เขาคิดว่าเจียงชื่อมาแย่งใบอนุญาตบิวตี้ครีมกับตระกูลเชียงเหมือนเขา ไม่คิดถึงเรื่องที่เจียงชื่อเป็นผู้คิดค้นเลยแม้แต่น้อย
มันก็ไม่แปลก ยังไงบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อของเจียงชื่อก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตลาดสตรีอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เจียงชื่อไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตลาดสตรีเลย ไม่เหมือนผู้คิดค้นสักนิด
เจียงชื่อพูดอย่างเรียบเฉย“งั้นในเมื่อคุณรู้ว่าตระกูลเชียงต้องการเซ็น คุณยังมารอที่นี่ เพื่อแย่งเซ็นใบอนุญาตก่อนตระกูลเชียงงั้นเหรอ?”
ถานกั๋วต้งพูดอย่างอวดดี“ไม่ใช่เรื่องของแก แต่ฉันบอกแกได้อย่างแจ่มแจ้ง ว่าอะไรที่ตระกูลถานอยากได้ ไม่มีใครหน้าไหนแย่งไปได้ทั้งนั้น!”
เจียงชื่อส่ายหน้าไปมา“ไม่แน่หรอก ผมกล้ารับประกันเลย ว่าพวกคุณไม่มีทางได้ใบอนุญาตของบิวตี้ครีมไปแน่นอน”
นี่ยั่วโมโหได้เสียแล้ว
ใครๆก็รู้ว่าพวกเขามีความขัดแย้งกันอย่างมาก เรื่อง《หนุ่มๆ รัน!》ยังไม่ทันผ่านพ้นไป ก็มีเรื่องบิวตี้ครีมเข้ามาอีก
ถานกั๋วต้งยิ้มเยาะ
“เจียงชื่อ แกอย่าคิดว่าแค่ชนะฉันครั้งเดียว แล้วอยู่เหนือกว่า”
“ฉันจะบอกให้ แพ้ชนะเป็นเรื่องปกติ”
“ฉันแพ้แกแค่เรื่อง《หนุ่มๆ รัน!》 ไม่ได้หมายความว่าจะแพ้เรื่องบิวตี้ครีม!”
“อย่างอื่นไม่พูดถึง ถ้าอยากชิงซื้อใบอนุญาตบิวตี้ครีมให้ได้ก่อนตระกูลเชียง ต้องจ่ายเท่าไหร่แกรู้ไหม?ตอนนี้บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อเป็นแค่ตัวเปล่าๆ เอาอะไรมาแย่งชิงกับตระกูลถาน?”
เจียงชื่อตอบกลับ“มีบางอย่าง ไม่ใช่มีเงินเยอะแล้วจะซื้อได้”
“ฮ่าๆๆๆ”ถานกั๋วต้งหัวเราะหนักมาก“ไม่มีเงินก็คือไม่มีเงิน จะมาพูดไร้สาระกับฉันทำไม?แกคิดว่าผู้คิดค้นบิวตี้ครีมโง่เหรอ?คิดว่าไม่มีเงินแล้วเขาจะขายให้แก?”
ถานกั๋วต้งมองเจียงชื่อด้วยความงุนงง พลางถาม“ไม่ต้องการ‘เงินสักแดงเดียว’ที่แกพูดหมายความว่าไง?”
เจียงชื่อตอบกลับ“ก็ตามความหมายของมัน ตระกูลเชียงไม่ต้องจ่ายเงิน และเงินปันผลใดๆ และยิ่งไม่ต้องใช้สิ่งอื่นใดมาชดใช้ ทั้งหมดให้ฟรีๆ หมายถึง‘ของขวัญ’นั่นเอง”
บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้วจริงๆ
ผลิตภัทฑ์ที่อาจขายได้เป็นเทน้ำเทท่าบนตลาดอย่างบิวตี้ครีม สามารถทำให้ผู้คิดค้นทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ จะให้ตระกูลเชียงฟรีๆโดยไม่เอาอะไรเลยได้ยังไง?
หรือว่าผู้คิดค้นคนนี้เป็นคนรักเก่าของเจียงลี่?แต่ถึงจะเป็นคนรักเก่า เป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยมือ ทั้งที่กำไรมหาศาลอยู่ตรงหน้า
ไม่ว่าใครๆก็คิดว่าเป็นเรื่องที่เป็นไม่ได้ทั้งนั้น
ถานกั๋วต้งยิ้มยก เขาจ้องเจียงชื่อพลางพูด“ในเมื่อแกอยากตายขนาดนี้ ได้ ฉันจะทำให้แกสมปรารถนา ฉันพนัน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...