จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 438
ถ้าเย่อู๋เทียนไม่มีความแข็งแกร่งที่สอดคล้องกับป้ายเจินอู่
เกรงว่าถึงแม้วันนี้ตนเองจะใช้กำลัง ก็ต้องทวงป้ายเจินอู่กลับคืนมาให้ได้?
เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้
ทันใดนั้น หวงฝู่เจิ้งฉีก็รู้สึกอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี!
ละอายใจ!
อับอายขายหน้า!
ขณะนี้ หวงฝู่เจิ้งฉีไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเย่อู๋เทียนด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม เขายังคงกัดฟันและกล่าวว่า
“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็เป็นเช่นนั้นเถอะ! ในเมื่อท่านต้องการมอบตำแหน่งเจ้าสำนักให้ผม ผมก็จะหน้าด้านรับตำแหน่งนี้ อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ท่านยังคงเป็นอดีตเจ้าสำนักของสำนักเจินอู่ของพวกเรา! ผมจะเคารพท่านเหมือนพ่อแม่! ยิ่งไปกว่านั้น ตำแหน่งอดีตเจ้าสำนักของสำนักเจินอู่ เป็นเพียงสถานะหนึ่งเท่านั้น! ขอร้องท่านได้โปรดรับปากเรื่องนี้ด้วยเถอะ!”
เย่อู๋เทียนยิ้มเล็กน้อย
“บอกเหตุผลให้ผมฟังหน่อยสิ”
หวงฝู่เจิ้งฉีกล่าวด้วยความไร้ยางอาย
“อาหารเย็นมื้อนี้ ฉันเป็นคนทำให้ท่าน.....ท่านลองชิม ถ้าท่านไม่พอใจ ก็แล้วแต่ว่าท่านจะทำอย่างไร ถ้าท่านพอใจ ท่านก็จะเป็นผู้อาวุโสของ....ฉัน!”
เย่อู๋เทียนเลิกคิ้ว
“ถ้าเช่นนั้น ก็เอาตามความคิดของคุณ”
เมื่อหวงฝู่เจิ้งฉีได้ยินเช่นนั้น เขารู้สึกดีใจกับเรื่องที่คาดไม่ถึง
เขามั่นใจฝีมือการทำอาหารของตนเองมาก
ถ้าเย่อู๋เทียนกินดี......
ตนเองก็จะสามารถได้คืบเอาศอกไปเรื่อย ๆ แล้วอยู่ข้างกายเขา เป็นพ่อครัวให้เขา?
เพราะอย่างไรเสีย ถ้าเรื่องนี้สำเร็จ ตนเองจะเป็นหนึ่งในคนที่ใกล้ชิดเย่อู๋เทียนมากที่สุด และสามารถขอคำชี้แนะวิทยายุทธจากเขาได้ทุกเมื่อ!
เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้......
หวงฝู่เจิ้งฉีทำตัวเหมือนพ่อครัวที่ต้องเผชิญกับการประเมิน เขารีบใช้มือทำสัญญาลักษณ์เชิญชวน และกล่าวกับเย่อู๋เทียน
“เชิญครับ!”
เย่อู๋เทียนไม่พูดอะไรอีก มองเสิ่นรั่วชิงที่อยู่ด้านข้างแวบหนึ่ง แล้วเดินเข้าไปในห้องรับแขกด้วยความจำใจ
เมื่อสมาชิกหลักของตระกูลหวงฝู่ ที่อยู่นอกประตูเห็นภาพนี้
พวกเขารู้สึกอารมณ์ซับซ้อนถึงขีดสุด
พวกเขาทุกคนล้วนรู้จักนิสัยของหวงฝู่เจิ้งฉีเป็นอย่างดี
แต่นึกไม่ถึงว่า
วันนี้ เพียงเพราะคำพูดประโยคเดียวของเย่อู๋เทียน ทำให้เจ้าบ้านของพวกเขา กลายเป็นเจ้าสำนักของสำนักเจินอู่!
และความปรารถนาสูงสุดของเจ้าสำนักแห่งสำนักเจินอู่คนนี้ คือการอยู่ข้างกายเย่อู๋เทียน.....
เป็นพ่อครัว!
และหวงฝู่เหยาในเวลานี้
ยืนอยู่นอกประตูใหญ่ของบ้านเก่าหลังนี้ ท่าทางผิดปกติราวกับถูกผีเข้า
นึกไม่ถึงว่า
คืนนี้จะเกิดเรื่องเช่นนี้ได้!
พ่อของตนเอง!
เจ้าบ้านแห่งตระกูลหวงฝู่!
ผู้ทรงอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังหวงฝู่ กรุ๊ป!
รองเจ้าสำนักของสำนักเจินอู่ อืม! ตอนนี้เขาสนับสนุนความชอบธรรมแล้ว!
ตอนนี้……
ต้องการอยู่ข้างกายชายหนุ่มคนนี้ และเป็นพ่อครัว!
และถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น เขายังต้องผ่านการประเมินจากชายหนุ่มคนนี้......
นี่มัน……
ทำให้ตนเองได้รู้จักมุมใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง!
ปกติแล้ว ภาพลักษณ์ของพ่อตนเองเป็นคนสูงศักดิ์!
ตอนนี้ดูเหมือนเย่อู๋เทียน จะไม่ใส่ใจเรื่องนี้
หลังจากนั่งข้างโต๊ะแล้ว เขาก็ทานอาหารตามปกติ
และขณะนี้เอง เย่อู๋เทียนรู้สึกว่าบรรยากาศที่บ้านผิดปกติเล็กน้อย
เสิ่นรั่วชิงนั่งด้านซ้ายของตนเอง
เฉิงโม่หนงนั่งด้านขวาของตนเอง
ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากตนเองนั่งลงแล้ว เสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงต่างก็ใช้ตะเกียบคีบอาหารจานเดียวกัน
สิ่งสำคัญที่สุด พวกเธอสองคนพูดออกมาพร้อมกัน
“ที่รัก นี่เป็นอาหารโปรดของคุณ กินเยอะ ๆ น่ะ”
“ปลานี้เป็นสูตรต้นตำรับ คุณลองชิมดู”
เสิ่นรั่วชิงเป็นคนพูดประโยคแรก ส่วนเฉิงโม่หนงเป็นคนพูดประโยคถัดไป
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทั้งสองคนต้องการคีบ คือตำแหน่งที่อยู่หลังหัวปลา ที่อยู่ข้างหน้าพวกเธอสองคน
ชั่วขณะหนึ่ง……
บรรยากาศค่อนข้างอึมครึม!
สีหน้าของเสิ่นรั่วชิงชะงักเล็กน้อย
ใบหน้าของเฉิงโม่หนงแดงระรื่อ
ส่วนเย่อู๋เทียน.....
กัดฟันกล่าวว่า
ความจริงแล้ว ผมไม่ค่อยหิว ผม....ผมไป.... ”
แต่ก่อนที่เย่อู๋เทียนจะกล่าวจบ
เสิ่นรั่วชิงและเฉิงโม่หนงกล่าวพร้อมกันอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเป็นพิเศษ
“ไม่กินข้าวได้ยังไง? เดี๋ยวจะป่วยน่ะ!”
“………………”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...