จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1300

ทั้งสองคนนั่งพูดคุยกันไปมาและดื่มกาแฟไปพลางๆ

จ้าวหรงไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกด้วยซ้ำ

เพราะมีหลายครั้งที่เธอเคยคิดว่าชาตินี้เธอคงไม่มีโอกาสได้เจอเจียงชื่ออีกแล้ว ใครจะไปคิดว่า ว่าวันนี้จะได้มานั่งดื่มกาแฟแบบนี้ด้วยกัน?

ต้องขอบคุณพระเจ้าจริงๆ

เอาะ……

ทำไมถึงรู้สึก……ง่วงๆ ขึ้นมา……

ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ จ้าวหรงถึงง่วงขึ้นมา หรือจะเป็นเพราะเมื่อคืนไม่ได้หลับทั้งคืน ตอนนี้จ้าวหรงรู้สึกง่วงมาก จะลืมตาแทบไม่ไหวอยู่แล้ว

'ให้ตายสิ กว่าจะมีโอกาสมานั่งคุยกับคุณเจียงแบบนี้……แล้วมาง่วงแบบนี้……น่าอายจัง……'

แม้ว่าจ้าวหรงอยากจะอยู่ต่อขนาดไหน แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม ถึงลืมตาไม่ขึ้น

สุดท้าย จ้าวหรงก็ล้มนอนบนโซฟาแล้วหลับไป

"คุณหรง?"

เจียงชื่อตะโกนออกมา แล้วเริ่มรู้สึกตาจะปิดพร้อมกับง่วงขึ้นมาทันที

"ทำไมถึงง่วงขนาดนี้นะ หรือที่ผ่านมาเหนื่อยเกินไปอย่างนั้นเหรอ?"

เจียงชื่อขยี้ตาไปมา และพยายามบังคับตัวไม่ให้หลับ แต่ก็ยื้อได้แค่สี่ถึงห้านาทีเท่านั้น สุดท้ายก็ล้มตัวนอนลงไปบนโซฟา

จ้าวหรงและเจียงชื่อ นอนอยู่บนโซฟาเดียวกัน

ตรงหัวมุมบันไดของชั้นสอง

ก็มีลอร่าที่แอบฟังมาตลอดก็เดินออกมา พร้อมกับมองไปที่เจียงชื่อที่อยู่บนโซฟาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความแค้น

ผู้ชายคนนี้แหละ ที่เป็นคนฆ่าพ่อบุญธรรมกับพี่บุญธรรมของเขา!

แค้นนี้จะต้องชำระ

"หรงเอ๋อร์ ขอโทษที่ฉันใช้เธอเป็นเครื่องมือ แต่มันช่วยไม่ได้จริงๆ"

จริงๆ แล้วหลังจากที่ผ่านช่วงเวลานี้มา ทำให้จ้าวไห่เหรินรู้จักเจียงชื่อมากขึ้น ด้านพละกำลัง เจียงชื่อล้วนแข็งแกร่งกว่าตัวเขาเอง

ถ้าต้องให้น้องสาวตัวเองแต่งงานกับผู้ชายแบบนี้ จ้าวไห่เหรินเองก็ยอม

แต่ตอนนี้……

เมื่อนึกได้ว่าเจียงชื่อแต่งงานมีลูกแล้ว ก็รู้สึกกังวลและเสียใจแทนน้องสาวตัวเองขึ้นมา

เมษก็หัวเราะแล้วถามว่า "ท่านรองประธานจ้าว ทำไมคุณดูเหมือนไม่มีความสุขอย่างนั้นล่ะครับ? หรือว่า คุณอยากได้ผู้บังชาการของพวกเรามาเป็นน้องเขยอย่างนั้นเหรอครับ?"

"อ๊ะ!" จ้าวไห่เหรินพูดไม่ตรงกับใจว่า "อย่าพูดเรื่องไร้สาระ น้องสาวของผมจะไปแต่งงานกับเจียงชื่อได้ยังไง? น้องสาวของผมไม่ใช่ดอกไม้ที่ขึ้นบนขี้วัวนะครับ? ถ้าขืนคุณยังพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้ ก็ลงไปหารถกลับเองนะครับ!"

เมษยักไหล่ไปมา "งั้นก็คิดซะว่าเป็นเรื่องไร้สาระก็แล้วกันนะครับ คงต้องขอให้ท่านรองประธานจ้าวไปส่งผมหน่อย"

"ฮึ่ม นั่งลงสิ"

จ้าวไห่เหรินสตาร์ทรถและขับออกไป แต่จริงๆ แล้วในใจกลับยังกังวลอยู่

กังวลว่าต่อไปจ้าวหรงจะเผชิญกับความสัมพันธ์แบบนี้อย่างไร?