จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1394

ในที่สุด เวลาเก้าโมงเช้า ประตูห้องทำงานของประธานก็เปิดออก

เจียงชื่อเดินออกจากด้านใน

แตกต่างจากจินตนาการของทุกคนเล็กน้อย เจียงชื่อไม่ได้เสื่อมโทรมอย่างที่ทุกคนคิด ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครา ผมยาว ไม่ได้ล้างหน้าเป็นเวลานาน

ในทางตรงกันข้าม เจียงชื่อยังคงสะอาดสะอ้าน

สีหน้าท่าทางดูเฉื่อยๆเล็กน้อย นี่ก็ไม่แปลก สามารถทนต่อแรงกดดันและไม่ฆ่าตัวตายในสถานการณ์เช่นนี้ได้ก็ถือว่าสุดยอดมากแล้ว

มาพร้อมกับเมษ เจียงชื่อขึ้นลิฟต์ไปที่ล็อบบี้ที่ชั้นหนึ่งและเดินออกไป

เหมียวถงมองไปที่เจียงชื่อ ในใจเต็มไปด้วยความขมขื่น

แม้ว่าเธอรู้ดีว่า ชีวิตนี้ไม่มีทางที่จะได้คบกับเจียงชื่อ แต่เธอยังคงมีความสุขกับการเป็นเลขาของเจียงชื่อ ขอเพียงเธอสามารถอยู่เคียงข้างเจียงชื่อในทุกๆวัน เธอก็มีความสุขมากแล้ว

แต่ทำไม ฟ้าจึงไม่สามารถตอบสนองคำขอเล็กๆนี้ของเธอได้เลย?

“ประธานเจียง!”

เหมียวถงตะโกน และน้ำตาก็ไหลไม่หยุด

พนักงานที่ตัดสินจะอยู่กับบริษัทจนวินาทีสุดท้ายก็น้ำตาซึมเช่นกัน

พวกเขารู้ว่า บริษัทกลายเป็นแบบนี้ไม่ใช่ความผิดของเจียงชื่อ เจียงชื่อก็เพียงแค่ต้องการช่วยเหลือผู้อื่นเท่านั้น แต่ถูกผู้มีเจตนาหลอกใช้เท่านั้น

“ประธานเจียง พวกเราจะสนับสนุนคุณตลอดไป!”

“อย่าล้มเลิกนะ ล้มจากตรงไหนก็ลุกจากที่นั่น”

“แม้ว่าวันนี้จะโดนดูถูกเหยียดหยาม แต่วันหน้าต้องกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้งแน่นอน ประธานเจียง เราจะเดินไปกับคุณตลอดไป”

พนักงานตะโกนเสียงดัง

เพื่อเจียงชื่อ และเพื่อระบายความรู้สึกที่ถูกเก็บไว้ในใจด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ทรัพท์สินทั้งหมดของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อมีเพียง6หรือ7พันล้านเท่านั้น จะเอาเงิน2หมื่น7พันล้านเพื่อซื้อกิจการจากไหน

จากสถานการณ์ต่างๆ การล้มเลิกในการซื้อกิจการเป็นทางเลือกเดียว

แต่เมื่อล้มเลิกซื้อกิจการ บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อจะเผชิญกับการถูกห้ามซื้อกิจการอื่นๆเป็นเวลาห้าปีหรือนานกว่านั้น และจะถูกไล่ออกจากเมืองหลวง ไม่รู้ว่าเมืองใดสามารถรองรับบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อได้

ล้มละลาย และกลายเป็นขี้ปากให้คนอื่นหัวเราะเยาะ

ดูเหมือนว่า มันถูกกำหนดไว้แล้ว

พนักงานทุกคนวิ่งออกจากห้องโถง มองไปที่รถของเจียงชื่อที่อยู่ไกลออกไป หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความโกรธ

คนดีขนาดนี้ เป็นประธานที่เก่งเช่นนี้ ทำไมถึงตกต่ำถึงขั้นนี้ได้อย่างไร?เห้อ บอกได้คำเดียวจิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง น้ำในเมืองหลวงนี้ลึกจริงๆ!

บริษัทเทคโนโลยีฉงเหมิน ตระกูลถาน พวกคุณมันร้ายมาก

เหมียวถงวางมือบนหัวใจของเธอ เงยศีรษะขึ้นมองดูท้องฟ้า แล้วพึมพำว่า“พระโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์ ทำไมท่านถึงให้คนร้ายได้ดี?ทำไมถึงปฏิบัติต่อผู้ใจดีอย่างโหดเหี้ยม?ทำไม.. ."