้ามยกเลิกเด็ดขาด อีกอย่าง ประกาศที่แผนกประชาสัมพันธ์ผมอ่านแล้ว เผยแพร่ออกไปได้เลย"

"ได้ครับบอส"

ลู่จิ้นยวนเหมือนคิดอะไรบางอย่างได้ แล้วเอ่ยต่อ "แล้วถังหว่านเอ๋อร์ ถ้าเธอยังอยากจะอยู่ที่ประเทศFอย่างสบายใจก็คงเป็นไปไม่ได้"

อันเฉินหรี่ตาลง เข้าใจทันทีว่าบอสหมายถึงอะไร พยักหน้าแล้วไปจัดการทันที

เป็นเพราะแบบนี้ ความจริงที่ทุกคนเห็นว่าเป็นอย่างนั้น ผ่านไปไม่กี่วันลมกลับเปลี่ยนทิศ ไม่มีใครคาดถึงเลยว่า ประกาศบนเว็บไซต์ของการแข่งขันจะเปลี่ยนเป็นหน้ามือเป็นหลังมือ เป็นประกาศอีกแบบนึง

นั่นก็แสดงว่า การขโมยงานที่ว่า เริ่มไม่แน่ใจแล้ว? หรือว่า สรุปใครเป็นคนขโมยกันแน่ ตอนนี้อาจจะมีข่าวใหม่?

เป็นเพราะการกระทำแบบนี้ ความคิดแล้วก็คอมเม้นต์ของผู้คนก็เริ่มเปลี่ยนไป

ลู่จิ้นยวนไม่สนใจความคิดเห็นของคณะกรรมการระดับสูง แล้วยังกล้าเอาชื่อเสียงของบริษัทไปพนันด้วย จากนั้นก็ประกาศบนเว็บไซต์ของบริษัท จนเกือบจะทำให้คนอื่นเป็นบ้า ทำอะไรไม่ได้เลย

เธอไม่รู้สึกเบื่อเลยที่ทำอะไรแบบนี้กับเด็ก แต่ทางกลับกัน เธอรู้สึกมีความสุขมาก ทำแบบนี้ติดต่อกันหลายวันจนเธอลืมเรื่องโลกภายนอกไปแล้ว

แค่ไม่กี่วัน แต่กลับเป็นวันที่เธอมีความสุขมากที่สุดตลอดระยะเวลาห้าปีมา

ตอนกลางคืน โม่โยวกล่อมลูกชายนอนหลับแล้ว ก็เดินตรงเข้าไปในห้องหนังสือของลู่จิ้นยวน ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะสั้นเสมอ กี่วันนี้ผ่านไป เธอก็ควรรู้แล้วว่าเรื่องเป็นยังไงบ้าง เพราะยังไงตัวเองก็เป็นคนในเหตุการณ์

"เข้ามาได้" ลู่จิ้นยวนรู้ว่าเป็นโม่โยว

"เรื่องนั้นเป็นยังไงบ้าง?"

โม่โยวลังเลยไปครู่หนึ่งแล้วเอ่ย "ยุ่งยากมากเลยหรือเปล่า? นายดูแลบริษัทที่ใหญ่โตขนาดนั้น คงยุ่งทุกวันแน่นอน ถ้าทำอะไรไม่ได้จริงๆก็ช่างเถอะ" เธอรู้สึกเกรงใจมาก

ลู่จิ้นยวนหรี่ตามองไปที่เธอ จากนั้นก็ลุกขึ้นก้าวเดินไปหา ก้าวเดินช้าๆ แต่โม่โยวกลับรู้สึกกดดัน แล้วใจเต้นเร็วมาก

เธอไม่รู้ควรจะทำยังไง เลยถอยหลังไป "นาย นายเป็นอะไร?"

ลู่จิ้นยวนยื่นมือออกไปแล้วดึงโม่โยวเข้ามาในอ้อมกอด ก้มหน้าดูผู้หญิงในอ้อมกอด "เรื่องนี้……ยุ่งยากมากจริงๆ"

โม่โยวถูกเบี่ยงเบนความสนใจ ก็หยุดดิ้นทันที ในใจรู้สึกผิดมาก "ขอโทษนะ ยังไงเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของฉัน สร้างความลำบากให้นายเยอะขนาดนั้น ขอโทษจริงๆนะ"

"นี่ ฉันยังพูดไม่จบเลย จะใจร้อนทำไม"

ลู่จิ้นยวนจับคางเธอ แล้วก้มหน้าลงไป ระยะห่างของทั้งสองคนก็ใกล้ชิดไปกว่าเดิม เขาเลยเอ่ยเสียงเบาข้างหูเธอ