จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 123

บทที่123 สัมภาษณ์งานเพื่อเซ็นสัญญา

หลังจากนั้นไม่นาน ผู้คุมสอบก็ได้เดินออกมา ฮัวเสี่ยงหรง และหลิวฉงรีบยืนขึ้นทำความเคารพ

แต่เจียงชื่อกลับนั่งอยู่ที่กับที่ ไม่มีท่าทีว่าจะลุกขึ้นเลย

ฮัวเสี่ยงหรงจ้องมองไปที่เจียงชื่อ “ไม่เห็นผู้คุมสัมภาษณ์มาหรือไง? ยังนั่งอยู่นั่นเหมือนลุงแก่อยู่ได้ เข้าใจกฎหรือเปล่าเนี่ย?”

ใบหน้าของเจียงชื่อนั้นไร้ความรู้สึก

ในทางตรงกันข้ามผู้คุมสอบเหมือนกับว่าจะรู้สึกตัวสั่นกลัวอยู่บ้าง เขากลืนน้ำลายเพื่อล้างลำคอ และพูดขึ้น “หยุดประชดประชันกันก่อน สองคนนั้นมาสอบสัมภาษณ์เพื่อเซ็นสัญญาใช่ไหม?”

ฮัวเสี่ยงหรง และเน่ร์เจิงก้าวออกมา

ผู้คุมสอบพูดขึ้น “เอาล่ะ ผู้หญิงเชิญก่อนเลย”

เน่ร์เจิงไปยืนอยู่อีกข้าง

ฮัวเสี่ยงหรงพูดขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ “ก็ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้ว คุณเองก็คงรู้ว่าฉันเป็นใครเนอะ? ฉันก็คือ ฮัวเสี่ยงหรง คนที่ไลฟ์สด และกำลังเป็นกระแสอยู่ในทุกวันนี้ ไม่ว่าจะร้องเพลง เต้น ถ่ายหนังต่างทำได้หมดทุกอย่าง”

ผู้คุมสอบพยักหน้า “งั้นก็แสดงความสามารถพิเศษออกมาเถอะ”

“ได้ค่ะ”

ฮัวเสี่ยงหรงแสดงการเต้นรำแนวจีนโบราณเป็นอันดับแรก จากนั้นต่อด้วยแสดงการร้องเพลงม้วนม่าน

หลังจากที่แสดงความสามารถจบลง คอของฮัวเสี่ยงหรงก็ราวกับว่ากำลังจะไปแตะขอบฟ้าได้แล้ว ตัวเองรู้สึกว่าทั้งการร้อง และเต้นของเธอนั้นไม่เป็นสองรองใครเลย เพราะว่าเพียงแค่เธอร้องเพลง และเต้นในการไลฟ์สดนั้น ก็จะมีคนกลุ่มจำนวนมากมายเข้ามาดู ทั้งยังส่งของขวัญให้เธออย่างเมามันในทันที

แฟนๆ ต่างยกย่องในความสามารถที่โดดเด่นของเธอ

ทว่า......

ผู้คุมสอบกลับมีสีหน้าท่าทางอะไรมาก และถามขึ้นอย่างเบาๆ “มีเท่านี้เองเหรอ?”

มีเท่านี้?

“พรสวรรค์ จริยธรรมมีประโยชน์อะไรกัน? ฉันทั้งน่ารักทั้งสวยขนาดนี้ เสียงก็หวานไพเราะขนาดนี้ ทั้งยังมีฐานแฟนคลับมหาศาล คุณเองลองไปค้นๆ ดูนะ ฉันหน่ะมีแฟนคลับนับล้านคนโน้น”

“ไม่เซ็นสัญญากับฉัน ถือว่าเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ของพวกคุณ”

ผู้คุมสัมภาษณ์ยิ้ม และส่ายหัวไปมา โดยไม่พูดอะไร

ผู้จัดการส่วนตัวรีบฮัวเสี่ยงหรงกลับมา และยิ้มเฝื่อนให้กับผู้คุมสัมภาษณ์แล้วพูดขึ้น “คืออย่างนี้ค่ะ......ที่จริงแล้วเดิมทีพวกเราก็......”

เขาอยากจะเตือนผู้คุมสัมภาษณ์ ว่าสัญญากับฮัวเสี่ยงหรงนั้น อันที่จริงได้กำหนดไว้แต่แรกแล้ว

ที่มาวันนี้นั้นไม่ได้จะว่าสัมภาษณ์จริงจังอะไร แค่มาพอเป็นพิธี

แต่ผู้คุมสัมภาษณ์ก็พูดขึ้น “ผมรู้ว่าคุณอยากจะพูดอะไร คุณและพนักงานภายในของเรามีความสัมพันธ์อะไร แต่ตัดสินใจเซ็นสัญญาโดยลับๆ เรื่องแบบนี้เป็นการละเมิดกฎของบริษัทเรา พนักงานคนนั้นที่ตกลงจะเซ็นสัญญากับคุณนั้น เราได้ไล่ออกไปแล้ว”

นี่......

หลิวฉงพูดอะไรไม่ออก ความเป็นไปของเรื่องนั้นแตกต่างกับที่เขาคิดไว้อย่างสิ้นเชิง