จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1242

ฉินเยี่ยนสือตะลึงทันที ความรู้สึกนี้เหมือนกับคนเจ้าชู้ที่เดินเข้าไปในดินแดนที่มีแต่หญิงสาว และเหมือนคนโลภที่ตกลงไปในหลุมทอง มันช่างเป็นอะไรที่สุดยอดมาก!

เขายืนขึ้น จ้องไปที่เหล้าด้วยดวงตาเบิกกว้าง เดินไปและลูบมันทีละขวด

"เหล้าชั้นดี"

"ทั้งหมดเป็นเหล้าชั้นดี"

“พี่แครี่ คิดไม่ถึงว่าคุณกับผมเราจะเป็นคนพวกเดียวกันที่ชอบดื่มเหล้า”

แครี่หัวเราะคิกคักแล้วพูดว่า “ถึงผมจะชอบดื่มเหล้า แต่น่าเสียดายที่ร่างกายของผมป่วย ผมไม่สามารถดื่มได้มากขนาดนั้น เกรงว่าทั้งชีวิตผมก็คงจะดื่มเหล้านี้ไม่หมด เอาไว้ที่นี่ก็เสียของจริงๆ"

ฉินเยี่ยนสือรู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น

เขาอยากให้แครี่มอบเหล้าทั้งหมดให้เขา แต่เขาจะพูดยังไงดี?

ต้องรู้ว่า มูลค่าของเหล้าเหล่านี้น่าจะหลายสิบล้าน แล้วจะขอมาง่ายๆแบบนี้ได้อย่างไร?

แต่ดูเหมือนแครี่จะดูความคิดของฉินเยี่ยนสือออกและเขาก็เปิดปากพูด "มันไม่มีความหมายสำหรับผมที่จะเก็บเหล่านี้ไว้ ทำไมผมถึงไม่มอบมันให้ผู้อำนวยการฉินล่ะ ดาบมีไว้สำหรับฮีโร่ และเหล้าก็ควรมอบให้กับคนสำคัญ ผู้อำนวยการฉินท่านก็ยอมเหนื่อยและรับเหล้าเหล่านี้ไว้เถอะ?

เหนื่อย?

ฉินเยี่ยนสือยิ้มอย่างมีความสุขจนไม่สามารถแม้แต่จะหุบปากได้

แต่เขายังคงตั้งสติ กลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “ผมจะไม่เกรงใจแย่เหรอที่จะรับเหล้ามากมายขนาดนี้ไว้?น้องแครี่ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกมาเถอะ ผมจะช่วยอย่างเต็มที่เท่าที่ทำได้”

ถึงเวลาที่ต้องเข้าสู่ประเด็นสำคัญแล้ว!

แครี่หรี่ตาและพูดว่า "เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ผมมีเรื่องเล็กน้อยที่ต้องการความช่วยเหลือจากผู้อำนวยการฉินพอดี"

"เรื่องอะไร?"

“ทำให้บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อทำโปรเจ็กต์เสร็จก่อนเวลา และหากยังไม่สามารถดำเนินการให้เสร็จได้ ก็ให้ยุติความร่วมมือกับพวกเขา!”

"เอิ่ม……"

ฉินเยี่ยนสือตกตะลึง "นี่มันไม่ง่ายเลยนะ"

แครี่กล่าว "ถ้ามันเป็นเรื่องง่าย ทำไมต้องรบกวนท่านมาจัดการด้วยล่ะ? ผู้อำนวยการฉินนี่คือความปรารถนาของผม ท่านช่วยตอบสนองผมหน่อยได้ไหม?"

จริงๆแล้วฉินเยี่ยนสือไม่ต้องการทำแบบนี้

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองไปที่เหล้าชั้นดีในห้องนั้น ไม่ว่ายังไง เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธคำขอของแครี่ ได้เลย

“โอเค ผมรับปาก!”

"ตกลง!!!"

……

พระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้า เมื่อเจียงชื่อยังคงครุ่นคิดอยู่ในสำนักงาน ว่าจะหาคนที่เหมาะสมในการแทนที่ตำแหน่งต่อจากกรกฏได้อย่างไร เหมียวถงก็วิ่งมาด้วยความตื่นตระหนก

“ประธานเจียง ฉินเยี่ยนสือรองผู้อำนวยการสถาบันสังคมศาสตร์มาแล้ว”

“เขามาทำอะไรที่นี่?” เจียงชื่องง

ทำไมฟังดูเหมือน ผู้อำนวยการฉินคนนี้หวังเป็นอย่างยิ่งว่าโครงการจะไม่แล้วเสร็จ?

ต้องรู้ว่า โครงการนี้เสนอโดยสถาบันสังคมศาสตร์ และติดตามโดยบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ เหตุใดสถาบันสังคมศาสตร์จึงไม่ค่อยอยากที่จะดำเนินการต่อ

เจียงชื่อเพิ่มความระมัดระวังของเขา

เขากล่าวว่า "ไม่ว่าใครจากไปโลกก็ยังจะหมุนต่อไป บริษัทไม่มีกรกฏ จริงที่มันได้รับความเสียหายมาก แต่ความสามารถของแผนก R&D ของเรายังคงยอดเยี่ยมมาก และผู้จัดการการฝ่าย R&D ที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่เป็นผู้จัดการคนก่อนของบริษัท ไม่ต้องสงสัยในความสามารถของเขา เกี่ยวกับโครงการ ผู้อำนวยการฉินโปรดวางใจได้ จะไม่เกิดข้อผิดพลาดแน่นอน”

ฉินเยี่ยนสือขมวดคิ้ว "คุณแน่ใจหรือว่าจะไม่ผิดพลาด?"

"แน่นอน."

"โอ้"สายตาของฉินเยี่ยนสือเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน "ถ้าเป็นเช่นนี้ พวกคุณก็รีบหน่อย ทำโครงการให้เสร็จภายในสามวัน แล้วให้คำตอบผมแล้วกัน"

สามวัน?

ตลกละ?

โครงการนี้เป็นโครงการใหญ่ จะแล้วเสร็จภายในสามวันได้เหรอ?แม้ว่าจะเชิญเทพเซียนมา ก็ไม่สามารถทำให้สำเร็จได้อย่างแน่นอน!

มันยากเกินไปนะ

เจียงชื่อไม่รีบร้อน จากการกระทำของฉินเยี่ยนสือ เห็นได้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเขาต้องถูกบางคนซื้อใจไปแน่นอน

เจียงชื่อกล่าวจางๆ"สามวัน เกรงว่าจะไม่สามารถทำให้เสร็จได้"

ฉินเยี่ยนสือตบโต๊ะทันทีและคำราม "ประธานเจียง คุณหมายความว่าอย่างไร?สำหรับโครงการของสถาบันสังคมศาสตร์ คุณไม่ตั้งใจทำเลยเหรอ?ก่อนหน้านี้คุณรับปากว่าจะทำให้เสร็จตามเวลา แต่ตอนนี้คุณบอกว่าไม่สามารถทำให้เสร็จได้ คุณ คุณอยากสร้างปัญหาให้ข้างบนใช่ไหม!"