จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 395
พูดทั้งหมดนี้จบ หานจื่อเซียนก็ทนกับความทรมานจากภายในร่างกายไม่ไหวอีกต่อไป！
นัยน์ตาเรียวเล็กทั้งคู่ ค่อย ๆ ปิดลง
เห็นได้ชัดเจน หล่อน มีชีวิตแขวนแค่บนเส้นด้าย
สัญญาณชีพของหล่อน ถึงขีดที่จะขาดแล้ว！
อวัยวะภายในที่สำคัญ ๆ ก็มีการแปรสภาพฉีกขาดในระดับต่างกัน！
เหตุการณ์ที่เกิดให้เห็นกับตานี้
ทำให้เสิ่นรั่วชิงตกใจตื่นกลัวอย่างหนัก！
หญิงในชุดเสื้อคลุมสีดำนี้ จะเป็นใครกันแน่？
แล้วทำไมหล่อนรู้จักสามีของตัวเธอเอง？
อีกอย่าง.....
หล่อนทำไมถึงได้จู่ ๆ พูดถึงผู้หญิงคนที่ชื่อกัวเถาจือ？
กัวเถาจือ ตอนที่เธอเองอยู่ที่เมืองเจียงไห่ ก็ได้ยินมีพูดกันถึงอยู่
และคนที่เอ่ยถึงชื่อกัวเถาจือนี้ ก็คือเพชฌฆาตเจียงคนที่แพ้ไปกับมือสามีหล่อนนี่เอง！
แต่ว่า
เวลานาทีนี้
เสิ่นรั่วชิงไม่มีเวลาพอที่จะมาคิดอะไรมากแล้ว！
ที่เห็นคือหานจื่อเซียนดูเหมือนสัญญาณชีพจะไม่มีแล้ว จึงรีบตรวจชีพจรของหล่อน
ยังดี
สัญญาณชีพแม้จะดูอ่อนมาก
แต่
คนยังมีชีวิตอยู่
เสิ่นรั่วชิงรีบจัดการนำเอาหานจื่อเซียนเข้าไปในห้อง
หลังจากนั้น......
เสิ่นรั่วชิงทำตามวิชาพลังแก่นม่วงที่เย่อู๋เทียนสอนมาเมื่อก่อนหน้านี้ รีบนำเอาชี่แท้ในร่าง ส่งเข้าไปในตัวของหานจื่อเซียน
แต่ทว่า ไม่ว่าเสิ่นรั่วชิงจะใช้ความพยายามอยู่เท่าไหร่
หานจื่อเซียนก็ยังคงมีลมปราณที่อ่อนล้า ไม่มีทีท่าจะดีขึ้นเลย
เสิ่นรั่วชิงยังปักใจรู้สึกว่า ผู้หญิงชุดเสื้อคลุมยาวสีดำคนนี้ กับสามีของตน จะต้องมีความผูกพันอย่างไม่ธรรมดา！
และแล้ว หลังจากการทำการรักษาแล้วไม่เป็นผล.....
เสิ่นรั่วชิงจึงรีบโทรศัพท์ไปให้เย่อู๋เทียนทันที
พูดไปอย่างร้อนรนว่า
“ที่รัก คุณรีบกลับบ้านด่วน ที่บ้านเกิดเรื่อง！”
ขณะนั้น เย่อู๋เทียนกำลังอยู่ที่บ้านเฉิงโม่หนง พอได้ยินคำพูดของเสิ่นรั่วชิง คิ้วขมวดย่นขึ้นมา
อารมณ์ตื่นใจเกิดขึ้นทันที รีบถามสวนไปทันทีว่า
“เกิดอะไรขึ้น？”
เสิ่นรั่วชิงชี้แจงกลับอย่างทันที
“คืออย่างนี้ จู่ ๆ ที่บ้านมีผู้หญิงคนหนึ่งมาที่บ้าน หล่อนบาดเจ็บภายในสาหัสมาก คำแรกหลังจากประตูเปิดจากที่หล่อนเคาะเรียกแล้วก็คือให้คุณรีบหนี เหมือนกัยจะบอกให้คุณรีบหนีให้พ้นจากตี้ตู หล่อนยังบอกว่า กัวเถาจือกำลังตามล่าคุณอยู่！”
เย่อู๋เทียนขยับหรี่ตาทั้งคู่ รีบถามสวนไปว่า
“คุณหละ？คุณไม่เป็นไรนะ？”
เสิ่นรั่วชิงรีบตอบกลับทันที
“ฉันไม่มีอะไร คุณรีบกลับมาด่วนเลยนะ ชีวิตคนสำคัญที่สุดนะ！”
เย่อู๋เทียนก็ตอบกลับทันที
“ได้ ผมจะกลับเดี๋ยวนี้”
ตัดสายโทรศัพท์ เย่อู๋เทียนบอกกับเฉินโม่หนงที่อยู่ข้าง ๆ
“ที่บ้านเกิดเรื่อง ฉันต้องรีบกลับด่วน”
เฉินโม่หนงอารมณ์เริ่มสงบลงแล้ว หล่อนในขณะนั้น ยังคิดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเสิ่นรั่วชิง รีบสำทับไปว่า
“งั้นฉันขับรถไปส่ง”
เย่อู๋เทียนลุกยืนขึ้นพูดไปว่า
“ไม่ต้องนะ เธอต้องอยู่บ้านพักผ่อนให้สบาย ”
พูดจบ เย่อู๋เทียนเดินไปที่หน้าประตูอย่างเร่งรีบ
และในขณะที่เย่อู๋เทียนเปิดประตูออกในพริบตานั้น
เย่อู๋เทียน หายไปจากจุดเดิม
เฉินโม่หนงถึงแม้เคยเห็นความเก่งกาจของเย่อู๋เทียนแล้ว
แต่ เห็นเย่อู๋เทียนหายวับไปกับตาแบบนี้ ในความรู้สึก เกิดกระแสคลื่นกระหน่ำมาอีกครั้ง！
ในขณะเดียวกันนั้น
เส้นทางการบินจากเจียงหนานมาตี้ตู
เครื่องบินส่วนตัวลำหนึ่ง ใช้ความเร็วกับการบินอย่างนิ่มนวล
บนเครื่องบิน
นอกจากนักบินแล้ว
ในห้องผู้โดยสาร มีเพียงหนึ่งชายกับหนึ่งหญิง
จะเป็นเหมือนกับว่าถูกมดปลวกพิษรุมตอมกัดทั่วทั้งตัว！
วันแรก
เขียวช้ำไปทั้งตัว
วันที่สอง
ดำคล้ำไปทั้งตัว
วันที่สาม
ทั้งตัวจากหัวถึงตีน เต็มไปด้วยแผลพุพองเน่าไปทั่ว
สยดสยองขนาดทนดูกันไม่ได้！
หลังจากหลี่หานหูจัดการเช็ดเข็มทั้งตับที่อยู่ข้างหน้าจนหมดแล้ว
ก็หยิบเอากระปุกกระเบื้องเคลือบที่ในนั้นมีของเหลวสีเขียวอยู่ครึ่งกระปุก
หลังจากนั้น.....
หลี่หานหูจัดการเอาเข็มเงินตับนั้น ใส่ลงไปในกระปุกเคลือบนั้นทั้งหมด
ใส่ลงไปพลาง ยังส่งเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ
“หานจื่อเซียน นอกจากถูกท่านซัดไปสามหมัดแล้ว ยังโดนเข็มเงินของฉันเล่นงานเข้าไปด้วย！”
“และ เข็มเงินสิบสองเล่มที่เข้าไปในร่างกาย แยกซัดเข้าไปที่จุดเทียนฉือ จื่อกง ไน่กวน......ที่เป็นจุดสำคัญต่าง ๆ”
“พระเซียนเทพอะไรก็ยากที่จะช่วยได้แล้ว！”
“ฉะนั้น ท่านทำไมยังจะไปตี้ตู เพื่อตามดูหล่อนอีก？”
“ถอยก้าวมาอีกเรื่องหนึ่ง ท่านแน่ใจจริง ๆ หรือ หล่อน หานจื่อเซียนนั่น จะไปตี้ตูแน่？”
ฟังคำพูดนี้ของหลี่หานหูแล้ว
กัวจื่อจู๋ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเขา นัยน์ตาทอประกายอาฆาตเคียดออกมา
“ให้เพียงแต่คนที่มีสายสัมพันธ์กับตระกูลเย่เผ่าโบราณ ล้วนแล้วแต่จะต้องถูกลงโทษขั้นสูงสุดจากวัดอี่เซียนของฉัน！”
“ยิ่งไปกว่านั้น ในครั้งนั้นด้วยเพราะหล่อนไปช่วยแก้แค้นกับคนแซ่เย่คนนั้น ถึงกับหักหลังวัดอี่เซียนของฉัน！”
“ฉะนั้น การจัดการคนทรยศหักหลัง......”
“ก็จะต้องลงทัณฑ์ด้วยวิธีทรมานที่โหดเหี้ยมที่สุด！”
พูดถึงตอนนี้ กัวจื่อจู๋หักมุมเรื่องที่พูดออกไป แล้วจึงกลับมาตอบคำถามสุดท้ายของหลี่หานหู
“หานจื่อเซียน จะต้องไปตี้ตูแน่นอน”
“เพราะว่า ในโลกนี้ ผู้ที่เข้าถึงวิธีแก้พิษจากเข็มของคุณนี้ ไม่ได้มีเพียงคนเดียว！”
สีหน้าหลี่หานหูเปลี่ยนไปฉับพลัน
“ในโลกนี้ นอกจากตัวฉันเองที่สามารถแก้พิษของพิษภูตได้ ยังจะมีใครอีก？ยังจะมี วิธีแก้อะไรอีก？”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...