จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 132

บทที่132 การต่อสู้กับเทพสงคราม

อีกฝั่งหนึ่ง

หลังจากที่สวีหยางสู้ได้ตัดขาดจากอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ได้ให้คนของเขาปิดห้องไลฟ์ของเทพแห่งดาบอย่างรวดเร็ว และใช้เงินจำนวนมากเชิญซูเปอร์เชฟสิบท่านมาอยู่บนแพลตฟอร์มdosaTV และช่วยพวกเขาเปิดห้องไลฟ์สด

สวีหยางสู้รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

“เจียงชื่อ เด็กน้อยเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อแบบคุณ จะเอาอะไรมาสู้กับฉัน?”

“ในยุคที่การเจรจาเป็นต่อ ถ้ามีการเจรจาที่ดี คุณจะมีประโยชน์อะไร?”

“กล้าขัดใจฉันเหรอ? หึๆ คุณก็รอวันอดตายเถอะ!”

เขาดูมั่นอกมั่นใจมากที่เห็นเจ้าหน้าที่ที่เตรียมห้องไลฟ์สดสำหรับซูเปอร์ทั้งสองท่านไว้ เพื่อรอการไลฟ์สดสำหรับคืนนี้

แค่เทพแห่งดาบก็สามารถทำให้เกิดเป็นหัวข้อที่น่าสนใจมากขนาดนี้ได้

ตอนนี้เขาจ้างมาสิบคนในพริบตาเดียว dosaTVไม่ได้รับความนิยมจะไปหาที่ไหนได้? แม้ว่าทั้งหมดจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่ถ้ามีสองสามคนในสิบคน ก็ถือว่าได้กำไรแล้ว

ยิ่งคิดยิ่งมีความสุข

ไม่ช้า ฟ้าก็มืดแล้ว เมื่อมาถึงเวลาหนึ่งทุ่มหนึ่ง

สวีหยางสู้แจ้งให้ซูเปอร์เชฟทั้งสิบคนเริ่มไลฟ์ และโชว์ทักษะการทำอาหารให้กับทุกคนได้เห็นในทันที

เขานั่งดูอยู่ตรงหน้าหน้าจอใหญ่ และเปิดไลฟ์ทั้งสิบนั้นทั้งหมด เต็มไปทั้งจอ จากนั้นมองดูอย่างมีความสุข

คนถือมาเข้ามามาก

กระแสยังคงขึ้นอย่างต่อเนื่อง

แต่แค่.......

‘นี่มันอะไรกัน? ทำไมไม่ใช่เทพแห่งดาบ? เปลี่ยนคนเหรอ?’

‘อะไรเนี่ย คนนี้เป็นใครกัน? ทำอาหารเป็นไหมเนี่ย? ทักษะการใช้มือแย่กว่าเทพแห่งดาบเป็นพันเท่า!’

‘ดูไม่มีเรี่ยวมีแรงเลย มือทั้งสองข้างยังเร็วสู้เทพแห่งดาบที่มีมือข้างเดียวไม่ได้เลย ยังช้ากว่านี้ได้อีกไหมเนี่ย?’

‘ช่างน่าเบื่อ ฝีมือแบบนี้ยังสู้ฉันไม่ได้เลย ยังมีหน้ามาเรียกตัวเองว่าซูเปอร์เชฟ?’

ทุกกระแสโจมตี ไลฟ์ทั้งสิบไม่รับการตอบรับดีเท่าที่ดีนัก

เมื่อดูๆ ไปแล้ว ห้องในห้องไลฟ์เริ่มบางตาลง

ที่แย่ไปกว่านั้นคือ มีคนเป็นกระแสตามมาทีหลังอย่างไม่หยุด ข่าวใหม่ล่าสุด เวลาสองทุ่ม เทพแห่งดาบจะเริ่มไลฟ์สดบนPandaTV ทุกคนรีบไปดูกันเร็ว

‘จริงหรือหลอกเนี่ย? ฉันก็ว่าแล้วทำไม่เห็นเทพแห่งดาบเลย ที่จริงก็เปลี่ยนที่นี่เอง’

‘จะสองทุ่มแล้ว ฉันไปตามไปดู’

‘อะแฮ่ม ผมก็จะไปเหมือนกัน ผมคิดถึงนิวนิว ผู้ช่วยสาวที่เอาจานไปให้เทพแห่งดาบแล้ว รูปร่างนั้น มันน่าดึงดูดซะยิ่งกว่าอาหารที่เทพแห่งดาบทำซะอีก’

‘ไปกันๆๆ ทุกคนไปPandaTVกันเถอะ’

‘แยกย้าย!’

สวีหยางสู้หน้าชาเมื่อเห็นคอมเมนต์แต่ละอันนั้น

สิ่งที่เขากลัวที่สุด ก็คือการที่เทพแห่งดาบนั้น ได้เอาผู้ชมไปด้วย สุดท้ายแล้วกลัวอะไรก็มักจะเจออย่างนั้น แม้ว่ารายการของตัวเองนั้นจะล้มไม่เป็นท่าก็ไม่เป็นไร แต่หากผู้ชมโดน “ขโมยไปแล้ว” นั่นก็จะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่เลย

สวีหยางสู้ตะโกนใส่ลูกน้อง “ทำให้คำ ‘PandaTV’ ‘เทพแห่งดาบ’ รวมทั้งคำพ้องเสียงทั้งหมดให้เป็นคำที่ละเอียดอ่อนเดี๋ยวนี้! ไม่อนุญาตให้ส่งแกมาได้! เร็ว!!!”