จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1416

ฉีหยุนเหม่ยเดินขึ้นเวที แย่งไมโครโฟนจากผู้สมัคร แล้วตำหนิอาจารย์พี่เลี้ยงด้านล่างเวที“พวกสารเลว ใครอนุญาตให้พวกคุณขายบัตรกับผู้สมัครที่นี่？”

อาจารย์พี่เลี้ยงทั้ง4อึ้ง นึกว่าคนไม่รู้จักดีชั่วที่ไหนมาสร้างความวุ่นวาย กำลังจะด่า ผลสรุปพอจ้องมอง คนที่อยู่บนเวทีคือฉีหยุนเหม่ยที่รับสมัครตนมาออดิชั่นไม่ใช่เหรอ？

ทั้ง4คนล้วนตกตะลึงทันใด

พวกเขาไม่คิดว่าจู่ๆฉีหยุนเหม่ยจะโผล่มาที่นี่ พวกเขาเตรียมคนส่งข่าวไว้ก่อนหน้านี้แล้ว คนของตระกูลจ้าวมาจะบอกพวกเขาทันที คนใหญ่คนโตอย่างฉีหยุนเหม่ย ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

มาอย่างเงียบๆแบบนี้ได้ยังไง？

ทั้ง4คนมองกันไปมา สีหน้าเต็มไปด้วยความงุนงง และตกใจกลัวเป็นที่สุด

ฉีหยุนเหม่ยด่าเสียงดัง“มองอะไร？ตอบฉันสิ ใครอนุญาตให้พวกคุณขายบัตรที่นี่？ในสายตาพวกคุณยังมีตระกูลจ้าวอยู่ไหม？”

ประโยคนี้หนักหน่วงมาก

อาจารย์พี่เลี้ยงทั้ง4ยืนขึ้นด้วยความหวาดกลัว โค้งคำนับขอโทษไม่หยุดหย่อน

“ขอโทษค่ะคุณหญิงฉี พวกเราแค่ทำเงินเพิ่ม”

“ที่จริงไม่เสียหายอะไร คนที่โดดเด่นเราจะจดเอาไว้ คนไหนไม่ได้เรื่องก็ถูกคัดออกเช่นกัน ไม่ส่งผลกระทบต่อรายการ”

ฉีหยุนเหม่ยทนไม่ไหวแล้ว ถึงตอนนี้แล้วยังโกหกอีก？

เธอตวาดด้วยความโมโห“พวกสารเลว คิดว่าฉันหูหนวกตาบอดรึไง？ผู้สมัครที่พวกคุณปล่อยไปเมื่อครู่ร้องเพลงเป็นไง ในใจพวกคุณไม่รู้เลย？เพราะผู้สมัครที่โดดเด่นไม่ซื้อบัตร พวกคุณเลยด่าทอ โหดร้ายสารพัด คนเลวๆอย่างพวกคุณ4คน ยังมีหน้าเป็น‘อาจารย์พี่เลี้ยง’？พวกคุณเหยียดหยามคำว่าอาจารย์พี่เลี้ยง！”

ทันทีที่โบกมือ รปภเข้ามาทันใด

ฉีหยุนเหม่ยพูด“ไล่พวกสารเล4คนนี้ออกไป และแจ้งฝ่ายกฎหมายให้ฟ้องพวกเขาด้วย ฉันต้องการให้พวกเขาชดใช้ และคิดทบทวนตัวเองในคุก！”

อาจารย์พี่เลี้ยงทั้ง4ตกใจเป็นอย่างมาก ต่างคนต่างอ้อนวอน แต่ฉีหยุนเหม่ยเป็นใคร？พูดคำไหนคำนั้นมาโดยตลอด ไม่เคยใจอ่อน

บอกจะจัดการพวกคุณก็คือจัดการพวกคุณ

“ไสหัวไป”

เธอโบกมือ เหล่ารปภ.ก็ไล่อาจารย์พี่เลี้ยงทั้ง4คนออกไปทันที

จากนั้น ฉีหยุนเหม่ยกลับไปหลังเวธีด้วยความโกรธเคือง เรื่องวันนี้ดีที่เจียงชื่อพบได้ทันเวลา ไม่งั้นตระกูลจ้าวคงการเป็นตัวตลก

เจียงชื่อเดินมา แล้วพูดขึ้น“คุณหญิงฉี หลังจากนี้คุณจะทำยังไง？”

ฉีหยุนเหม่ยพูด“ฉันจะเปลี่ยนอาจารย์พี่เลี้ยงทั้ง4คนเดี๋ยวนี้ ครั้งนี้ฉันเลือกเอง ต้องมีจรรยาบรรณสูง นอกจากนี้การออดิชั่นครั้งก่อนเป็นโมฆะ เริ่มใหม่ทั้งหมด”

ไก่ไม่สนใจมากนัก ให้ลูกน้องใต้ดินลากคอพ่อค้าโก่งราคาในสถานที่ออดิชั้นออกมาจัดการทีละคน

ปกติถ้าพ่อค้าโก่งราคาคนหนึ่งถูกทำร้าย คนอื่นๆก็จะเข้ามาช่วย

วันนี้ต่างออกไป

เมื่อเห็นพ่อค้าโก่งราคาคนอื่นถูกทำร้าย คนที่เหลือรีบเผ่นกันกระจัดกระจาย กลัวถูกจับตัวไว้ ยังไงพ่อค้าโก่งราคาพวกนี้ล้วนเป็นพวกขี้ขลาดตาขาว มีความสามัคคีกันที่ไหน？

อาจารย์พี่เลี้ยงโดนไล่ออกแล้ว ธุรกิจของพ่อค้าโก่งราคาก็ทำต่อไม่ได้ แถมตอนนี้ถูกพวกของไก่ทำร้ายอย่างไม่เลือกหน้า ไม่มีพ่อค้าโก่งราคาคนอื่นกล้าอยู่ต่อแม้แต่คนเดียว

วิธีจัดการพวกเขาที่ดีที่สุด คือหมัด！

ภายใต้การก่อความวุ่นวายของไก่และพวก พ่อค้าโก่งราคาหนีกระเจิงกันหมด สถานที่ออดิชั่นสะอาดขึ้นทันตา

ไก่พวกเขาไม่รีบกลับ อยู่รักษาความสงบเรียบร้อยที่นี่เสียเลย หลีกเลี่ยงไม่ให้พ่อค้าโก่งราคาหรือเสือเขี้ยวดาบมาสร้างปัญหา

เห็นเช่นนี้ เจียงชื่อพูดขึ้น“จวินเสียน ความต้องการข้อที่สองของคุณสมปรารถนาแล้ว เปลี่ยนอาจารย์พี่เลี้ยง กำจัดพ่อค้าโก่งราคา”

ที่จริงจวินเสียนพอใจมากแล้ว แต่เธอยังพูดอย่างอวดดี“ยังไม่พอ ยังมีข้อที่3 หลิงเหยาเป็นอาจารย์พี่เลี้ยงให้ฉัน！”