จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 116

บทที่116 บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้อง

“ผมไม่ค่อยชอบบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องมานานแล้ว แต่ด้วยศักยภาพที่ด้อยกว่า ชายชราแย่ ๆคนหนึ่งจะมีกำลังไปโต้แย้งได้อย่างไรกัน?”

“โชคดีที่พระเจ้าไม่ทำให้ผู้มีความพากเพียรผิดหวัง ในที่สุดให้ผมได้พบผู้มีพระคุณ ผมดูออก ลักษณะของคุณดีเยี่ยม พร้อมไปด้วยความรู้และความสามารถ ในวันข้างหน้าจะต้องพัฒนาให้อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ใหญ่โตขึ้นได้ ทำให้บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องตกต่ำลง”

“สิ่งที่ ผมทำทั้งหมด ก็คือต้องการช่วยเหลือคุณอีกแรง”

“ฉะนั้น ผมช่วยคุณ เป็นเพราะการตอบแทนบุญคุณ ยิ่งกว่านั้นยังคำนึงถึงอุตสาหกรรมบันเทิงและวัฒนธรรมทั้งหมดในเขตเจียงหนานอีกด้วย”

เจียงชื่อประทับใจมาก

“ท่านหลัว ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังในความไว้วางใจ นำความแปลกใหม่มาสู่ความบันเทิงในเจียงหนาน!”

“ถูกต้องแล้ว ท่านหลัว คุณรับปากว่าจะแต่งเพลงให้บริษัทพวกเรา30เพลง ผมจะให้ค่าตอบแทนคุณ”

หลัวเซิ่งจ้องตา “ค่าตอบแทนอะไร? ผมไม่ต้องการ！ท่านผู้มีพระคุณ ผมแต่งเพลงให้คุณ ไม่ได้ทำเพื่อเงินทอง คุณก็อย่าใช้เงินมาดูถูกผม”

เอ่อ......

เจียงชื่อยิ้มด้วยความอึดอัดใจ

ใช้เงินมาดูถูกหรือ?

ในโลกนี้ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนมากเท่าไรที่อยากโดนเงินดูถูก

“ผมเข้าใจแล้ว ท่านหลัว ผมจะต้องเลือกผู้ที่มีคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยม”

“จะไม่ให้การเขียนเพลงของท่านได้รับความเสื่อมเสียอย่างแน่นอน”

หลัวเซิ่งพยักหน้า “นี่ถึงจะพอพูดกันได้ เอาล่ะ ผมก็อายุมากแล้ว รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย กลับไปพักผ่อนก่อนล่ะ ท่านผู้มีพระคุณ ขอตัวก่อน”

“เดินระมัดระวังด้วยครับ”

หลัวเซิ่งเดินจากไป เหล่าซูเปอร์สตาร์ก็ตามเขากลับไปด้วย

เฉิงดันถิงพูดขึ้นว่า “เจียงชื่อ เหตุใดหลัวเซิ่งถึงเรียกคุณว่า ท่านผู้มีพระคุณล่ะ?”

เจียงชื่อยิ้มแล้วพูดว่า “พระท่านว่า เรื่องนี้พูดไม่ได้”

“เชอะ ไม่อยากพูด ฉันก็ไม่อยากฟัง”

“ไม่เพียงแต่เชิญมาได้ ยังเชิญมาตั้งหลายคน! ทุกคนต่างเป็นทั้งเจ้าพ่อและเจ้าแม่ในวงการทั้งสิ้น โป๋สิ้นหง เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ก็ยังทำไม่ได้ เป็นเพียงพวกงี่เง่าไร้ประโยชน์จริง ๆ!”

ทั้งสองคนโดนดุด่าอย่างน่าอับอาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

นี่เป็นพิธีเปิดเป็นครั้งแรก แผนการทั้งหมดที่ล้มเหลวของพวกเขานั้นพอทำเนา ยังให้อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์แสดงผลงามที่ยอดเยี่ยมอีก สมควรโดนด่า

ซุนหย่งเจินคลายความโมโห พูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายว่า “แน่นอนว่า เรื่องนี้ก็ผ่านไปแล้ว สืบสวนต่อไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร พิธีเปิดทำสำเร็จก็ให้มันสำเร็จไปก่อนเถอะ ที่สำคัญคือต่อไปนี้จะทำอย่างไรดี?”

เขาพูดอย่างกังวลว่า “ฉันได้ยินมาว่า หลัวเซิ่งชายชราที่น่ารังเกียจคนนั้น สัญญาว่าจะแต่งเพลง30เพลงให้อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ไอ้แก่สารเลวคนนั้น คงจะไม่ได้ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพวกเราใช่มั้ย?”

“ข่าวนี้เปิดเผยออกไป แน่นอนว่าต้องมีศิลปินมากมายหลายคนที่คิดจะไปอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ทำให้ฉันโมโหมากจริง ๆ”

โป๋สิ้นหงกัดฟันกรอด พูดรับประกันว่า “ท่านประธาน ผมในฐานะเป็นประธานบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้อง ขอรับรองว่าภายในสองเดือน จะต้องทำให้อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์พบกับจุดจบอย่างแน่นอน หากทำไม่ได้ ผมจะลาออกด้วยตัวเอง!”

สีหน้าของซุนหย่งเจินเปลี่ยนแปลง พยักหน้า “ดีมาก นี่เป็นคำพูดของคุณ ฉันให้เวลาคุณสองเดือน กำจัดอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ คุณไม่เพียงแค่ดำรงตำแหน่งประธานต่อไป ฉันยังจะมอบโบนัสที่เพิ่มขึ้นให้กับคุณ แต่ถ้าหากคุณทำไม่ได้ เตรียมเก็บข้าวของตัวเองออกไปได้เลย”

“ได้!”

โป๋สิ้นหงตอบรับ หันหลังเดินจากไป ท่าทางเต็มไปด้วยความเป็นปรปักษ์และจิตใจเคียดแค้น