ขณะที่เย่อู๋เทียนเล่นหมากรุกกับเจียงฉางเซิง ก็ถามซุนอีหมิงที่อยู่ข้างๆประโยคหนึ่ง: “อีหมิง นายมีเรื่องสำคัญที่จะบอกกับฉันไม่ใช่เหรอ เรื่องอะไร?”
ซุนอีหมิงพูดด้วยความเคารพ: “คือแบบนี้ ประธานเย่ โปรเจกต์รับเหมาก่อสร้างสถาบันเจิ้นกั๋ว จะทำการประมูล มีสามบริษัทในเมืองเจียงไห่ที่ตรงตามมาตรฐานคุณสมบัติสำหรับการก่อสร้างโปรเจกต์นี้ หนึ่งในนั้นคือเกาซื่อ อสังหาริมทรัพย์ กรุ๊ปเจียงหนาน ตามที่ผมตรวจสอบมา ประธานบริษัทคนปัจจุบันชื่อว่าเกาเยว่หรู เป็นลูกพี่ลูกน้องภรรยาของคุณ คุณว่า…….”
เย่อู๋เทียนพูดอย่างราบเรียบว่า: “ทำตามระเบียบ เรื่องเล็กๆที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของญาติ นายไม่ต้องถามฉัน”
ซุนอีหมิงนิ่งไป และกลืนไม่เข้าคายไม่ออก: “ครับ ประธานเย่”
จากนั้น ซุนอีหมิงก็เติมชาให้กับเย่อู๋เทียนอีกถ้วย ต่อจากนั้นก็รินชาให้กับเจียงฉางเซิง
แอบรู้สึกประหลาดใจ
ชายชราอย่างเจียงฉางเซิง ซุนอีหมิงเคยเจอมาก่อน
ปีนั้นซุนอีหมิงเพราะว่าทำงานจนลืมกินลืมนอนเกินไป ร่างกายแย่ลงทุกวัน ก็ไปพักผ่อนที่เขาเอ๋อเหมยเป็นเวลาช่วงหนึ่ง ตอนที่ปีนเขาบังเอิญเจอกับเจียงฉางเซิง ผลปรากฏว่าได้รับคำชี้แนะบางอย่างจากเจียงฉางเซิง ซุนอีหมิงก็ได้รับการถ่ายทอดวิชาห้าสัตว์
ตอนนี้ เหตุผลที่ร่างกายของซุนอีหมิงแข็งแรงขนาดนี้ เรียกได้ว่ารู้สึกซาบซึ้งในความเมตตาของเจียงฉางเซิงในตอนนั้น
หลายปีผ่านไป แม้ว่าเจียงฉางเซิงจะลืมซุนอีหมิงคนนี้ไปแล้ว
แต่ซุนอีหมิงกลับจำได้อย่างชัดเจน
ตอนนี้ยังไงก็คาดไม่ถึงว่า ผู้บำเพ็ญตนอย่างเจียงฉางเซิง ไม่นึกเลยว่าจะเฝ้าประตูให้กับเย่อู๋เทียน
แต่เมื่อซุนอีหมิงคิดอย่างนั้น เกาเยว่หรูก็นั่งรถเข้ามา
ไม่นานก็จอดอยู่หน้าคฤหาสน์บนยอดเขา
เมื่อสังเกตว่าซุนอีหมิงก็อยู่ที่นี่ด้วย เกาเยว่หรูนิ่งไปก่อน ต่อจากนั้นถึงได้อุทานว่า: “ทำไมคุณซุนถึงอยู่ที่เขาทะเลหมอกได้?”
เลขาที่อยู่ข้างหน้าก็ประหลาดใจมากเช่นกัน: “เฮ้ย เป็นคุณซุนจริงๆด้วย!”
เกาเยว่หรูมองไปที่ภายในของคฤหาสน์บนยอดเขาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเป็นสภาพที่มีคนเข้ามาตั้งรกรากอยู่แล้ว
มองเห็นจากระยะไกล
ชายหนุ่มร่างผอมคนหนึ่ง ไม่นึกเลยว่ายังคงชกมวยอยู่ในพื้นที่โล่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากประตู และผู้หญิงที่อยู่ข้างๆของเขา ไม่นึกเลยว่าจะเป็นหูเสี่ยวเอ๋อภรรยาของเฉียนจิ้งคุน
เมื่อรวมสถานการณ์นี้เข้าด้วยกัน เกาเยว่หรูรู้สึกหดหู่ใจอยู่พักหนึ่ง ก็คิดว่า ซุนอีหมิงคงจะซื้อคฤหาสน์บนยอดเขามาแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังใกล้ชิดกับคนในตระกูลเฉียนมากด้วย…….
ทำอะไรชักช้าไม่ทันคนอื่นจริงๆเลย
ตอนแรกอยากจะซื้อคฤหาสน์บนยอดเขาทะเลหมอกมา มอบให้กับซุนอีหมิง โดยไม่คาดคิด ซุนอีหมิงก็ได้ซื้อคฤหาสน์มาตั้งนานแล้ว มิน่าล่ะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของทะเลหมอกถึงได้บอกว่า ที่นี่เป็นเขตที่อยู่อาศัยส่วนตัว!
เกาเยว่หรูรู้สึกหดหู่ใจอยู่พักหนึ่ง แต่เมื่อคิดดูอีกที ในเมื่อมาก็มาแล้ว ยังโชคดีได้เจอกับเทพแห่งแวดวงธุรกิจอย่างซุนอีหมิง ก็คงต้องไขว่คว้าเอาไว้อย่างแน่นอน
ยังไงซะความแข็งแกร่งของการรับเหมาก่อสร้างของเกาซื่อ อสังหาริมทรัพย์ กรุ๊ปก็อยู่ที่นั่น และมันก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าตระกูลเฉียน เกาเยว่หรูไม่เชื่อว่า ซุนอีหมิงจะทอดทิ้งเกาซื่อ อสังหาริมทรัพย์ กรุ๊ปไปโดยตรง
คิดแบบนี้ เกาเยว่หรูจัดแจงหน้าตาทันที เปิดประตูลงรถ และเดินไปทางซุนอีหมิงด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
“คุณซุนดูสง่างามมากเลยค่ะ ไม่นึกเลยว่าจะเล่นหมากอยู่ที่นี่”
ซุนอีหมิงหันหน้ามองไป เห็นเกาเยว่หรู นิ่งอึ้งไปเล็กน้อย และยิ้มอย่างขมขื่นในใจ พูดถึงเกาเยว่หรูเกาเยว่หรูก็มาจริงๆด้วย ดูท่าทาง เรื่องราวในวันนี้จัดการได้ยากมาก
ด้านหนึ่งคือเกาเยว่หรูที่มีความสัมพันธ์เป็นญาติกับเย่อู๋เทียน อีกด้านหนึ่งคืออีกสองบริษัทที่มีคุณสมบัติในการรับเหมาก่อสร้างเช่นกัน เป็นเรื่องยากลำบากใจตามลำดับจริงๆ!
เมื่อคิดเช่นนี้ ซุนอีหมิงก็ลุกขึ้นมา มองดูเกาเยว่หรูด้วยรอยยิ้ม และพูดว่า: “เมื่อกี้นี้กำลังพูดถึงคุณเกาอยู่เลย ไม่นึกเลยว่าคุณจะปรากฏตัวที่นี่”
เกาเยว่หรูพูดด้วยความประหลาดใจว่า: “เมื่อกี้นี้กำลังถึงฉันเหรอ? คุณซุนพูดถึงฉันเรื่องอะไรกันค่ะ?”
ซุนอีหมิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
เจียงฉางเซิงที่กำลังเล่นหมากรุกกับเย่อู๋เทียนเกาหน้าผาก ดูเกมหมากรุกที่อยู่ข้างหน้าไปด้วย และสั่งการซุนอีหมิงไปด้วย: “เสี่ยวซุน มีบุหรี่หรือเปล่า เอามาบุหรี่มาม้วนหนึ่ง แม่งเอ๊ย เกือบตายอีกแล้ว เล่นหมากรุกตานี้ ทำให้ฉันกลัดกลุ้มใจมากจริงๆ”
คนอื่นเขาเป็นบอสของเทียนจวิน กรุ๊ป!
ก็ใช่
แกแค่คนขายฆ่าสัตว์ ไม่เคยได้ยินมาก่อนก็เป็นเรื่องปกติ
อีกอย่าง
คฤหาสน์ยอดเขาเป็นบ้านของแกเหรอ?
ตลกสิ้นดี!
ยังไม่รู้ว่าแกอาศัยอยู่มุมไหนของคฤหาสน์จวนเขาทะเลหมอก คิดว่าอาศัยอยู่ในจวนเขาทะเลหมอกจริงๆ ก็กลายเป็นไฮโซเหรอ?
แต่ยังเป็นเพราะว่าซุนอีหมิงอยู่ที่นี่ เกาเยว่หรูฝืนอดทนเอาไว้ ต่อจากนั้นไม่ได้มองหวงต้าไห่อีก หันหน้ามองไปทางซุนอีหมิง และพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า: “ขอโทษด้วยค่ะ คุณซุน เรื่องของครอบครัว เอ่อ ฉันไม่รบกวนแล้ว ไว้วันหลังค่อยมาหา……”
ในเวลานี้เอง เย่อู๋เทียนซึ่งนั่งอยู่บนม้านั่งไม่พูดอะไรมาโดยตลอด จู่ๆก็ทิ้งตัวหมากรุกไว้บนกระดานหมากรุก และพูดกับเจียงฉางเซิงที่อยู่ตรงหน้าว่า: “แม่ทัพ นายตายแล้ว!”
จากนั้น เย่อู๋เทียนลุกขึ้นมา มองดูหวงต้าไห่ซึ่งอยู่ในอารมณ์โกรธเคือง แล้วก็มองดูเกาเยว่หรูที่ใบหน้าแดงก่ำ และขมวดคิ้วพูดขึ้นมาว่า: “เกิดอะไรขึ้น?”
เกาเยว่หรูถึงได้สังเกตเห็นเย่อู๋เทียน
เมื่อกี้นี้ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขา คิดว่าเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เฝ้าประตูให้กับซุนอีหมิง
แต่ฉากต่อมา แทบจะทำให้เกาเยว่หรูต้องมุดดินหนีเข้าไป
หวงต้าไห่เดินเข้ามาด้วยความโกรธ บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้กับเย่อู๋เทียน หลังจากที่เย่อู๋เทียนฟังจบ ก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว ต่อจากนั้นมองไปทางซุนอีหมิงด้วยใบหน้านิ่ง และพูดขึ้นมา: “มาหานาย นายจัดการซะ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าครอบครัวของฉันมีญาติที่ชื่อว่าเกาเยว่หรู!”
ซุนอีหมิงพูดด้วยใบหน้าขมขื่น: “ครับ ครับ คุณอย่าได้โกรธ ทุกครอบครัวก็ย่อมมีเรื่องยากลำบากกันทั้งนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...