จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 211

บทสนทนาระหว่างเย่ชูอีกับเย่สืออู่ เข้าสู่หูของเย่อู๋เทียนอย่างไม่ตกหล่นแม้แต่คำเดียว

เพียงแต่ว่า ผู้หญิงทั้งสองคนไม่รู้สึกถึงว่าเย่อู๋เทียนยืนอยู่ยอดต้นไม้ที่ไม่ไกลนัก

ในเวลานี้นี่เอง

เย่ชูอีหยิบขวดเงินขนาดเล็กออกมาจากแขน

หลังจากที่เปิดจุกแล้ว ของเหลวที่คล้ายกับสารปรอทก็ไหลออกมาจากในนั้น ตกอยู่บนร่างของว่านฉิว

ในชั่วพริบตา ศพของว่านฉิว! ควันสีขาวพวยพุ่งออกมา และกลิ่นฉุดก็อบอวลอยู่ในอากาศในทันที!

เย่อู๋เทียนในค่ำคืนขมวดคิ้วมองดูฉากนี้

โดยไม่คาดคิดว่า บนตัวของเย่ชูอี ไม่นึกเลยว่าจะมีน้ำยากัดกร่อนศพของที่จัดการกับศพเป็นพิเศษแบบนี้!

สูตรของสิ่งนี้ มีต้นกำเนิดมาจากนักหมื่นพิษแห่งซีไห่!

ว่านฉิวคนนี้ ในฐานะกากเดนคนสุดท้ายของนักหมื่นพิษแห่งซีไห่ ในที่สุดร่างกายก็ถูกกำจัดโดยสิ่งที่สำนักคิดค้นขึ้นมาเอง!

ตอนนี้ดูเหมือนว่า…….

ความดีและความชั่วจะได้รับรางวัลเสมอ!

เย่ชูอีจัดการร่างของว่านฉิวเรียบร้อย ก็ถอดเสื้อออก และห่อหุ้มหัวของว่านฉิว ต่อจากนั้น ก็หายไปจากที่เดิมในค่ำคืน พร้อมกับเย่สืออู่

เย่อู๋เทียนมองดูทิศทางที่ทั้งสองคนออกไป ไม่ได้ลังเลใดๆ ตามไปอย่างรวดเร็วโดยไร้เสียง

ในเวลาเดียวกัน ในใจก็เกิดความอยากเห็นอยากรู้ที่รุนแรงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

คุณหนูรองที่เย่ชูอีกับเย่สืออู่เพิ่งจะพูดถึง มาจากที่ไหนกันแน่?

นอกจากนี้ คุณหนูรองคนนี้ มีจุดประสงค์อะไรที่มาเมืองเจียงไห่อีก?

เมื่อกี้นี้เย่สืออู่ยังพูดถึง คนที่เรียกว่าคุณหนูรองคนนี้ ดูเหมือนมีแผนการอื่น!

แผนการแบบนี้ คืออะไรอีก?

ด้วยความสงสัยแบบนี้ เย่อู๋เทียนก็เดินตามหลังของเย่ชูอีกับเย่สืออู่ที่อยู่ไม่ไกล

หลังจากนั้นประมาณห้านาที เย่ชูอีกับเย่สืออู่ ก็มาถึงทางเข้าร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้กับเขาทะเลหมอก

เวลาไม่ได้ดึก แต่ทางเข้าของร้านอาหารแห่งนี้ กลับไม่มีลูกค้าทานข้าว

ทางเข้า กลับมีคนแปลกหน้าหลายคน

สวมเสื้อคลุม แตกต่างจากการแต่งตัวกับในสังคมสมัยใหม่เป็นอย่างมาก

เห็นได้ชัดว่า คนแปลกหน้าหลายคนนี้ ไม่ใช่พนักงานของร้านอาหารแห่งนี้

เย่ชูอีกับเย่สืออู่เดินเข้าร้านอาหารอย่างคนเย่อหยิ่ง คนแปลกหน้าหลายคนก็ไม่ได้ขัดขวาง

ไม่ไกลจากร้านอาหาร เย่อู๋เทียนจ้องมองคนแปลกหน้าหลายคนที่หน้าร้านอาหารอย่างเรียบราบ

ในใจก็ค่อนข้างกลัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ด้วยสายตาของเย่อู๋เทียน คนแปลกหน้าหลายคนนี้ ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว เป็นสุดยอดผู้แข็งแกร่งในแวดวงศิลปะต่อสู้

หนึ่งคนในนั้น ก็บรรลุถึงขั้นเหมือนเซียน

สามารถพูดได้แบบนี้ว่า ถ้าคนแปลกหน้าหลายคนนี้กระทำการอยู่ในงานประมูลชุนชิวก่อนหน้านี้…….

แค่คนใดคนหนึ่ง ก็เป็นคนที่เหนือกว่าอยู่แล้ว!

ตอนนี้ หลายคนนี้ เต็มใจเป็นสุนัขเฝ้าประตูของคนอื่น !

คนที่ทานข้าวในร้านอาหารแห่งนี้ น่าจะเป็นคุณหนูรองที่เย่ชูอีกับเย่สืออู่พูดถึงนะ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่อู๋เทียนเดินไปทางตรอกข้างร้านอาหารอย่างเงียบๆ

หญิงสาวก็เพลิดเพลินกับการเคี้ยวไม่กี่ครั้ง ถึงได้พูดต่อไปว่า: “ต่อจากนั้น ตามนิสัยของเย่อู๋เทียน ก็ย่อมไม่มีทางปล่อยตระกูลหลิงเมืองเจียงหนานไว้ ถึงเวลานั้น ตระกูลหลิงเมืองเจียงหนาน จะถูกเย่อู๋เทียน ใช้วิธีเดียวกันมาทำร้าย!”

“นี่เป็นเพียงแค่ก้าวแรก!”

“ก้าวที่สองเหรอ หลังจากที่เย่อู๋เทียนทำลายตระกูลหลิงเมืองเจียงหนาน พันธมิตรมังกรตระกูลหลิง ไม่มีทางปล่อยเย่อู๋เทียนไปอย่างแน่นอน!”

“ด้วยความสามารถของเย่อู๋เทียน ฝีมือก็พอๆกันกับไอ้แก่เหล่านั้นของตระกูลหลิง ถึงเวลานั้น ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันขึ้นมา ตระกูลเทียนจะต้องมีส่วนร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!”

“ครั้งนี้ที่ตระกูลเทียนส่งคนไปถึงเมืองเจียงหนาน ไม่น้อย แต่ถ้าทำให้ตระกูลหลิงโกรธ ทั้งสองฝ่ายจะต้องบาดเจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่าย ต่อจากนั้น แกนหลักคนอื่นๆของตระกูลเทียน จะต้องมาจากต่างประเทศ ทำลายตระกูลหลิงให้หมดจด!”

“ต่อจากนั้น ก็เป็นก้าวที่สาม ถึงเวลานั้น ฉันจะออกหน้าด้วยตัวเอง พาตัวนังหนูเทียนหลงเอ๋อร์นั้นกลับมาตระกูลเย่ของฉัน ภายใต้สมมติฐานดังกล่าว เธอว่า ตระกูลเทียนจะเอาของสิ่งนั้นที่ตระกูลเย่ของฉันต้องการออกมา เพื่อเทียนหลงเอ๋อร์หรือไม่?”

เย่ชูอีฟังคำพูดนี้จบลง ในดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นว่า: “คุณต้องการเป็นศัตรูกับตระกูลเทียนเหรอ?”

หญิงสาวยิ้มเล็กน้อย: “เป็นศัตรูมาตลอด”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ หญิงสาวมองเย่สืออู่ที่อยู่อีกด้านหนึ่ง และพูดเบาๆว่า: “กินหม้อไฟเถอะ กินหม้อไฟเสร็จ ไปฆ่าภรรยาของเย่อู๋เทียน ก็คือผู้หญิงที่ชื่อเสิ่นรั่วชิง ต่อจากนั้นโยนความผิดนี้ให้กับตระกูลหลิงก็พอ แบบนี้ จะทำให้เย่อู๋เทียนโกรธอย่างแน่นอน!”

เย่สืออู่พยักหน้าพูดว่า: “ค่ะ คุณหนูรอง!”

หญิงสาวก็มองดูเย่ชูอี และพูดอย่างราบเรียบว่า: “บอกขั้นตอนกับเธอแล้ว เธอไปทำเถอะ ก้าวแรก จะต้องไม่ผิดพลาด ไม่อย่างนั้น ฉันจะตัดส่วนล่างของเธอ ทำเป็นเนื้อสไลด์ ต่อจากนั้นก็จุ่มลงในหม้อไฟ ให้เธอกิน”

เมื่อเย่ชูอีได้ยินเช่นนี้ ก็ลุกขึ้นจากที่นั่งในทันที ไม่กล้าแม้แต่จะมองผู้หญิงที่กำลังกินหม้อไฟ

ต่อจากนั้น เย่ชูอีหิ้วหัวของว่านฉิว ออกจากร้านอาหารแห่งนี้

ในเวลาเดียวกัน

ห้องวีไอพีอีกห้องที่ชั้นบนสุดของร้านอาหาร

ก็คือห้องวีไอพีถัดจากที่คุณหนูรองของตระกูลเย่พันธมิตรมังกรคนนี้ทานหม้อไฟอยู่ เย่อู๋เทียนกำลังนั่งอยู่ข้างๆโต๊ะกาแฟ…….

กำลังดื่มชาอยู่!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ