จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 90

เย่อู๋เทียนขมวดคิ้วน้อยๆ

สายตามีประกายเย็นเยียบเสียดกระดูกพุ่งออกมา

เขายกเท้าขึ้น ไม่เห็นว่าออกแรงอะไร แค่ยกขึ้นเบาๆ

แผ่นหินใต้เท้าพลันแตกร้าวออกจนน่าตกใจ และพุ่งไปทางผู้จัดการยามอย่างรวดเร็ว

ทุกคนยังไม่ทันรู้ตัว

ผู้จัดการยามรู้สึกขาชา

จากนั้นก็เจ็บปวดที่ขาอย่างรุนแรง

เขาล้มลงพื้น

“อ๊า!”

ผู้จัดการยามร้องอย่างเจ็บปวด หน้าตาเหลือกอย่างไม่อยากเชื่อ

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

นี่เกิดแผ่นดินไหวหรือไง?

เย่อู๋เทียนมองผู้จัดการยามอย่างเย็นชา ขี้เกียจจะสั่งสอนเขา

ผู้จัดการยามกลับถึงบางอ้อ

แผ่นดินแตกร้าว ความเจ็บปวดอย่างหนักที่ขาตน ที่แท้...

เป็นฝีมือชายหนุ่มตรงหน้า!

พริบตาเดียว

ผู้จัดการยามตกตะลึงขั้นสุด

หมอนี่เป็นใครมาจากไหนกันแน่?

เหิมเกริมขนาดนี้ได้ยังไง?

พวกหวงเจี้ยนเย่เห็นฉากนี้เข้า ยังอดสูดลมหายใจสะท้านเยือกไม่ได้

ถึงพวกเขาจะเคยเห็นความแข็งแกร่งของเย่อู๋เทียนมาก่อนแล้ว แต่ตอนนี้เห็นเขาทำพื้นดินเกิดรอยร้าวกับตา...

ก็อดตะลึงจนไม่กล้าพูดอะไรอยู่ดี

ในเวลานี้เอง ขบวนรถหรูนั้นค่อยๆหยุดลง

ไม่นาน ด้านหน้าของBugatti Veyronคันนั้นก็มีคนแก่ในชุดสูทคนหนึ่งลงมา

สองตาเป็นประกาย ออร่าไม่ธรรมดาเลย

คนแก่เห็นภาพเบื้องหน้า ก็จ้องมองไปที่ตัวเย่อู๋เทียนเขม็งทันที

และมีแววสงสัยเล็กน้อย

ไม่คิดว่า ในเมืองเจียงไห่นี้จะมียอดฝีมือพลังแปลงที่อายุน้อยขนาดนี้อยู่ด้วย!

น่าจะมาซื้อคฤหาสน์เหมือนกันกระมัง?

ได้ยินมานานแล้วว่า

เขาทะเลหมอกของเจียงไห่ ฮวงจุ้ยดี

มาฝึกฝนที่นี่ สำหรับผู้ฝึกยุทธ์แล้ว มีประโยชน์อย่างมาก ตอนนี้ดูท่าข่าวลือจะเป็นจริง

แต่คนแก่กลับไม่ได้ใส่ใจเย่อู๋เทียนอะไร

ถึงจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์

แต่เห็นชายหนุ่มตรงหน้าดูโกรธจัด กลับถือสากับผู้จัดการยามตัวเล็กๆแค่นี้ ต่อให้เข้าสู่พลังแปลง

วิทยายุทธ์ก็แค่นี้เอง

แต่พอคิดอีกที

พลังแปลงผู้ฝึกยุทธ์ที่อายุไม่ถึงสามสิบปี

จะรับหมอนี่เจ้าตระกูลถังเป็นหมาเฝ้ายามสักตัว อีกฝ่ายก็พอมีคุณสมบัติอยู่บ้าง

เวลานี้ผู้จัดการสำนักงานขายของจวนทะเลหมอกมาถึงแล้ว

พอเห็นคนแก่ในชุดสูทคนนี้

ก็อดอึ้งไม่ได้

ที่แท้ แขกคนสำคัญที่เถ้าแก่ใหญ่พูดถึงก็คือคนตระกูลถังแห่งตี้ตู!

ผู้จัดการช่ายรีบเข้ามาคารวะเคารพ

“ไม่รู้ว่าท่านถังมาเยือน เสี่ยวช่ายขออภัยด้วยครับ!”

เมื่อก่อนผู้จัดการช่ายเคยทำงานที่ตี้ตูมาก่อน เคยรู้จักมีสัมพันธ์กับเหล่าคนใหญ่คนโตของถังเฉา กรุ๊ปของตระกูลถังแห่งตี้ตู

คนแก่ตรงหน้านี้

ชื่อว่าถังเลี่ย

ถึงจะแค่ตำแหน่งเปล่าๆในถังเฉา กรุ๊ป

เบื้องหลังกลับเป็นถังปู้ฝันแห่งตระกูลถัง คุณชายอันดับหนึ่งแห่งตี้ตู

ปู่ของถังปู้ฝันเป็นน้องชายแท้ๆของถังเจิ้งเฟิงซึ่งเป็นผู้บัญชาปกครองชายแดนของประเทศหลง!

ในเมื่อถังเลี่ยมาถึงที่นี่แล้ว เช่นนั้นถังปู้ฝัน...

ต้องมาปรากฏตัวแน่

นั่นเป็นคนใหญ่คนโตระดับสุดที่คอยทานข้าวเป็นเพื่อนกับระดับสูงมากมายของประเทศหลงนะ!

เฉียนจิ้งคุนเถ้าแก่ใหญ่ต่อให้เป็นคนรวยอันดับหนึ่งของประเทศหลง เมื่ออยู่ต่อหน้าถังปู้ฝัน ยังได้แต่เชื่องและว่าง่ายขึ้นมาเท่านั้นเลย

เวลานี้ถังเลี่ยพูดใส่ผู้จัดการช่ายอย่างเย็นชาว่า

“ยังไม่เปิดประตูอีก?”

“คุณชายของเราอยู่บนรถ ลงทุนมาซื้อบ้านกับพวกแกที่นี่ด้วยตัวเอง ไม่มีเวลามาเสียเปล่าที่หน้าประตูนี่!”

ผู้จัดการช่ายรีบโค้งคารวะ

“ครับครับครับ ประธานเฉียนของเราสั่งการลงมาไว้นานแล้ว คฤหาสน์ยอดเขานี้จัดการกรรมสิทธิ์เรียบร้อยแล้ว รอคุณชายถังเข้ามาเยี่ยมเยือนอยู่ตลอด!”

เย่อู๋เทียนที่อยู่ข้างๆอึ้งเล็กน้อย

ดูท่า

จะมีการเข้าใจผิดบางอย่าง

เย่อู๋เทียนพูดเสียงเรียบขึ้นว่า

“เมื่อครู่เฉียนจิ้งคุนโทรหาผม บอกว่าคฤหาสน์ยอดเขานี่เตรียมไว้ให้ผม ไม่เกี่ยวกับคนอื่น”

ผู้จัดการช่ายอึ้ง เขาพึ่งสังเกตเห็นเย่อู๋เทียน

ถังเลี่ยก็ขมวดคิ้วมองเย่อู๋เทียน และถามขึ้นอย่างไม่พอใจ

“แกเป็นใคร? กล้ามาพูดจาโอหังที่นี่!”

เย่อู๋เทียนมองถังเลี่ยสีหน้าเรียบเฉย

“คุณไม่คู่ควรที่จะรู้”

สีหน้าถังเลี่ยไม่สู้ดีทันที

ในตอนที่คิดจะตะคอกใส่เย่อู๋เทียน สั่งสอนเจ้าขยะที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำคนนี้

ในตอนนี้เอง ชายหนุ่มในชุดไปรเวทคนหนึ่งเดินลงมาจากBugatti Veyronคันนั้น

“ท่านถัง เกิดอะไรขึ้น?”

นอกจากเย่อู๋เทียน

คนอื่นพอเห็นชายหนุ่มคนนั้น ล้วนเบิกตากว้าง

โดยเฉพาะพวกตระกูลหวงที่โดนคนเมินใส่อยู่ข้างๆ

พอเห็นหน้าตาชายหนุ่มคนนี้ชัดเจน

ทั้งหมดต่างพากันเงียบกริบ

ถังปู้ฝัน!

ลูกชายของถังเจิ้งเต๋อที่เป็นประธานของถังเฉา กรุ๊ปแห่งตี้ตู!

คุณชายอันดับหนึ่งแห่งตี้ตู!

มาปรากฏตัวที่นี่!

ถังเลี่ยเหล่มองเย่อู๋เทียนอย่างเย็นชา พลางหันมารายงานถังปู้ฝันอย่างนอบน้อม

“คุณชาย มิมีอะไร แค่เจอเจ้าคนตัวน้อยที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเท่านั้น กระผมกำลังจะจัดการเขาให้พ้นทาง”

ตกใจจนอุทานว่า

“คิดไม่ถึงว่า ฝ่าบาทสูงส่งจะให้เกียรติรุ่นน้องหวงขนาดนี้!”

“ผมไม่เคยได้ข่าวเรื่องนี้เลยสักนิด!”

หวงหย่าเฟยตื่นเต้นถึงขีดสุด

นั่นไง!

ตี้ตูตระกูลโล่ มีสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับฝ่าบาทสูงส่งจริงๆ

เธอจะได้เปลี่ยนชะตาชีวิตเลิศเลอขึ้นแล้ว

เพื่อเข้าใจเรื่องราว เย่อู๋เทียนได้กดโทรหาฝ่าบาทสูงส่งโล่ซวนหยวนแล้ว

เขาถามเปิดประเด็นทันที

“เหล่าโล่ อัญมณีมรดกตกทอดของตระกูลโล่ของพวกนาย มาตกอยู่ในมือพวกตระกูลหวงแห่งเจียงไห่ได้ยังไง?”

ปลายสายโล่ซวนหยวนอึ้งเล็กน้อย

ดูท่าเย่อู๋เทียนคงรู้เรื่องหมดแล้ว เลยตอบกลั้นหัวเราะ

“อ๋อ ก็น้ำใจฉันไง ยัยโล่หวางนั่น ก่อนหน้านี้ไร้มารยาท กล้าคิดไม่ซื่อกับนาย!”

“ฉันทำแบบนี้ ก็เพื่อให้ยัยนั่นตัดความคิดที่ไม่ควรมีไปซะ”

“ส่วนอัญมณีเม็ดนั้น...”

คิดซะว่าเป็นของขวัญให้น้องสะใภ้แล้วกัน ฉันจะรับน้องสะใภ้เป็นน้องบุญธรรมอย่างเป็นทางการ ถึงเวลานั้นจะให้โล่หวางไปดูพิธีการ ดูสิว่ายัยนั่นต่อไปจะกล้าคิดไม่ซื่อกับนายอีกไหม”

เย่อู๋เทียนฟังมาถึงตรงนี้ ก็เข้าใจทันที

เขามีสีหน้าไม่พอใจ

ขมวดคิ้วย้อนไป

“โล่ซวนหยวน นายว่างไม่มีอะไรทำหรือไง? งานไม่ยุ่งใช่ไหม? เล่นอะไรพิเรนทร์เนี่ย!”

คำพูดนี้

ทำเอาทุกคนในที่นั้นตกใจไปตามๆกัน

โล่ซวนหยวน....

ชื่อของฝ่าบาทสูงส่ง

เป็นอะไรที่ไอ้บ้าอย่างเย่อู๋เทียนพูดถึงได้รึ?

ยังมี...

ไอ้บ้านี่เมื่อกี้พูดอะไร?

พูดว่าฝ่าบาทสูงส่งว่างมากไม่มีอะไรทำ?

เคยเจอพวกขี้โม้

แต่ไม่เคยเจอคนขี้โม้ขนาดนี้!

โดยเฉพาะหวงหย่าเฟย เธอถลึงตาใส่เย่อู๋เทียน ออกปากแดกดันว่า

“เย่อู๋เทียน ปลายสายของแกน่ะเป็นใครมาจากไหนกัน? คู่ควรมีชื่อเดียวกับฝ่าบาทสูงส่งแห่งประเทศหลงเรารึ?”

ถังปู้ฝันก็มองเย่อู๋เทียนอย่างเย็นชา

จากนั้นส่งสายตาให้ถังเลี่ย

ความหมายชัดเจนมาก

สั่งสอนเจ้าขยะที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำคนนี้ดูสักหน่อย!

ทางที่ดี กำจัดขยะคนนี้ทิ้งซะ

กล้าเอาชื่อฝ่าบาทสูงส่งมาล้อเล่น

หาเรื่องตาย!

ถังเลี่ยเข้าใจความคิดถังปู้ฝันทันที ไม่พูดพร่ำทำเพลง เข้าใกล้เย่อู๋เทียนก้าวหนึ่งทันที

ซัดหมัดหนักใส่!

เข้าที่หน้าอกของเย่อู๋เทียนอย่างจัง!