จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 252

ตอนนี้ คนขับรถบัส ก็ได้ลงไปรับทราบรายละเอียด

ทำความเข้าใจก็รู้ได้ว่า

ที่แท้จางม่านซุปเปอร์สตาร์แห่งประเทศหลงมาที่นี่กำลังถ่ายทำภาพยนตร์ประชาสัมพันธ์

จากเหตุดังกล่าวนี้ ลูกเศรษฐีคนหนึ่งของเมืองเจียงไห่ ด้วยความเลื่อมใสในตัวจางม่าน จึงมาดูแลและคอยบริการด้วยตัวเอง

เรียกให้ดูเก๋ไก๋ว่าเยี่ยมทีมงาน

ลูกเศรษฐีคนนั้นจึงได้เหมาจองสวนพฤกษชาติทั้งหมดไว้จริง

ไม่ได้เหมาจองเฉย ๆ

ผู้ที่มาเที่ยวที่ถูกกั้นไม่ให้เข้าทั้งหมด ล้วนได้รับการชดเชยอย่างคุ้มค่า

ค่าผ่านประตูคือห้าสิบเหรียญ ลูกเศรษฐีคนนั้นจ่ายคืนให้คนมาเที่ยวห้าร้อยเหรียญ！

ค่าต่างถึงสิบเท่า เงินมากเสียงดัง

จึงมีน้อยคนที่จะปฏิเสธของรายการเย้ายวนแบบนี้

มาถึงขณะนี้ เฉพาะที่จ่ายคืนให้ผู้มาเที่ยว ก็มีมากกว่าร้อยคนแล้ว！

ที่เห็นอยู่เบื้องหน้า พวกชายฉกรรจ์ชุดดำที่ยืนขวางทางไม่ให้รถบัสเข้า ก็คือตัวแทนของลูกเศรษฐีคนนั้น ทำหน้าที่คอยจ่ายเงินอยู่หน้าประตู

ในมือของแต่ละคน ต่างถือเงินกันไว้คนละปึก

แต่จ่ายเงินจ่ายเงินไปถึงตอนนี้ พวกเขาชักจะออกอาการไม่อยากจ่ายต่อเสียแล้ว！

พูดง่าย ๆ！

ตะเพิดให้คนตกใจถอยออกไป เอาเงินที่เหลือ เข้าเก็บใส่กระเป๋าตัวเอง จะหอมกว่ามั้ย？

ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้เบื้องหน้าพวกเขาเป็นคนที่มาในรถบัสคันใหญ่ถึงสามคัน

นี่ต้องควักจ่ายทิ้งเป็นเงินอีกเท่าไหร่？

เหล่าผู้ปกครองที่อยู่ในรถรู้เรื่องเข้า

ถึงแม้แต่ละคนจะมีอารมณ์ขึ้นกัน

แต่ก็ได้แต่โกรธไม่กล้าออกเสียง

ลูกเศรษฐีอะไรกัน？

เพียงเพื่อจะเล่นซุป’ สตาร์สตาร์อย่างจางม่าน ถึงกับยอมทุ่มกันขนาดนี้？

แต่ พอชายฉกรรจ์ตัวหัวหน้าพูดถึงชื่อของลูกเศรษฐีคนนั้นออกมา ผู้ปกครองแต่ละคนก็หุบปากเงียบกันทั้งหมด

“นายน้อยของพวกเรานั้น ชื่อเจียงอานไท่！”

พอได้ยินชื่อนี้

ผู้ปกครองที่อยู่ในบริเวณนี้ นอกจากเย่อู๋เทียน ทั้งหมดต่างอยู่ในสภาพตาค้างปากอ้า

ชื่อเจียงอานไท่ ในบริเวณพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี ก็เพียงแค่ลูกเศรษฐี

แต่ถ้าเป็นพ่อของเขา เจียงอู่ฟู นี่ไม่เพียงแค่ชื่อดังในแค่พื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี แต่ดังไปทั่วโลก！

นั้นคือยอดคนวงการมวย เจียงอู่ฟู！

เห็นว่า เจียงอู่ฟูยังมีความสัมพันธ์เป็นเครือญาติกับตระกูลโล่แห่งตี้ตู！

นี้อยู่ในบริบทไหนกัน？

ก็คืออยู่ในนามที่เป็นรูปธรรมของวงศาคณาญาติในราชวงศ์！

ถึงให้เป็นเย่อู๋เทียน น่ากลัวก็คงไม่กล้าไปกระทบกระทั่ง？

เย่อู๋เทียน ถึงแม้จะเป็นเจ้ายมบาลชิงตี้แห่งประเทศหลง เป็นเทพกองยุทธการ！

แต่ถึงยังไงก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์เป็นเครือญาติวงศ์ตระกูลระดับมีฐานันดรศักดิ์สูงสุด

คิดดูแล้ว วันนี้ที่สวนพฤกษชาติ.......

เข้าไปไม่ได้จริงแท้แน่นอน！

ไม่เพียงแต่บรรดาผู้ปกครองพวกนี้หมดปัญญา

ให้แม้แต่ชุยโจวมู่ ก็คงต้องเก็บอุปกรณ์ม้วนเสื่อปิดฉาก

ทำยังไงก็ไม่มีทางคิดได้.......

แผนอันแสนแยบยลของตน จะต้องมาถูกลูกชายของเจียงอู่ฟูทำลายลง！

และเขายังไม่กล้าจะใช้อารมณ์ได้แม้แต่น้อย！

ต่อไปจะทำยังไงดี？

ถ้าแม้แต่สวนพฤกษชาติก็ยังเข้าไปไม่ได้ แล้วจะคุยอะไรเรื่องใช้ยาพิษฆ่า “ฉีเซิงหยาง”

ใช้ยาพิษฆ่า “ฉีเซิงหยาง” ไม่ได้！

ทางด้านหลิงซื่อคุน ยังจะไปส่งมอบงานได้ยังไง？

คิดวนอยู่ตรงจุดนี้ จิตใจของชุยโจวมู่ร้อนรุ่มจวนเจียนจะตายให้ได้

แต่หารู้ไม่

ชุยโจวมู่ไม่ต้องส่งมอบงานแล้ว？

เพราะว่า หลิงซื่อคุนตายไปแล้วด้วยน้ำมือของเย่อู๋เทียน

ขณะนั้น เหลียนซินหรูในฐานะครูใหญ่โรงเรียนประถมทิงเฉา กำลังทักท้วงกับตัวหัวหน้ากลุ่มชายฉกรรจ์ชุดดำด้วยสีหน้าเป็นมิตร

ฝ่ายชายฉกรรจ์คนนั้นกลับพูดใส่กลับด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันว่า

“ไม่ต้องพูดมากเรื่อง รีบไปให้พ้นจากที่นี่ ถ้าเกิดไปกวนอารมณ์ถึงนายน้อยพวกข้า พวกแกคิดจะไป ก็จะไปไม่พ้นละนะ！”

เย่อู๋เทียนซึ่งลงมาจากรถแล้ว ไม่พูดไม่จาเงียบอยู่ตลอด

ตอนนี้ เขาก็ได้เดินออกไปข้าง ๆ แล้ว กำลังต่อโทรศัพท์ออกไป

ฝ่ายตรงข้ามก็คือซุป’ สตาร์สตาร์จางม่าน

“ฮัลโหล ใครคะ？”

อีกฟากโทรศัพท์ ส่งเสียงเล็ก ๆ นุ่ม ๆ ของจางม่านเข้ามา

น้ำเสียงแฝงด้วยความสงสัย

เพราะนอกจากคนในครอบครัวของหล่อนเองแล้ว ยังมีเพื่อนสนิทไม่กี่คน นอกนั้นไม่มีใครรู้เบอร์ส่วนตัวนี้ของหล่อน

“อะไรคะ ทางเข้าอะไร？”

เย่อู๋เทียนพูดอย่างขี้เกียจรำคาญว่า

“เธอเอาโทรศัพท์ให้เจียงอานไท่ซิ！”

จางม่านที่อยู่อีกฟากของโทรศัพท์งงเต็มหน้า แต่ที่สุดก็ยื่นโทรศัพท์ไปให้เจียงอานไท่

และพูดไปคำหนึ่งว่า

“ของเย่อู๋เทียน โทรศัพท์จากคุณเย่ คนของคุณ ไปขวางคุณเย่อยู่ที่หน้าประตูใหญ่”

เจียงอานไท่เหมือนถูกฟ้าผ่าใส่

จากนั้น เจียงอานไท่แม้โทรศัพท์ยังไม่กล้าจะรับ รีบตรงไปที่รถสปอร์ตที่จอดอยู่

ด้วยความเร็วอย่างไม่คิดชีวิต เร่งไปยังหน้าประตูทางเข้าสวนพฤกษชาติ

ในขณะนั้น เย่อู๋เทียนได้เดินกลับมาที่ข้างหน้าชายฉกรรจ์ชุดดำที่เป็นหัวหน้าคนนั้นแล้ว

“รีบไปให้พ้นจากสายตาข้าทันที มิฉะนั้น รับผิดชอบกับผลที่จะเกิดขึ้นเอาเอง”

ชายฉกรรจ์ชุดดำสะอึกขึ้นมาในทีแรก แล้วก็ตวาดด่าใส่กลับฉอด ๆ

“ไอ้แม่งใครวะ？ที่กูเพิ่งพูดไปให้ฟังนั้นยังไม่ชัดเจนหรือไง？นายน้อยของข้า เจียงอานไท่ ได้จัดเช่าเหมาที่นี่.....ทั้งหมดแล้ว！เข้าใจมั้ยว่าเหมาจองทั้งหมดหมายถึงอะไร？”

เย่อู๋เทียนทำขยับตาหยี ๆ

ไม่พูดพร่ำทำเพลง

เงื้อมือขึ้นแล้วฟาดลงไปบนหน้าของชายฉกรรจ์ชุดดำ

ผลัวะ！

ชายฉกรรจ์ชุดดำ ถูกตบล้มลงกับพื้น

บรรดาผู้ปกครองที่อยู่ในบริเวณ ตาลุกโต

ไม่มีใครคิดถึง

เย่อู๋เทียน ถึงขนาดกล้าลงมือตบคน！

ตบคนตบใครไม่ว่า

ชายฉกรรจ์ชุดดำคนนี้ เป็นถึงคนของหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ในเจียงไห่ พนักงานประจำของบ้านตระกูลเจียง！

ตระกูลเจียง วงศาคณาญาติในราชวงศ์.......

และท่ามกลางที่ทุกคนตกตะลึงกันอยู่นั้น เสียงแผดคำรามของรถสปอร์ตคันหนึ่ง ดังลั่นเข้ามาจากข้างในสวนพฤกษชาติในทันใดนั้น

เร็วปานพายุไล่ฟ้าแลบ！

รถสปอร์ตสีเงินขาวเหวี่ยงท้ายกลับอย่างสวยงาม จอดสนิทลงตรงหน้าเย่อู๋เทียน

ในนาทีต่อมา！

เจียงอานไท่อยู่ในรถ ขนาดหน้าเย่อู๋เทียนยังไม่กล้ามอง ทันทีที่ลงจากรถได้ ก็คุกเข่าลงตรงเบื้องหน้าเย่อู๋เทียน

ร้องโอดครวญระดับฮีสทีเรียออกมา

“คุณพ่อ！ผมผิดไปแล้ว！”