จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 469
ไม่มีเหตุผลอื่นใด
ตระกูลเฉิน เป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในตี้ตู!
บรรดาลูกหลานของตระกูลเฉิน เกิดความบาดหมางกันเพราะอำนาจและเงินทอง
ถึงแม้ว่าเฉินเฟยหมิงจะเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของเฉินเฟยหยาง แต่ตอนนี้เมื่อเขาเห็นเฉินเฟยหยางถูกชายหนุ่มที่อยู่ด้านนอกทำร้าย จนใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด
นอกจากเขารู้สึกประหลาดใจแล้ว
สิ่งที่เขารู้สึกมากกว่าก็คือ
รู้สึกมีความสุขกับความโชคร้ายของเฉินเฟยหยาง
ประโยคเดียว
คงจะดีถ้าเฉินเฟยหยางถูกทำร้ายจนพิการจากเหตุการณ์เล็กน้อยเมื่อครู่ เมื่อเป็นเช่นนั้น นับตั้งแต่นี้ไป เขาจะสูญเสียคุณสมบัติที่จะแข่งขันแย่งชิงตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลเฉินกับตนเอง!
แต่น่าเสียดาย……
ทำไมถึงถูกทำร้ายเพียงแค่แก้วหูทะลุเท่านั้น?
ทำไมถึงถูกทำร้ายเพียงแค่ฟันหลุดไม่กี่ซี่เท่านั้น?
น่าเสียดายจริง ๆ!
ถึงแม้ว่าเฉินเฟยหมิงจะคิดเช่นนั้น แต่เขายังคงเปิดประตูรถ แล้วลงจากรถ
เขายืนอยู่ข้างรถ
หน้าตาหล่อเหลา
สง่างามและสุขุมเยือกเย็น
ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไร ที่สามารถทำให้เขาแสดงความใจร้อนออกมาได้
ขณะนี้ เฉินเฟยหยางเดินกลับมาถึงที่นี่แล้ว
สายตาที่เขามองเย่อู๋เทียน
ตกใจกลัวสุดขีด!
และเบื้องหลังของความกลัว ก็คือความโกรธแค้น!
เฉินเฟยหยางมองเย่อู๋เทียนด้วยความดุร้าย และกล่าวกับเฉินเฟยหมิง
“ฆ่ามันให้ตาย!”
นึกไม่ถึงว่าหลังจากกล่าวจบ เย่อู๋เทียนมองเฉินเฟยหยางอีกครั้ง
เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น
เฉินเฟยหยางตกใจจนแข็งทื่อไปทั้งตัว
ในแววตาเหลือเพียงความหวาดกลัวเท่านั้น
รู้สึกตามสัญชาตญาณ
ทำไมโลกนี้ถึงได้มีคนที่น่ากลัวเช่นนี้ได้?
เฉินเฟยหมิงมองสำรวจเย่อู๋เทียน
เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
การที่ตนเองมาที่นี่คราวนี้ เพื่อถือโอกาสตอนที่เฉิงโม่หนงอ่อนแอ พาตัวเธอกลับไปเป็นทาสรับใช้ แต่นึกไม่ถึงว่าก่อนที่ตนเองจะเข้าไปข้างใน จะพบเจอสมาชิกของยุทธจักรที่ประตูคลับเฮาส์!
สิ่งสำคัญที่สุดคือ น้องชายที่ไม่เอาถ่านของตนเอง ยังล่วงเกินอีกฝ่ายด้วย
น่าสนใจ!
น่าสนใจมาก!
ไม่มีอะไรดีสักอย่าง!
ตระกูลล้มละลาย มีภาระหนี้สินหลายสิบล้าน!
ถูกเฉินเฟยหมิง นักธุรกิจใหญ่และคุณชายใหญ่จากตี้ตู ปราบอย่างไร้ความปรานี!
อนาคตสิ้นหวัง!
ตอนนี้เฝิงลู่เพิ่งเข้าใจ
ไม่ว่าตนเองจะมีความรู้มากแค่ไหน เมื่อสูญเสียเงินทุนสนับสนุน ถึงแม้ว่าตนเองจะใช้เวลาทั้งชีวิต ก็ยากที่จะประสบความสำเร็จได้!
หรือว่า……
ตอนนี้ตนเองเหลือเพียงแค่รูปร่างหน้าตาที่พอดูได้เท่านั้น?
สรุปแล้ว
ตอนนี้เฝิงลู่ รู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง!
วันนี้ ตนเองล่วงเกินสองพี่น้องตระกูลเฉิน!
เฉินเฟยหมิงมองว่าตนเองเป็นคนไร้ประโยชน์ ส่วนเฉินเฟยหยางถูกผู้ชายที่ออกหน้าแทนตนเอง ทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส!
ตนเองไม่มีความหวังเหลือแม้แต่น้อยแล้ว!
อย่างน้อยก็ในตี้ตู.....
ตนเองไม่มีทางเดิน!
ขณะนี้ เฉินเฟยหมิงไม่ได้สนใจเฝิงลู่อีกต่อไป เขามองไปที่เย่อู๋เทียนอีกครั้ง และกล่าวเบา ๆ
“คุกเข่าเถอะ ผมเป็นคนที่ถนอมคนที่มีความสามารถ! ถึงแม้ว่าคุณจะมีแค่พละกำลัง แต่ก็ยังมีประโยชน์อยู่บ้าง อย่างน้อยคุณก็ยังมีคุณสมบัติที่จะเป็นคนขับรถของผม”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ
เรื่องนี้อะไรก็ดีหมด เสียอย่างเดียวคือไม่เข้าใจว่าทำไมเหมือนพยายามจะยัดเยียดพระเอกให้มีเมียมากกว่า1? พระเอกเก่งมีเมียคนเดียวไม่ได้?...