จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1320

เขายื่นใบสั่งยาให้จ้าวไห่เหรินและสั่งว่า "ไปกินยาตามใบสั่งยา ต้องเร็ว และโรคนี้ชักช้าไม่ได้แล้ว"

"อืม ได้"

เมื่อจ้าวไห่เหรินกำลังจะไปเอายา เจียงชื่อพูดอย่างเย็นชาว่า "สูตรยานี้มีบางอย่างผิดปกติ คุณนายฉีกินยานี้แล้วไม่เพียงแต่รักษาไม่หาย แต่จะป่วยหนักขึ้นไปอีก และถึงตอนนั้นจะรับมือยากขึ้น”

อืม?

หานจื่อเจี้ยนหันกลับมาและเหลือบมองเจียงชื่อ สีหน้าดูไม่พอใจ

สิ่งต้องห้ามที่สุดสำหรับหมอคือคนอื่นบอกว่าเขารักษาโรคไม่ได้

หานจื่อเจี้ยนตำหนิอย่างโกรธเคือง"ใบสั่งยาของผมไม่รุนแรงมาก และกำหนดให้เหมาะกับสภาพร่างกายของคุณนายฉี มีปัญหาอะไร?นอกจากนี้ ผมเป็นหมอประจำตัวของคุณนายฉี และค่อนข้างชัดเจนเกี่ยวกับสภาพร่างกายของคุณนายฉี คุณเป็นแค่คนนอก มีสิทธิ์อะไรมาบอกผม?

จ้าวไห่เหรินพูดอย่างเหยียดหยาม “คุณหมอหานอย่าโกรธเลย เขาพูดอย่างนั้นเพราะเขากลัวว่าคุณจะรักษาภรรยาของผมให้หาย และแย่งคุณงามความดีของเขาไป เขาจึงพูดแบบนี้”

หานจื่อเจี้ยนส่งเสียงอย่างเย็นชา “ไร้สาระ! รักษาโรคช่วยชีวิตคน จะอิจฉาผู้มีความสามารถมากกว่าได้อย่างไร?ไม่มีเหตุผลเลย”

พวกเขาสองคนคนนี้พูดคำคนนั้นพูดคำ พูดจนเจียงชื่อผิดไปหมด

เดิมที เขาแค่อยากมาช่วยเหลือ แต่ในท้ายที่สุดเขาถูกกล่าวหาว่า 'แย่งเครดิต' และเจียงชื่อก็หมดคำพูดกับพวกเขาจริงๆ

จ้าวไห่เหรินไม่พูดอะไรอีก รีบคว้ายาตามใบสั่งยา แล้วนำกลับไปให้ฉีหยุนเหม่ยดื่มหลังจากต้มเสร็จแล้ว

เมื่อฉีหยุนเหม่ยถือชามยา เจียงชื่อเตือนเป็นครั้งสุดท้าย "คุณนายฉี ผมขอเตือนคุณอีกครั้ง คุณไม่สามารถดื่มยานี้ได้!"

ฉีหยุนเหม่ยลังเล

ครั้งที่แล้วก็เพราะไม่ฟังคำพูดของเจียงชื่อ จึงทำให้โรคกำเริบ

โชคดีที่เธอเลือกไว้วางใจหานจื่อเจี้ยน ถ้าเธอเชื่อเจียงชื่อ อาจจะเต็มไปด้วยตุ่มหนองทั่วใบหน้า และเขาก็จะเสียโฉมก็ได้

เมื่อเห็นว่าอาการต่างๆ ค่อยๆ หายไป หานจื่อเจี้ยนก็เยาะเย้ยสามครั้ง มองเจียงชื่อแล้วพูดว่า "เป็นยังไง ใบสั่งยาของผมมีปัญหาอะไรไหม? เหตุการณ์นี้สอนความจริงแก่เราว่า ไม่มีความสามารถจริงก็อย่าสะเออะ ขายหน้าเปล่าๆ !"

ทุกคนที่โต๊ะอาหารมองเจียงชื่อด้วยสีหน้าล้อเลียน

ดูซิว่าคุณยังอวดดีได้นานแค่ไหน? !

ใบหน้าของจ้าวหรงและจ้าวจื้อไหลอายเล็กน้อย มื้อนี้ไม่โอเคจริงๆ และความสัมพันธ์ของพวกเขากับ เจียงชื่อก็เลวร้ายขึ้นโดยสิ้นเชิง

อย่างไรก็ตาม เจียงชื่อไม่ได้โกรธเคืองแม้แต่น้อย

เขาชี้ไปที่ฉีหยุนเหม่ยและพูดกับหานจื่อเจี้ยน“คุณหมอหานใช่ไหม? ผมแนะนำคุณอย่าดีใจเร็วไป รอดูอีกสักพัก ไม่ถึง 5 นาที คุณก็จะรู้ว่ามันผิดปกติตรงไหน”