จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 824

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในชั่วพริบตาเดียว เซียวหลันอยากจะคายยาในปากออกมา แต่หยุนถิงยกคางนางขึ้นอย่างแรง จนยาสารภาพความจริงเม็ดนั้นโดนเซียวหลันกลืนลงไปดื้อๆเลย

นางพยายามคายมันออกมาอย่างสุดชีวิต แต่ยาเม็ดนั้นละลายทันทีที่เข้าปาก นางเองก็ขยับไม่ได้ เซียวหลันลนลานทันที

“เจ้าเป็นใครกัน เจ้าให้ข้ากินอะไร?” เซียวหลันมองหยุนถิงอย่างระแวงทันที

คนผู้นี้เข้ามาในห้องตนได้อย่างไร นางไม่สังเกตเห็นเลยสักนิด

วี่รั่วฉิงมองคนที่จู่ๆก็ปรากฏตัวออกมา นางตกตะลึงเช่นกัน นางไม่เห็นใครเข้ามาเลย ไม่สนอะไรมากไปนัก วี่รั่วฉิงกำลังจะร้องขอความช่วยเหลือ เข็มเงินในมือหยุนถิงก็ลอยไปแทงวี่รั่วฉิงจนสลบไปเลย

หยุนถิงหมุนตัวกลับมา ครั้งนี้นางไม่ได้แปลงโฉม แต่ใช้โฉมหน้าที่แท้จริงมองเซียวหลัน

พอเห็นใบหน้าของหยุนถิงชัด เซียวหลันสีหน้าซีดเผือดทันที

“กู้เยว่หลัว เจ้า เจ้ายังมีชีวิตอยู่รึ?”

ใบหน้างดงามเลิศล้ำตรงหน้านี้ ท่าทางเย็นชาเย่อหยิ่ง สายตาเย็นชาเหินห่าง เหมือนกับกู้เยว่หลัวในตอนนั้นมิผิดเพี้ยน

ต่อให้สลายเป็นผุยผงเซียวหลันก็จำได้ดี เพราะตอนนั้นใบหน้านี้ทำให้เจ้าทะเลหลงใหลคลั่งไคล้ นางเห็นเซียวหรูซื่อน้ำตาไหลอาบแก้มทุกวัน

แต่ดูจากอายุนาง ก็แค่สิบกว่าปี กู้เยว่หลัวอายุมากกว่าตนสองปีด้วยซ้ำ ไม่มีทางจะอ่อนเยาว์ถึงเพียงนี้

“ไม่ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด เจ้าเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงได้หน้าตาเหมือนกู้เยว่หลัวเช่นนี้?” เซียวหลันเสียงแหลมขึ้นหลายส่วน

“เพราะกู้เยว่หลัวคือแม่ของข้า!” หยุนถิงกัดฟันบอก

“นางโดนหนอนกู่ผีเสื้อโลหิต กลับอยู่จนคลอดเจ้าออกมาได้ อีกทั้งเจ้าก็ยังมีชีวิตอยู่ นางนี่ช่างรักเจ้าทะเลเสียจริงนะ!” เซียวหลันยิ้มเย็นบอก

“ตอนนั้นเซียวหรูซื่อทำร้ายกู้เยว่หลัวอย่างไร บอกความจริงออกมาให้หมด!” น้ำเสียงเย็นเยียบของหยุนถิงแฝงแววเด็ดขาด ทำคนสะท้านเยือก

เซียวหลันอยากจะปฏิเสธ คิดจะใช้สิ่งนี้มาเป็นข้อแลกเปลี่ยน แต่ปากกลับบอกไป

“กู้เยว่หลัวและเซียวหรูซื่อเมื่อก่อนสนิทสนมกันดีมาก ทั้งสองคนคุยถูกคอกัน ดังนั้นเลยเรียกกันเป็นพี่น้อง แต่พวกนางรักผู้ชายคนเดียวกัน

ต่อมากู้เยว่หลัวและเจ้าทะเลรักใคร่ชอบพอกันด้วยใจจริง ทุกครั้งที่กู้เยว่หลัวมาเล่าเรื่องราวของนางและเจ้าทะเลกับเซียวหรูซื่อ ถึงต่อหน้าเซียวหรูซื่อจะทำเหมือนดีใจกับนาง แต่ในใจนั้นกลับริษยาแทบบ้า

เซียวหรูซื่อแอบใกล้ชิดเจ้าทะเลอย่างลับๆ และยังเคยสารภาพความในใจต่อเจ้าทะเล แต่โดนเจ้าทะเลปฏิเสธ ทำให้นางทั้งริษยาและไม่อยากยอมแพ้

นางถือดีว่าไม่ด้อยไปกว่ากู้เยว่หลัวเลย เหตุใดเจ้าทะเลไม่ชอบนาง แต่กลับชอบกู้เยว่หลัว ดังนั้นเซียวหรูซื่อเลยแอบส่งคนมาเลี้ยงดูหนอนกู่ผีเสื้อโลหิต และยังลอบฆ่ากู้เยว่หลัวด้วย

หลายครั้งที่กู้เยว่หลัวเกือบจะเกิดเรื่อง โชคดีที่เจ้าทะเลมาช่วยนางไว้ได้ทันเวลา ต่อมาหาตัวฆาตกรได้เลยจับคนผู้นั้นห้าม้าแยกร่าง

เพราะครอบครัวของคนผู้นั้นอยู่ในเงื้อมมือเซียวหรูซื่อ ดังนั้นเขาเลยไม่ได้เปิดโปงเซียวหรูซื่อออกมา

กู้เยว่หลัวและเจ้าทะเลหมั้นกันแล้ว และข่าวแพร่ไปทั่วทั้งเขตทะเลนิรนาม เซียวหรูซื่อร้องไห้โฮทั้งคืน แต่นางมีหรือจะยอมเลิกรา

หากนางมิได้ ต่อให้ทำลายทิ้ง ก็มิมีวันยอมให้กู้เยว่หลัวได้ไป นี่เป็นคำพูดเดิมของนางตอนนั้น

ดังนั้นเซียวหรูซื่อเลยแกล้งส่งคนไปยุแยงให้สองสำนักแตกคอกัน และยังลอบทำร้ายหัวหน้าตระกูลของตระกูลกู้ และโยนความผิดให้เจ้าทะเล

กู้เยว่หลัวไม่เชื่ออยู่แล้ว นางมาคุยต่อหน้ากับเจ้าทะเลด้วยตัวเอง แต่เซียวหรูซื่อวางแผนล่อเจ้าทะเลออกไป แกล้งพาท่านแม่ของเจ้าทะเลมาแทน

เดิมเจ้าทะเลไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยสักนิด เขาโดนเซียวหรูซื่อควบคุมไว้ อ่อนโยนเอาใจใส่นางยิ่งนัก เป็นห่วงเป็นใย ต่อมาก็มีลูกด้วยกัน

หลายเดือนต่อมา สายของเซียวหรูซื่อในสี่แคว้นกลับมารายงาน บอกว่าเจอร่องรอยของกู้เยว่หลัว เซียวหรูซื่อเคียดแค้นยิ่งนัก เลยส่งนักฆ่าไป

ครั้งเดียวไม่สำเร็จ ก็ส่งไปอีกหลายระลอก ไล่ฆ่าไปตลอด มีครั้งหนึ่งข้ามาส่งน้ำชาให้เซียวหรูซื่อ ได้ยินนางพูดว่ากู้เยว่หลัวตายเพราะคลอดยากจากด้านนอกประตู

กู้เยว่หลัวโดนหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตมานานสองปี มาถึงขีดจำกัดแล้ว หากนางไม่คลอด อาจจะอยู่ไปได้อีกหลายปี

แต่นางเลือกที่จะคลอดลูกออกมา ตอนนั้นข้าแอบคำนวณวันแล้ว เด็กนั่นน่าจะเป็นลูกของกู้เยว่หลัวและเจ้าทะเล

เซียวหรูซื่อปิดข่าวไว้มิดชิด ไม่ให้เจ้าทะเลรู้เลย หากไม่ใช่เพราะนางวางยาพิษเจ้าทะเลก่อน เอาแค่เรื่องพวกนั้นที่นางทำกับกู้เยว่หลัว เจ้าทะเลต้องจับนางสับเป็นหมื่นๆชิ้นแน่นอน!”

หยุนถิงแค้นใจนัก มือที่แนบร่างอยู่กำหมัดแน่นจนกระดูกปูดโปน เส้นเลือดที่ขมับปูดโปนขึ้น บรรยากาศรอบตัวเย็นลงถึงติดลบ

เซียวหรูซื่อน่าตายนัก ชั่วร้ายอำมหิตถึงปานนี้ กล้าวางหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตใส่ท่านแม่ วางแผนให้ร้ายจนท่านแม่กับเจ้าทะเลเข้าใจผิดกัน และยังฆ่าล้างครอบครัวนางอีก ซ้ำยังส่งคนไปลอบฆ่าท่านแม่----

เสียแรงที่ก่อนหน้านี้ตนยังรู้สึกว่านางน่าสงสาร วินาทีนี้หยุนถิงแค้นจนอยากจับเซียวหรูซื่อมาสับเป็นหมื่นๆชิ้นแล้วห้าม้าแยกร่างเลย

นางควรจะโดนเซียวหลันทรมานจนตาย สมน้ำหน้าโดนทรมานจนอยู่ไม่สู้ตาย ทั้งหมดนี้นางทำตัวเองทั้งนั้น เป็นผลกรรมของนางทั้งนั้น

ไม่ จะให้นางสบายไปเช่นนี้ไม่ได้ วินาทีนี้หยุนถิงสาบานในใจว่าจะต้องคืนสิ่งที่เซียวหรูซื่อทำกับท่านแม่นางกลับไปพันเท่าหมื่นเท่าเลย

“งั้นเพราะเหตุใด ต่อมาเจ้าทะเลถึงไปอยู่ที่เขตหวงห้ามหลังเขา?” หยุนถิงถามอย่างเย็นชา