จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 199
คนที่นั่งรถคันเดียวกับเย่อู๋เทียนและเสิ่นรั่วชิง แน่นอนว่ายังมีหยูฉิงกับอ้ายเสี่ยวเตี๋ย
ตอนนี้หยูฉิงกับอ้ายเสี่ยวเตี๋ยนั่งอยู่ที่เบาะด้านหลัง
และรถคันที่เย่อู๋เทียนขับอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่รถสปอร์ตรุ่นราคาถูกสุดแล้ว แต่เป็นรถของโล่หวาง
เป็นรถฮัมเมอร์ระดับไฮคลาส
รถสปอร์ตที่เย่อู๋เทียนขับออกมาจากตระกูลฉาว ถูกโล่หวางขับพาจ้าวโย่วหลิงไปหน่วยสืบราชการลับเจียงหนาน
ด้านในรถฮัมเมอร์ ค่อนข้างกว้างขวาง
แต่บรรยากาศตอนนี้ รู้สึกอึดอัดยิ่งกว่าตอนที่ทั้งสี่คนเบียดกันอยู่ในรถสปอร์ตคันนั้น!
เหตุผลแท้จริง แน่นอนว่าต้องเป็นโทรศัพท์สายที่เย่อู๋เทียนรับสายเมื่อครู่
ผู้หญิงที่โทรมาเป็นใครกันแน่
ทำไมถึงเรียกเย่อู๋เทียนว่า......
ที่รัก
ที่สำคัญคือ
จากการพูดของผู้หญิงที่โทรมา เย่อู๋เทียนเคยแช่อ่างน้ำกับเธองั้นเหรอ
อีกทั้งยังเป็น......
อ่างยาที่แช่ด้วยกันสองคนด้วย
นี่มันเรื่องอะไรกันแน่
ตอนนี้เย่อู๋เทียนวางสายไปแล้ว
ตลก!
ถ้าไม่วางสายตอนนี้ จะให้โอกาสผู้หญิงที่โทรมาได้พูดอีกเหรอ
ไม่มีทาง
เย่อู๋เทียนไม่ได้โง่ขนาดนั้น!
ส่วนผู้หญิงคนที่โทรมา
แน่นอนว่าเย่อู๋เทียนรู้จัก
แปดปีก่อน เย่อู๋เทียนไปปฏิบัติหน้าที่ที่ต่างประเทศ ตอนกลับมาผ่านเกาะเล็กๆ แห่งหนึ่ง
ทั้งสองคนรู้จักกันบนเกาะเล็กๆ แห่งนั้น
อีกฝ่ายชื่อเทียนหลงเอ๋อร์ การที่เธออยู่บนเกาะเล็กๆ ในตอนนั้น ก็เพราะเธอเก็บตัวศึกษาสูตรการกลั่นยาสูตรหนึ่ง
เพราะบนเกาะเล็กๆ แห่งนั้น มีสมุนไพรระดับล้ำค่าและหายากเติบโตอยู่ทุกที่!
การที่เทียนหลงเอ๋อร์ศึกษาสูตรการกลั่นยาบนเกาะเล็กๆ แห่งนั้น เพราะเทียนหลงเอ๋อร์เป็นคนที่ชีพจรหยุดเต้น ซึ่งพบได้ยากมาก!
ตอนนั้นเย่อู๋เทียนรักษาโรคชีพจรหยุดเต้นของเธอจนหายด้วยความราบรื่น
แต่ระหว่างการรักษา......
เกี่ยวข้องกับอ่างยา
พูดง่ายๆ คือจะรักษาโรคชีพจรหยุดเต้นของเทียนหลงเอ๋อร์ให้หาย ต้องใช้อ่างยา......
อีกทั้งเย่อู๋เทียนต้องอยู่ในนั้นด้วย!
ใช้ปราณหยางบริสุทธิ์ของตัวเอง เป็นตัวนำยาให้เทียนหลงเอ๋อร์!
แน่นอนว่า.......
ไม่มีอะไรสองแง่สองง่ามเลย เป็นแค่การรักษาเพื่อช่วยคนเท่านั้น
อีกทั้งตอนทั้งสองคนแช่อ่างยาในตอนนั้น......
เย่อู๋เทียนก็ใส่เสื้อผ้าอยู่
ส่วนเทียนหลงเอ๋อร์......
ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า
หลังจากเสร็จเรียบร้อย เทียนหลงเอ๋อร์ก็เห็นเย่อู๋เทียนเป็นผู้ชายของเธอ
จากการพูดของเทียนหลงเอ๋อร์ เธอเป็นทายาทของตระกูลเทียน ผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่พันธมิตรมังกร
เย่อู๋เทียนได้เป็นผู้ชายของเธอ เป็นเกียรติอย่างสูงสุด!
แต่สำหรับเรื่องนี้......
เย่อู๋เทียนไม่ได้สนใจ
ต่อมาเพราะงานที่กรมทหารยุ่งมาก เย่อู๋เทียนจึงไม่ได้สนใจเรื่องนี้
ไม่คาดคิดว่า......
แปดปีต่อมาในวันนี้ คิดไม่ถึงว่าเทียนหลงเอ๋อร์จะโทรหาเย่อู๋เทียน!
ขณะที่เย่อู๋เทียนกำลังย้อนนึกถึงเรื่องในอดีต ในที่สุดเสิ่นรั่วชิงที่นั่งข้างคนขับ ก็อดถามออกมาไม่ได้
“อีกฝ่ายเป็นใคร”
เย่อู๋เทียนครุ่นคิด แล้วตอบว่า
“ไม่สนิท”
เสิ่นรั่วชิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง อ้ายเสี่ยวเตี๋ยที่นั่งอยู่เบาะหลังพูดแซะเย่อู๋เทียนหนึ่งประโยค
“ไม่สนิทเหรอ ฉันว่าพวกนายสนิทกันมากนะ นายไม่สนิทกับเธอ เธอจะเรียกนายว่าที่รักเหรอ อีกทั้งยังเคยแช่อ่างด้วยกันอีก นี่เรียกไม่สนิทเหรอ โอ้ๆๆๆ เย่อู๋เทียน นายนี่ผ่านอะไรมาโชกโชนสินะ!”
เย่อู๋เทียนมองอ้ายเสี่ยวเตี๋ยผ่านกระจกมองหลังแวบหนึ่ง
“อย่าพูดไร้สาระ ไม่ใช่เรื่องของเธอ!”
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยเบะปาก
“ทำไมถึงไม่ใช่เรื่องของฉัน ตอนนี้ถือว่าฉันเป็นญาติฝ่ายเสิ่นรั่วชิงแล้ว อ้อ ตอนนี้เธอโทรหานายด้วย มาหาถึงที่แล้ว จะไม่ใช่เรื่องฉันได้ยังไง”
“เนี่ย ใช่สิ นายรีบวางสายขนาดนั้นทำไมเหรอ ดูก็รู้ว่าทำผิดแล้วร้อนตัว!”
“แฟนเก่าสินะ เข้าใจแหละ เหงาก็เลยคิดถึงนาย แปดปีต่อมาในวันนี้ คงอยากกลับมาดีกันเหมือนเก่า อาบน้ำด้วยกัน ชิชิ แฟนเก่าคนนี้ช่างดีสุดยอดไปเลย!”
เมื่อพูดจบ หยูฉิงที่นั่งข้างเธอเหงื่อไหลทั้งตัว
เย่อู๋เทียนเป็นใคร
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยไม่รู้เหรอ
เป็นข้อความที่เทียนหลงเอ๋อร์ตอบกลับมา
หลังจากอ้ายเสี่ยวเตี๋ยเห็นข้อความ จู่ๆ เธอถึงกับตกใจจนตาค้าง ถึงขั้นที่หลุดด่าออกมาว่า “บัดซบ! นี่มันอะไรกัน”
เย่อู๋เทียนกับเสิ่นรั่วชิงมองอ้ายเสี่ยวเตี๋ยพร้อมกัน
ไม่เพียงแค่อ้ายเสี่ยวเตี๋ยที่ตกใจจนตาค้าง หยูฉิงที่อยู่ข้างเธอก็เบิกตาโตทั้งสองข้าง ในแววตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ!
เย่อู๋เทียนถามว่า “ทำไมเหรอ”
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยจับมือถือด้วยมือข้างหนึ่ง จากนั้นอ่านข้อความที่เทียนหลงเอ๋อร์ส่งมา
“นังผู้หญิงสมควรตายนี่ชื่ออะไร กล้าบอกฉันไหม เมื่อกี้กล้าด่าฉันว่านังร่าน! เธอตายแน่! เธอตายทั้งครอบครัวแน่!”
หลังอ่านข้อความนี้จบ อ้ายเสี่ยวเตี๋ยกรี๊ดออกมาอย่างตกใจ
“กรี๊ด!”
“เจอผีใช่ไหม เจอผีหรือเปล่าเนี่ย เธอรู้สิ่งที่ฉันพูดเมื่อกี้ได้ยังไง”
เพิ่งพูดจบ มีข้อความส่งมาอีกครั้ง
“เธอสิเป็นผี เป็นผีทั้งตระกูล ไม่สิ เธอกับตระกูลเธอยังไม่ใช่ผี ภายในสองวัน พวกเธอถึงจะเป็นผีได้!”
ดูข้อความบนมือถือ
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยตกใจจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว
โยนมือถือของเย่อู๋เทียนออกไป เหมือนโยนเผือกร้อนๆ ทิ้ง
เย่อู๋เทียนยกมือขึ้นมารับไว้ ดูข้อความบนมือถือแวบหนึ่ง ขมวดคิ้วเบาๆ แล้วพูดใส่มือถือว่า “เธอกล้าดักฟังมือถือฉันเหรอ!”
เมื่อพูดประโยคนี้ออกมา จู่ๆ มีเสียงเทียนหลงเอ๋อร์ดังออกมาจากมือถือ “จัดการผู้หญิงที่ไร้มารยาทใส่ฉันเมื่อกี้ ไม่งั้นฉันจะทำให้มือถือนายเป็นระเบิด!”
เสิ่นรั่วชิง อ้ายเสี่ยวเตี๋ย และหยูฉิง เริ่มมีใบหน้าเหลือเชื่อ
ขณะนั้น จู่ๆ เย่อู๋เทียนเปิดหน้าต่างรถ แล้วโยนมือถือตัวเองออกไป
มือถือหล่นลงบนถนนด้านนอก
ผ่านไปครู่หนึ่ง จู่ๆ มือถือระเบิด ควันหนาลอยขึ้นมาเป็นกลุ่มก้อน
ตอนนี้เย่อู๋เทียนหยุดรถลงแล้ว มองมือถือที่ระเบิดอยู่ไม่ไกล ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แววตาฉายแววความโกรธ
ทันใดนั้น เย่อู๋เทียนหันไปมองอ้ายเสี่ยวเตี๋ย แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “รู้หรือยังว่าอะไรคือปลาหมอตายเพราะปาก”
อ้ายเสี่ยวเตี๋ยตกใจจนงงไปหมด
เสิ่นรั่วชิงกับหยูฉิงก็งงเหมือนกัน
ผู้หญิงที่โทรหาเย่อู๋เทียน เป็นใครมาจากไหนกันแน่
เธอ......
ทำให้มือถือระเบิดอย่างกะทันหันจากระยะไกลได้ยังไง
ในเวลาเดียวกัน
ในวิลล่าแห่งหนึ่ง แถวทะเลสาบชุนชิวเมืองเจียงหนาน ผู้หญิงหน้าเด็กในชุดกี่เพ้า สวมแว่นไร้กรอบคนหนึ่ง จ้องคอมพิวเตอร์ด้านหน้า แล้วหัวเราะเสียงดังออกมาทันที!
“กล้าด่าฉัน! ไม่รู้ที่เป็นที่ตายจริงๆ!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...