บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 498

ลู่จิ้นยวนมาถึงที่ด้วยตัวเอง ผู้ช่วยก็ไม่กล้ารอช้า รีบเข้าไปหาเดนิสทันที

"นายครับ ผู้บริหารของบริษัทตระกูลลู่มาแล้วครับ ไม่งั้น……"

"บอกแล้วไงว่าไม่รับ แกฟังไม่รู้เรื่องเหรอ?"

เดนิสไม่คิดเลยด้วยซ้ำ ปฏิเสธทันที

ผู้ช่วยทำอะไรไม่ได้ จึงเดินออกไป "ขอโทษนะครับ คุณเดนิสไม่ยอมรับงานนี้ครับ"

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้……"

เวินหนิงหน้าเศร้า "ขอร้องคุณเข้าไปถามอีกครั้งนะคะ ฉันมีเรื่องที่สำคัญมากๆอยากจะขอร้องเขา……"

พอได้ยินแบบนี้ ผู้ช่วยก็ยังส่ายหน้า แม้แต่ลู่จิ้นยวนยังเชิญเขาไม่ได้ อย่าพูดถึงผู้หญิงคนนี้เลย

"ช่างเถอะหนิงหนิง ฉันไม่เชื่อว่าไม่มีหมอสะกดจิตคนอื่นทำไม่ได้ ในเมื่อเขาไม่รับ เดี๋ยวฉันไปหาหมอที่ต่างประเทศ"

แต่ ตอนที่เขากำลังจะไป ข้างในกลับมีเสียงลอยออกมา "รอเดี๋ยว คุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรครับ?"

เดนิสรู้ว่าลู่จิ้นยวนมา เลยอยากจะมาดูว่าศัตรูของเห่อจื่ออันหน้าตายังไง

ไม่คิดเลยว่าเขาจะเรียกผู้หญิงข้างตัวว่าหนิงหนิง

ผู้หญิงชื่อนี้ เขานึกถึงแค่คนเดียว

แต่ว่า เธอตายแล้วไม่ใช่เหรอ?

ก็เลยอดใจไม่ได้จนต้องถาม

"ฉันชื่อเวินหนิงค่ะ……"

เวินหนิงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็แค่ชื่อ เธอเลยตอบตามตรง

เดนิสถึงขั้นนั่งไม่ติดเก้าอี้ รีบเดินออกมาทันที "เวินหนิง?"

เขาจ้องหน้าผู้หญิงตรงหน้า ในใจผิดหวังมาก

หน้าตาของเวินหนิง เขายังจำได้ดี เพื่อให้เห่อจื่ออันปล่อยวางอดีต เขาหาผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนเวินหนิงไม่น้อยไปให้เขา

แต่หน้าตาคนตรงหน้าไม่เหมือนเลย

เวินหนิงมองออกว่าสีหน้าผู้ชายตรงหน้าเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่แค่เขายอมออกมา ยังไงก็เป็นเรื่องดี

เลยรีบเดินไปแล้วเอ่ยขอร้อง "ขอร้องนะคะ ตอนนี้ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ชีวิตคนทั้งคน รอช้าไม่ได้"

"ผมไม่มีอารมณ์"

เดนิสไม่อยากสนใจเรื่องที่เกี่ยวกับลู่จิ้นยวน

สำหรับเขา ชีวิตลู่จิ้นยวนยิ่งแย่ยิ่งดี

"ช่างเถอะ ในเมื่อเขาใจแข็งขนาดนี้ เราก็ไม่จำเป็นต้องขอร้องเขา เราไปกันเถอะ"

ลู่จิ้นยวนเห็นท่าทางหยิ่งยโสของเดนิส ก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ ดึงตัวเวินหนิงไปจากที่นี่

"คิดไม่ถึงเลยว่า……เป็นถึงผู้บริหารบริษัทตระกูลลู่ยังมีช่วงเวลาที่น่าสงสารขนาดนี้ จนถึงขั้นเอาผู้หญิงอีกคนมาเป็นตัวแทน"

เดนิสไม่ปล่อยโอกาสที่จะแซะลู่จิ้นยวน เลยเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเสียดสี

ตัวแทน?

หมายความว่ายังไง?

เวินหนิงหยุดฝีเท้า "คุณเดนิส ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดอะไร"

"คุณ……ไม่ใช่ตัวแทนของผู้หญิงที่ชื่อเวินหนิงเหรอ?"

เวินหนิงค่อยเข้าใจว่าเขากำลังพูดอะไร "คุณอาจจะเข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันประสบอุบัติเหตุเสียโฉม เลยไปทำศัลยกรรมมาค่ะ ก็เลยหน้าตาไม่เหมือนแต่ก่อน แต่ว่า ในเมื่อคุณเดนิสพูดแบบนี้ แสดงว่าแต่ก่อนเรารู้จักกัน?"

พอได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเดนิสเปลี่ยนไปทันที "คุณพูดว่า……คุณประสบอุบัติเหตุ หน้าตาก็เลยเปลี่ยนไป?"

"ใช่ค่ะ"

เดนิสทนรอไม่ได้แล้ว

"ห้าปีก่อน ฉันตกน้ำถูกซัดไปปลายแม่น้ำ ยังดีที่มีคนช่วยฉันไว้ แต่ที่โชคร้ายคือ ฉันความจำเสื่อม แล้วหน้าเสียโฉมด้วย มีคนใจดีสนับสนุนให้ฉันไปศัลยกรรม หน้าตาก็เลยไม่เหมือนแต่ก่อน ความจำก็เพิ่งกลับมาไม่นาน"

"เป็นแบบนี้นี่เอง……"

พอได้ยินแบบนี้ ความไม่สบอารมณ์ของเดนิสก็หายไปไม่น้อย

ทีแรกเขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้ไปคืนดีกับลู่จิ้นยวน ก็เลยไม่สนใจเห่อจื่ออัน ทิ้งให้เขาทุกข์ทรมานแบบนั้น

ที่แท้เป็นเพราะอุบัติเหตุนี่เอง

"ผมเป็นคนของเห่อจื่ออัน เรื่องของคุณ ผมจะช่วยเหลือเต็มที่ แต่ว่า ทำไมคุณจำได้แล้วแต่ไม่ติดต่อเขา?"

เวินหนิงได้ยินแบบนี้ ก็นึกถึงเรื่องตอนนั้น

"คุณเป็นคนที่จะพาฉันไปจากเมืองเจียงเฉิงครั้งก่อน?"

เดนิสพยักหน้า

"ที่แท้คุณไม่เป็นอะไร ดีมากจริงๆ"

เวินหนิงโล่งอกไปที อุบัติเหตุครั้งนั้นไม่ได้ทำให้ใครเสียชีวิต โชคดีมากๆ

"ฉันเคยติดต่อเห่อจื่ออัน แต่ไม่ใช่เบอร์ของเขา ลูกน้องเขาจะบอกเขาแทน แต่เขาไม่ติดต่อกลับมาเลย ฉันคิดว่าเขาคงยุ่งเกินไป ก็เลยไม่ได้รบกวนอีก"

"ถึงเขาจะยุ่งแค่ไหน คงไม่สนใจเรื่องของคุณไม่ได้ ต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่นอน"

เดนิสเข้าใจอะไรบางอย่าง

"ในเมื่ออย่างนี้ เดี๋ยวผมจะบอกเขาเองว่าคุณไม่เป็นอะไร เขาจะได้วางใจ"

เวินหนิงพยักหน้า "งั้นเรื่องที่ฉันอยากจะขอร้องคุณ……"

"คุณไว้ใจเถอะครับ คุณเป็นเพื่อนของจื่ออัน เรื่องของคุณก็เป็นเรื่องของผม ผมจะช่วยแน่นอนครับ"