จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 422
พลังดาบราวกับสายรุ้ง！
ตกลงมาบนหน้าผากของฉีซู่ชิว！
ดาบสับลง！
ฉีซู่ชิวผู้ชายตัวเตี้ย ถูกระเบิดทั้งตัวจนรอยคาบเลือดเป็นกองเลย！
เพียงพริบตาเดียว ทั่วทั้งเขาหวินหลานราวกับผืนดินที่เงียบสงบ！
หน้าประตูใหญ่ของอาศรมหวินซี
ดดยมีโจวชิ่งจือเป็นผู้นำ ทุกคน ตกตะลึงจนตาค้างไปชั่วครู่หนึ่ง！
ฉีซู่ชิว ตายแบบนี้แล้วหรือ？
ทันใดนั้น คนที่อยู่ตรงนั้นทั้งหมด ต่างก็มองไปที่ใบหน้าของเย่อู๋เทียน
ในสายตาของทุกคนเผยความเลื่อมใสศรัทธาในสายตาอย่างบ้าคลั่ง！
มีหญิงสาววัยรุ่นสามสี่คน ถึงขั้นน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่หยุดตรงนั้นเลย！
ไม่เชื่อเลยจริงๆ เย่อู๋เทียน แข็งแกร่งมาจนถึงจุดนี้ได้！
ไม่เชื่อเลยจริงๆ ชีวิตนี้ชาตินี้ จะได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของเย่อู๋เทียนได้！
วันนี้เวลานี้ มีลูกศิษย์หญิงของวัดอี่เซียนสายตรงกว่าเท่าไหร่ ที่เพียงเพราะว่าเห็นหน้าจองเย่อู๋เทียนครั้งเดียวก็ตกหลุมรักจนตลอดชีวิต！
ประโยคเดียว……
ตกหลุมรักแล้ว！
กลับเห็นเย่อู๋เทียนในเวลานี้ เหมือนว่าไม่ได้สนใจการตายของฉีซู่ชิวเลยทั้งสิ้น！
และกำชับโจวชิ่งจืออย่างนิ่งๆหนึ่งประโยค
“หากที่นี่เกิดเรื่องขึ้นอีก ใช้ไฟบินเป็นตัวสื่อสาร ฉันจะมา！ ”
พูดจบ
ปลายเท้าของเย่อู๋เทียนขยับ
กระโดดขึ้นจากพื้น！
ตามมาด้วย กลุ่มคนตรงนั้น มองไปยังทิศทางที่เย่อู๋เทียนจากไปทุกคนเลย
คุกเข่าคารวะ！
วันนี้ ถ้าหากเย่อู่เทียนอยู่ตรงนี้
คนเหล่านี้ของอาศรมหวินซี ยากที่จะหนีความตายได้ทั้งหมด！
มิน่าล่ะ……
โจวซี จะมองเย่อู๋เทียนเป็นคนในใจของเธอ
ผู้ชายเช่นนี้！
มีผู้หญิงคนไหนในโลกใบนี้ที่ไม่เต็มใจที่สนใจเขาบ้างล่ะ？
และในขณะเดียวกัน
ใจกลางตี้ตู หอหมากรุก
ยังคงอยู่ในลานของบ้านเก่าแห่งนั้น
โจวจิ้นยวนนักพรตเต๋าที่มอมแมม คุกเข่าลงกับพื้นด้วยเลือดอาบทั้งตัว
ไกลออกไปตรงหน้ากว่า100เมตร มีผู้ชายวัยกลางคนกำลังยืนตัวตรงอยู่ที่นี่น สวมใส่ชุดราชวงศ์ถังสีดำ ในมือถือดาบโค้ง
คนๆนี้ เป็นลูกชายคนโตของเหวินไท่จี๋！
เหวินจือฉวน！！
แม้ว่ารูปลักษณ์ภายนอกเหมือนคนวัยกลาง แต่ความเป็นจริงอายุของเขากลับสูงกว่าเหวินเติงเจิน กั๋วเหล่าของประเทศหลงมาก
ในเวลานี้
เหวินเติงเจิน ก็อยู่ตรงนั้นด้วยเช่นกัน
ไม่เพียงแค่เหวินเติงเจินอยู่ตรงนั้น เจ้าหน้าที่ระดับสูงของประเทศหลงมากมายที่อยู่เขตพื้นที่นี้ ก็อยู่ตรงนี้ด้วยทั้งหมด！
ถึงขั้น แม้แต่ฝ่าบาทผู้สูงส่งของประเทศหลง ก็อยู่ที่นี่！
ไม่เพียงแค่คนเหล่านี้มากันหมดแล้ว
นายพลมากมายของกรมทหารตี้ตูสังกัดประเทศหลง ก็ปรากฏตัวทั้งหมดแล้ว
บนอากาศ
เครื่องบินรบเสียงดังก้อง！
ราวกับเผชิญสงครามปกป้องเมืองหลวง！
จากการคำนวณอย่างละเอียด มีเครื่องบินรบกว่าพันลำ เอาปากแรงกระสุน……
เล็งเหวินจือฉวนแล้ว！
ประโยคเดียว
ขอเพียงแค่ฝ่าบาทผู้สูงส่งออกคำสั่ง แรงกระสุนที่มีทั้งหมด จะจดจ่อไปอยู่บนตัวของเหวินจือฉวนเพียงผู้เดียว
แต่ว่า เหวินจือฉวน เหมือนว่าไม่ได้เก็บมันมาใส่ใจ
ยังคงมองไปที่โจวจิ้นยวนเช่นเคย
เหวินจือฉวนยิ้มเล็กน้อย
“คุณผ่านสิบกระบวนท่าภายใต้กระบี่ของฉันแล้ว คิดไม่ถึงว่ายังไม่ตาย ค่อนข้างน่าสนใจเลยทีเดียว！”
สีหน้าของโจวจิ้นยวนดุร้าย สายตาที่มองไปยังเหวินจือฉวน ไม่มีความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย
“เย่อู๋เทียน แม้ว่าตายในเงื้อมมือของเหวินไท่จี๋แล้ว แต่ คุณคิดอยากจะแย่งชิงบัลลังก์ ฉันโจวจิ้นยวน แม้ว่าเป็นนักพรตเต๋า ก็เป็นคนแรกที่จะไม่ยินยอม！”
พูดแล้ว เหวินจือฉวน ยกมือขึ้นโบก
พลังกระบี่ราวกับสายรุ้ง！
ตัดขาดเครื่องบินรบกลางอากาศเป็นสองท่อน！
ในเวลานี้！
เครื่องบนรบร่วงหล่น！
ภายในเขตพระราชฐาน ควันไฟสงครามโขมง！
คนตายไปจำนวนมาก！
แต่ตอนที่หล่นลง เหวินจือฉวนก็ยิ้มแล้ว
“ใช้บู๊ปกครองประเทศ ถึงจะเป็นหลักธรรม！พวกมดอย่างพวกคุณ ไม่รู้อะไรคือบู๊เลย น่าสงสารสุดๆ ！”
ณ ตรงนี้ เงียบสนิทไม่มีเสียงอะไรเลย！
มีเพียงเครื่องบินรบที่ร่วงหล่น เสียงไฟ้ลุกไหม้！
ไฟลุกทั้งตัว！
หลังจากที่ผู้คนเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา นอกจากเหวินจือฉวนแล้ว ทุกคนต่างก็เบิกตามองกว้างไม่เว้นสักคนเดียว
และในเวลานี้
ชายวัยกลางที่ไฟเต็มตัว สะบัดเสื้อคลุมบนตัวออกแล้ว ยืนอยู่หน้าของโล่ซวนหยวน
มองไปยังเหวินจือฉวน พูดอย่างเยือกเย็นออกมาหนึ่งประโยค
“เจ้ายมบาลชิงตี้ เย่อู๋เทียน ตายแล้ว แต่ ฉันยังอยู่ วิญญาณทหารแห่งประเทศหลง ก็อยู่！”
เมื่อพูดประโยคนี้จบ
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ต่างก็ราวกับว่ามองเห็นความหวังแล้ว
วิญญาณทหารแห่งประเทศหลง！
หยางทุนหู่！
เคยมีชื่อเสียงเท่าเทียมกับเย่อู๋เทียน！
เพียงแค่ หลังจากเย่อู๋เทียนชนะศึกจนโด่งดังทั่วโลกแล้ว หยางทุนหู่ ก็หายตัวไป
คิดไม่ถึง……
จู่ๆเขาก็รับราชการทหารอยู่ในกรมทหาร！
อีกอย่าง……
กลับกลายเป็นนายทหารธรรมดาทั่วไป！
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...