จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1213

แครี่ชะงักไปครู่หนึ่ง แถมยังตั้งใจขยี้ตาสองสามครั้ง ยืนยันว่าไม่ได้ตาฝาดไป

เนื้อหาที่ไฟล์เอกสารนั่นนำเสนออกมา ไม่มีปัญหาแม้แต่น้อย

'เป็นแบบนี้ได้ยังไง?'แครี่ไม่เข้าใจ หันไปมองหยางฉีหรง

ทว่าหยางฉีหรงแสดงออกอย่างสงบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แครี่ยิ่งงงเข้าไปอีก

หรือหยางฉีหรงไม่กลัวว่าตนจะแพร่ภาพไม่น่ามองพวกนั้นของเขาออกมา?ก่อนหน้านี้ไอ้หมอนี่รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะ ทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนใจ?

ไม่เข้าใจจริงๆ

เจียงชื่ออีกด้านพูดขึ้นเบาๆ:"เป็นอะไร ดูเหมือนคุณแครี่มีความงุนงงกับแผนงานของพวกเรานะ คิดว่ามีปัญหาตรงไหนหรือเปล่า ไม่เหมือนที่คุณคาดการณ์เอาไว้?"

หืม?

เห็นได้ชัดว่าคำพูดนี้ตีได้สองความหมาย

คนอื่นอาจฟังไม่ออก แต่แครี่ฟังเข้าใจแน่นอน

เขาจ้องเจียงชื่อเขม็ง

ในเมื่อเจียงชื่อพูดขนาดนี้ งั้นก็แสดงว่าเจียงชื่อรู้แผนการของเขาแล้ว แถมยังเตรียมการไว้ล่วงหน้า

มิน่าล่ะหยางฉีหรงถึงไม่ทำตามแผนของตน

ปัญหาก็คือ......

เจียงชื่อรู้แผนการของตนได้ยังไง?

แครี่ครุ่นคิดในใจ

เป็นไปไม่ได้ ทุกอย่างล้วนทำลับหลังเจียงชื่อ เจียงชื่อไม่รู้เรื่องราวทั้งหมดสิถึงจะถูก หรือหยางฉีหรงเป็นคนบอกเจียงชื่อเอง?

เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด

ไม่ว่าพูดด้วยความจริงใจ หรือแค่เกรงใจ อย่างไรเสียความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายก็ค่อนข้างไปได้ด้วยดี

ทุกคนในที่นี้มีแต่คนของบริษัทเทคโนโลยีฉงเหมินที่อยู่ไม่สุข

โดยเฉพาะแครี่

ตอนแรกเขาคิดว่าใช้โอกาสนี้ทำให้เจียงชื่อขายหน้า ดูตอนนี้ ทำได้แค่มองเจียงชื่อประสบความสำเร็จต่อหน้าตัวเอง น่าโมโหจริงๆ

หยางฉีหรงพูดขึ้น:"งั้นลำดับต่อไป พวกเราควรดูแผนงานของบริษัทเทคโนโลยีฉงเหมินแล้ว"

แครี่ลุกลี้ลุกลนทันที

พูดตามตรง แผนงานของบริษัทพวกเขาเป็นแค่ของกึ่งสำเร็จรูป เทียบกับแผนงานของเจียงชื่อห่างไกลกันมาก ตอนแรกคิดว่าวันนี้จะทำให้เจียงชื่อขายหน้า พวกเขาเลยหยิบเอาแผนงานที่ไม่ดีมากมาแค่พอผ่าน ตอนนี้กลับลำบากเสียแล้ว

"ครับ......"

แครี่พึ่งโชค ครุ่นคิดว่าต่อจากนี้จะแก้ตัวกับแผนการของพวกเขายังไงดี