บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 443

หูยวี่กำลังตรวจเช็ครายละเอียดที่ขอบเสื้อของตัวเอง แล้วแอบมองไปทางเวินหนิง จากนั้นก็หลุดยิ้มด้วยสีหน้าไม่แยแส

สายตาที่เรื่องมากของเธอ มองชุดที่เวินหนิงดีไซน์ ก็ต้องไม่สบายตาอยู่แล้ว การแข่งขันครั้งนี้ตัวเองต้องชนะแน่นอน

มุมปากของเธอเลิกขึ้นเหมือนมีชัยชนะอยู่ในกำมือ

เวินหนิงรู้สึกถึงสายตาของเธอ บนสีหน้าไม่แสดงอะไรแล้วรีบเก็บรายละเอียดงานสุดท้ายให้จบ

ลู่จิ้นยวนยืนขึ้นแล้วโบกมือกับเลขาที่อยู่ข้างๆ จากนั้นเลขาก็เข้าไปเชิญทั้งครอบครัวออกมาจากห้องรับรอง

พ่อแม่ของทั้งสองฝาแฝดเข้ามา สายตาก็ถูกชุดที่หูยวี่ดีไซน์ดึงดูด ตาพวกเขาเป็นประกายแล้วยืนดูชุดที่เธอดีไซน์ ในสายตามีแต่คำชม

หูยวี่กอดอกยืนอยู่ข้างๆด้วยสีหน้าได้ใจ สายตาที่มองไปที่เวินหนิงก็ยิ่งไม่แยแสกว่าเดิม

เวินหนิงไม่ได้สนใจเธอ สายตาของเธอกลับมองไปที่สองพี่น้อง จากนั้นค่อยรู้สึกโล่งอกไปที

เพราะว่าเมื่อกี้เธอเห็นอย่างชัดเจน ทั้งสองพี่น้องดูชุดที่หูยวี่ออกแบบ พี่สาวเบี่ยงสายตาออกด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก แต่สีหน้าของน้องสาวดูไม่ดีมากนัก จนเกือบจะพูดได้ว่ารังเกียจ

"คุณผู้ชายคุณผู้หญิงหวังคะ พวกคุณดูงานที่ดีไซน์เนอร์โม่ออกแบบก่อนก็ได้ค่ะ จากนั้นก็เลือกผลงานระหว่างพวกเรา" หูยวี่ยิ้มด้วยสีหน้าได้ใจ เธอจงใจพูด

ทั้งสองสามีภรรยาดึงสติกลับมา ค่อยนึกขึ้นได้ว่ายังมีผลงานของดีไซเนอร์อีกคน จากนั้นก็มองไปทางเวินหนิง ก็เลยเห็นตัวอย่างชุดบนหุ่นของเธอ ในสายตาก็มีความผิดหวังเล็กน้อย

ลู่จิ้นยวนมองเห็นชัดเจน สีหน้าก็นิ่งแล้วส่งสายตาที่เป็นคำเตือนให้หูยวี่ แล้วหันมองไปทางเวินหนิงอย่างกังวล

พูดตามตรง ถึงแม้เธอก็รู้ว่างานที่หูยวี่ออกแบบสะดุดตามาก ถ้าเทียบกันแล้ว ตัวเองก็อาจจะเสียเปรียบ แต่พอเห็นสายตาที่ผิดหวังของลูกค้า เธอก็ยังรู้สึกเสียใจอยู่ดี

"ชุดของดีไซน์เนอร์โม่ก็ดีนะครับ แต่ว่า ผมกับภรรยาตัดสินใจเลือกชุดที่ดีไซเนอร์หูออกแบบครับ"

พอทั้งสองสามีภรรยาพูดจบก็เรียกลูกสาวตัวเองมา "พวกเธอมานี่สิ ลองใส่ดู"

พี่สาวไม่ได้เอ่ยพูดอะไร แต่น้องสาวกลับมองบน แล้วเดินไปทางเวินหนิง ดูชุดสองชุด จากนั้นก็ถามเธอ "ชุดไหนที่ออกแบบให้ฉัน?"

คำพูดแค่คำเดียวทำให้สีหน้าของทั้งสองสามีภรรยาแล้วก็หูยวี่เปลี่ยนไปทันที

เวินหนิงยิ้มอ่อนแล้วชี้ไปที่ชุดกระโปรงยีนส์ "ตัวนี้ค่ะ"

บนใบหน้าน้องสาวมีรอยยิ้มที่พอใจ จากนั้นก็หยิบชุดลงมา "พ่อแม่คะ หนูชอบตัวนี้มากกว่า หนูเลือกตัวนี้ค่ะ"

ดูเหมือนว่าทั้งสองสามีภรรยาไม่คิดว่าลูกสาวจะคิดต่าง แล้วไม่เข้าใจด้วย ทั้งๆที่ชุดที่หูยวี่ดีไซน์โดดเด่นมากกว่าไม่ใช่หรอ

"น้อง คุณพ่อคุณมากคิดว่าตัวนี้เหมาะกับเรามากกว่า เรามาลองตัวนี้ดีกว่า"

สีหน้าของน้องสาวตึงขึ้นมาทันทีแล้วมองไปที่ทั้งสอง "สรุปแล้วเป็นงานวันเกิดของหนูหรือว่าของคุณพ่อคุณแม่เหรอคะ งานของหนูเอง หนูไม่มีสิทธิ์เลือกเสื้อผ้าที่ตัวเองชอบเหรอคะ?"

เธอพูดจบก็หันไปพูดกับพี่สาวตัวเองด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตรนัก "นี่ เธอไม่มีอะไรจะพูดหรอ?"

"ไม่มีเหตุผล ลูกค้าเลือกอะไรก็เป็นสิทธิ์กับอิสระของลูกค้า พูดได้แค่ว่าความสามารถของคุณเทียบกับคนอื่นไม่ได้" ลู่จิ้นยวนพูดอย่างไม่เกรงใจ

คำสุดท้ายกระตุกใจของหูยวี่ ถ้าความสามารถแย่กว่าคนอื่นจริง เธอก็ยอมรับ แต่เรื่องไม่ใช่แบบนั้น เธอจะยอมรับได้ยังไง ?

ทั้งสองสามีภรรยามองหน้ากันด้วยสีหน้าอึดอัด

คนที่เป็นน้องสาวก็เลิกคิ้ว แล้วมองไปที่เธอด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก "คุณอยากจะรู้เหตุผล? ได้ ฉันจะให้เหตุผลเอง"

เธอพูดไปด้วยก็เดินไปที่ชุดที่หูยวี่ดีไซน์ ชี้ไปที่สองชุดนั้น "สองชุดที่คุณดีไซน์ ไม่ว่าจะสไตล์หรือว่าสี ดูเหมือนกันมาก ทำไมหรอคะ?"

หูยวี่ได้ยินแล้วอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว "พวกคุณเป็นพี่น้องกัน แล้วเป็นฝาแฝดกันด้วย ฉันก็ต้องดีไซน์……"

ยังพูดไม่จบ น้องสาวก็หัวเราะในลำคอ "เป็นเพราะว่าเราเป็นฝาแฝด เป็นเพราะว่าเราเป็นพี่น้อง ก็เลยต้องใส่ชุดเหมือนกัน? ตลกมาก"

"ในเมื่อคุณเป็นดีไซน์เนอร์ ทั้งๆที่ต้องดีไซน์ชุดสองชุด แต่งานของคุณต่างกับการดีไซน์แค่ชุดเดียวตรงไหนคะ?"

"ใครพูดว่าเป็นฝาแฝดกันก็ต้องใส่เหมือนกัน คุณแค่คำนึงถึงความสัมพันธ์ของเรา แต่คุณคำนึงถึงความชอบส่วนตัวของเราหรือเปล่าคะ? ไม่มีใครตั้งกฎว่าถ้าเป็นฝาแฝดกันก็ต้องชอบอะไรเหมือนกัน"

"อีกอย่าง ถึงแม้เราจะเป็นพี่น้องกัน แต่คุณอย่าลืม หน้าตาของเราเหมือนกันขนาดนั้น ถ้าอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น คุณยังให้เราใส่ชุดที่เหมือนกันอีก ถึงเวลาฉันไม่รู้จริงๆว่างานวันเกิดจัดเพื่อฉันหรือว่าเพื่อพี่สาวกันแน่"

"คุณคิดว่าชุดที่คุณดีไซน์สวย ฉันก็ต้องเลือกงั้นหรอ? เหอะ คุณรู้หรือเปล่า เป็นเพราะคุณดีไซน์เหมือนกันขนาดนั้น ฉันก็เลยไม่เลือก แล้วฉันก็รังเกียจชุดที่คุณดีไซน์ด้วย"