บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 485

เวินหนิงยืนอยู่หน้าโรงพยาบาลด้วยท่าทางเศร้าหมอง

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมหมอคนนั้นต้องพูดแบบนั้น ถึงขั้นสีหน้าเปลี่ยนไปทันทีตอนที่ต้องเองพูดความต้องการ

"ช่างเถอะ หมอคนนี้ไม่ตกลง อีกหน่อยเราค่อยมา แต่เรื่องนี้อาจจะมีความเป็นไปได้อื่น แบบ พ่อแกอาจจะอุ้มลูกมาผิดหรือเปล่า?"

พอเวินหนิงได้ยิน ก็ดึงสติกลับมา พูดถึงเวินฉีโม่ ใจเธอต่อต้านมาก

ตอนนี้เวินฉีโม่ จางหย่าหลินกับเวินหลาน เพราะทำหลักฐานเท็จเลยถูกจับเข้าคุก เธอไม่เคยไปหาเลย

ตอนนี้ไม่รู้ว่าพวกเขาออกจากคุกหรือยัง……

คิดไปคิดว่า คนทั้งตระกูเวิน ต่างมีประสบการณ์เคยเข้าคุกทั้งนั้น……รู้สึกตลกมาก

"ที่แกพูดก็ถูก เดี๋ยวฉันลองไปหาเขา ไปลองดูว่าจะหาเบาะแสอะไรได้หรือเปล่า"

เย่ซือเยวี่ยพยักหน้า เวินหนิงหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรไปหาเบอร์ของเวินฉีโม่

ทีแรกเธอก็ไม่ได้ตั้งความหวังมาก แค่อยากจะลอง ไม่คิดเลยว่าจะโทรติด

"ฮัลโหล แกเป็นใคร? โทรหาใคร?"

เสียงของเวินฉีโม่ลอยออกมา ทำให้เวินหนิงรู้สึกเหมือนผ่านไปเป็นชาติ

"ฉันเอง"

เธอเอ่ยพูดอย่างลำบากใจ

"ฉันจะรู้ได้ไงว่าแกเป็นใคร"

เวินฉีโม่ตอบอย่างหงุดหงิด "ฉันมีงานเยอะแยะที่ต้องทำ ถ้าไม่พูดฉันจะได้วางสาย"

"ฉันคือเวินหนิง"

เวินหนิงเอ่ยพูดอย่างเรียบนิ่ง ทำให้ผู้ชายคนนั้นอึ้งไปทันที

ไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับมา

"แกหาฉัน คงมีเรื่องสินะ?"

"ใช่"

เวินหนิงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง ถ้าเป็นแต่ก่อน เธอจะพูดกับเวินฉีโม่แบบนี้ ให้ตายก็ไม่เชื่อ

แต่ตอนนี้เรื่องเป็นแบบนี้ อะไรหลายๆอย่างก็เริ่มสับสน

"งั้นแกมาหาฉัน เดี๋ยวฉันจะส่งที่อยู่ให้แก"

เวินหนิงตอบตกลง แต่เย่ซือเยวี่ยกลับดึงชายเสื้อเธอ อดีตของเวินหนิง เธอก็รู้มาบ้าง คนตระกูลเวินทำยังไงกับเธอบ้าง ก็ไม่ใช่ไม่รู้

ถ้าไปแบบนี้ เธอเลยรู้สึกเป็นห่วง

"ไว้ใจเถอะ ตอนที่ฉันอ่อนแอที่สุด พวกเขาก็ทำอะไรฉันไม่ได้ พวกเขาในตอนนี้ ยิ่งทำอะไรไม่ได้แน่นอน"